در انتقال سهام شرکت تعاونی می توان از انتقال اختیاری ، انتقال قهری و انتقال آن ها به عضو شرکت تعاونی یا غیر عضو گفتگو کرد . گرفتن کارت بازرگانی فوری  در ذیل به توضیح راجع به این موارد می پردازیم. لازم به یادآوری است در صورت نیاز به هر گونه مشاوره در این رابطه می توانید با همکاران ما در ثبت شرکت فکر برتر تماس حاصل فرمایید.

• انتقال اختیاری سهام

سهام شرکت تعاونی ممکن است به عضو همان شرکت تعاونی یا به غیر ، انتقال داده شود .
الف) انتقال اختیاری سهام به عضو :
انتقال سهام به عضو همان شرکت تعاونی مجاز است. عضو شرکت تعاونی می تواند سهم یا سهام خود را به عضو دیگر همان شرکت تعاونی منتقل کند. قانون بخش تعاونی در این خصوص بیان صریحی ندارد و این امر از بند 4 ماده 37 این قانون که تصمیم گیری درباره انتقال سهام اعضا به یکدیگر را به هیئت مدیره شرکت تعاونی واگذار کرده است ، مستفاد می شود. در نمونه اساسنامه ، شرکت تعاونی نیز آمده است : انتقال سهام شرکت تعاونی به اعضا یا متقاضیان جدید عضویت که واجد شرایط باشند ، با موافقت هیئت مدیره مجاز است. لازم به یادآوری است ، مراتب نقل و انتقال و مشخصات منتقل الیه باید در دفتر سهام شرکت تعاونی ثبت و به امضای ناقل و منتقل الیه یا وکیل یا نماینده قانونی آن ها برسد. در صورتی که تمام مبلغ سهم پرداخت نشده باشد ، تادیه آن به ترتیب مقرر و در ظرف مدتی که در اساسنامه تعیین شده است ، بر عهده منتقل الیه خواهد بود. از آن جا که از لحاظ تعداد سهام و میزان سرمایه اعضا ، شرکت های تعاونی بر دو قسم اند : شرکت هایی که تعداد سهام اعضا در آن ها برابر است و شرکت هایی که تعداد سهام اعضای آن ها برابر نیست ؛ و در قسم اخیر نیز به موجب آیین نامه مربوط ، حداکثر تعداد سهام و میزان سرمایه ای که هر عضو می تواند داشته باشد نباید از 15 درصد کل سرمایه شرکت تجاوز کند ؛ هیئت مدیره باید توجه داشته باشد که در انتقال سهام عضو به عضو ، افزایش سهام ناشی از این انتقال ، میزان سهام عضو را حسب مورد از تساوی یا از نصاب 15 درصد مذکور خارج نکند.
ب) انتقال اختیاری به غیر عضو :
انتقال اختیاری سهام شرکت تعاونی به غیر عضو مجاز نیست. این امر از مفهوم مخالف مفاد بند 4 ماده 37 قانون بخش تعاونی ، که فقط انتقال سهام اعضا به یکدیگر را تجویز می کند ، حاصل می شود. علاوه بر این باید گفت : از آن جا که فقط عضو می تواند از منافع و حقوق متعلقه به سهم شرکت تعاونی منتفع شود و منافع و حقوق مذکور به سهمی که دارنده آن غیر عضو باشد تعلق نگرفته است و قابل حمل بر آن نیست ؛ لذا اصولاَ انتقال اختیاری سهام شرکت تعاونی به غیر عضو ، " سالبه به انتفای محمول " است.

• انتقال قهری سهام

الف) انتقال قهری به عضو شرکت تعاونی :
اگر عضو شرکت تعاونی فوت کند ، سهم یا سهامی که وی در شرکت تعاونی دارد – مانند سایر اموال و حقوق مالی وی – قهراَ به وراث یا وارث او منتقل می شود و اگر وارث وی عضو همان شرکت تعاونی باشد ، در این حال انتقال قهری سهم شرکت تعاونی به عضو تحقق پیدا می کند و عضو مذکور علاوه بر سهم یا سهام خود در شرکت ، صاحب سهم یا سهام عضو متوفی نیز می شود. ممکن است در اثر انتقال سهم یا سهام متوفی ، مقدار سهام عضو وارث در اثر افزایش ، از تساوی مقرر در شرکت هایی که تعداد سهام اعضا برابر است ، خارج شود یا از نصاب مقرر ( حداکثر 15 درصد کل سهام ) که در آیین نامه مربوط تعیین شده است ، تجاوز کند.
در مورد انتقال اختیاری سهام ، عدم موافقت هیئت مدیره با انتقال سهام ، از حدوث این وضع جلوگیری می کند. در مورد اخیر ، چون انتقال قهری است و نمی توان از آن ممانعت کرد ، پس لاجرم لازم است که شرکت تعاونی مابه التفاوت افزایشی را که از طریق این انتقال برای مقدار سهام عضو وارث به وجود می آید به او بپردازد تا بدین ترتیب از برهم خوردن تساوی تعداد سهام یا تجاوز از حداکثر مقرر مذکور جلوگیری شود.
ب) انتقال قهری به غیر عضو :
انتقال قهری به غیر عضو وقتی پیش می آید که عضو شرکت تعاونی فوت کند و هیچ کدام یا بعضی از ورثه وی که سهام به آن ها منتقل می شود ، عضو همان شرکت تعاونی نباشند. ماده 14 قانون بخش تعاونی در این خصوص چنین مقرر می دارد : " در صورت فوت عضو ، ورثه وی که واجد شرایط و ملتزم به رعایت و مقررات تعاونی باشند ، عضو تعاونی شناخته شده و در صورت تعدد بایستی مابه التفاوت افزایش سهم ناشی از تعدد خود را به تعاونی بپردازند ، اما اگر کتباَ اعلام نمایند که مایل به ادامه عضویت در تعاونی نیستند و یا هیچ کدام واجد شرایط نباشند ، عضویت لغو می گردد". تبصره ماده مذکور اضافه می کند : " اگر تعداد ورثه بیش از ظرفیت تعاونی باشد ، یک یا چند نفر به تعداد مورد نیاز با توافق سایر وراث، عضو تعاونی شناخته می شوند ". برای تکمیل مطلب لازم است به مااده 15 قانون بخش تعاونی نیز اشاره شود که به موجب آن در صورت لغو عضویت به سبب فوت ، سهم و کلیه حقوق و مطالبات عضو متوفی به قیمت روز ، تقویم و به دیون تعاونی تبدیل می شود که پس از کسر دیون وی به تعاونی ،  به وراث یا ورثه او پرداخت می گردد.
ممکن است سهام عضو شرکت ، در اثر اجرای حکم دادگاه که علیه او صادر شده است ، بابت بدهی وی در اختیار طلبکار قرار گیرد. روشن است که طلبکار مذکور نمی تواند عضو شرکت تعاونی محسوب شود و فقط می تواند بهای سهام بدهکار را – طبق مقررات راجع به بازپرداخت قیمت سهام – از شرکت تعاونی دریافت کند.

• سود سهام

سهام شرکت تعاونی از سود آن منتفع می شوند. به موجب ماده 25 قانون بخش تعاونی از سود خالص شرکت های تعاونی در هر سال مالی پس از برداشت مبالغی که برای ذخیره قانونی ( حداقل 5 درصد ) و اندوخته قانونی ( حداکثر 5 درصد ) و حق تعاون و آموزش ( چهار درصد ) و پاداش برای اغضا ، کارکنان ، مدیران و بازرسان اختصاص یافته است ، باقیمانده آن به ترتیبی که در اساسنامه و شرایط ضمن عقد پذیرفته می شود ، تقسیم می گردد.
همان طور که در مقالات پیشین گفته شد ، نمونه اساسنامه شرکت تعاونی متذکر می شود که باقیمانده سود خالص سالانه شرکت تعاونی را می توان بین اعضاء ، در تعاونی های تولیدی به نسبت سهام و در تعاونی های توزیعی 50 درصد به نسبت سهام و مابقی به نسبت معاملات اعضا با تعاونی ، تقسیم کرد.
اضافه می شود که تقسیم باقیمانده سود خالص تا جبران زیان انباشته شرکت ممکن است. سود خالص یا درآمد ویژه شرکت تعاونی ، عبارت است از درآمد شرکت در یک سال مالی ، منهای هزینه ها و استهلاکات و مالیات مربوط به همان سال ( سال مالی شرکت تعاونی در اساسنامه آن تعیین می شود ) .

به طور کلی ثبت برندهای تجاری را به ثبت برند در ایران و ثبت برندهای بین المللی (مادرید) تقسیم می کنند. ثبت شرکتها ثبت برند در ایران شامل ثبت برند فارسی و ثبت برند لاتین می شود که ثبت برند لاتین در ابتدا نیازمند اخذ کارت بازرگانی می باشد.

• ثبت علامت تجاری (برند ) در ایران

ماده 1 قانون ثبت علائم تجاری و اختراعات در تعریف برند مقرر می دارد: برند عبارت از هر قسم علامتی است اعم از نقش ، تصویر ، رقم ، حرف ، عبارت ، مهر ، لفاف و غیر آن که برای امتیاز و تشخیص محصول صنعتی ، تجاری یا فلاحتی اختیار می شود. ممکن است یک علامت تجاری برای تشخیص امتیاز محصول جماعتی از زارعین یا ارباب صنعت و یا محصول یک شهر و یا یک ناحیه از مملکت اختیار شود.

بر اساس تبصره 1 قانون ثبت علائم تجارتی و اختراعات مصوب اول تیرماه 1310، ثبت برند در ایران اختیاری است مگر در مواردی که دولت آن را اجباری نماید. لذا، ثبت علامت تجاری مطابق آئین نامه ی آن اجباری نیست. یعنی اگر کسی برند برای کالای خود انتخاب کرد و استعمال نمود و آن را به ثبت نرسانید قانون وی را الزام نمی کند. ولی ماده ی 2 اضافه می کند: "حق استعمال انحصاری علامت تجاری فقط برای کسی شناخته خواهد شد که علامت خود را به ثبت رسانیده باشد".

به موجب مصوبه ی سوم اردیبهشت 1328 هیاًت وزیران، ثبت علائم برای هر یک از این موارد اجباری است:
الف) داروهای اختصاصی مورد استفاده ی طبی
ب) مواد غذایی که در لفاف و ظروف مخصوص عرضه می شوند
ج)  آب های گازدار
ه) لوازم آرایش که برای استعمال مستقیم بر روی پوست انسان به کار می رود.

نکاتی در خصوص برند:

1. برند قابل نقل و انتقال است و باید وفق مقررات قانون ثبت علائم و اختراعات ایران به ثبت برسد.
2. اجازه استفاده از برند ثبت شده به دیگران در ایران باید به ثبت برسد.
3. برای علامت گواهی ثبت علامت صادر خواهد شد.
4. مدت اعتبار ثبت علامت برای هر بار 10 سال است.
5. برای ثبت چند علامت باید به تعداد آن ها اظهارنامه جداگانه داده شود.
6. شما با داشتن کارت بازرگانی شخصی ( حقیقی ) می توانید 3 برند تجاری و با کارت بازرگانی شرکتی ( حقوقی ) می توانید 10 برند تجاری را ثبت نمایید. موارد ذکر شده در رابطه با جواز کسب نیز به همین روال می باشد.

مدارک مورد جهت ثبت برند عبارت است از:

الف) شخص حقیقی:
1. مدارک مثبت هویت متقاضی ( کپی شناسنامه و کپی کارت ملی )
2. کپی کارت بازرگانی (در صورتی که از حروف لاتین استفاده شده باشد)
3. کپی مجوز فعالیت (جواز تاسیس، پروانه ی بهره برداری، پروانه ی ساخت، جواز کسب یا کارت بازرگانی و یا هر گونه گواهی فعالیت صادره از نهادهای نظارتی و حاکمیتی دولتی)
4. نمونه علامت تجاری در کادر 10 در 10
ب) شخص حقوقی ( شرکتی بودن )
1. کپی شناسنامه یکی از دارندگان امضای مجاز شرکت
2. کپی مدارک شناسایی مدیر عامل و کلیه دارندگان امضای مجاز شرکت
3. کپی از روزنامه رسمی تاسیس و آخرین تغییرات
4. کپی از جواز تاسیس یا پروانه بهره برداری یا نامه ای از ارگان مربوطه که این شرکت به آن فعالیت اشتغال به کار دارد یا کپی از کارت بازرگانی جهت ثبت علامت یا اسم در طبقه واردات
5. در صورت لاتین بودن برند، کپی کارت بازرگانی مدیر عامل
6. ده عدد پرینت رنگی از لوگو یا اسم تجاری سایز ده در ده
7. در صورت سه بعدی بودن علامت ارائه علامت به صورت نمونه گرافیکی یا تصویر دو بعدی به نحوی که از شش زاویه متفاوت تهیه و در مجموع یک نمونه واحد را تشکیل دهند.
8. اصل مهر شرکت
9. استفاده از حق تقدم : در صورتی که متقاضی یا متقاضیان ثبت بخواهند به استناد تقاضای ثبت یا ثبت خارج از کشور از مزایای حق تقدم ( حداکثر 6 ماه ) استفاده نمایند می بایست مدارک مربوط به حق تقدم را همزمان با تسلیم اظهارنامه یا حداکثر ظرف 15 روز از آن تاریخ تسلیم کنند.
10. رسید مربوط به پرداخت هزینه های قانونی

• ثبت برند بین المللی ( مادرید )

حقوق مالکیت معنوی در شاخه ثبت علائم تجاری با توسعه تجارت بین المللی ابعاد تازه جهانی پیدا کرده است. بنابراین تنها صحبت از قانون داخلی و ملی طرفدار ندارد بلکه امروزه قوانین تقریباَ متحدالشکلی در قالب موافقت نامه و کنوانسیون های بین المللی ایجاد شده است که بستر حمایت جهایت از این برند را فراهم نموده است.

سیستم مادرید توسط دفتر بین المللی سازمان جهانی مالکیت فکری WIPO ، اداره می شود. هر کشوری که در کنوانسیون پاریس برای حمایت از مالکیت صنعتی عضویت دارد می تواند طرف موافقت نامه یا پروتکل، یا هر دو قرار بگیرد که کشور ایران نیز در سال 1337 عضویت خود را در کنوانسیون پاریس در زمینه حمایت از مالکیت صنعتی و در سال 1382 عضویت خود را در موافقت نامه مادرید و پروتکل آن در مورد ثبت بین المللی علائم همراه با آیین نامه مشترک آن دو ، رسماَ اعلام نموده است.

مدارک لازم جهت ثبت بین المللی برند به قرار ذیل است:

1- ارائه نامه درخواست جهت ثبت بین المللی علامت خطاب به اداره ثبت علایم تجاری با درج اسامی کشورهای مورد نظر
2- ارائه معرفی نامه بر روی سربرگ شرکت همراه با امضای مدیران و دارندگان حق امضا و با مهر شرکت برای اشخاص حقوقی و در صورت مراجعه وکیل رسمی ارائه وکالت نامه دادگستری
3- ارائه کپی مصدق شناسنامه و کارت ملی مدیران و دارندگان حق امضای شرکت و روزنامه تاسیس و آخرین تغییرات شرکت برای اشخاص حقوقی و ارائه کپی مصدق شناسنامه و کارت ملی برای اشخاص حقیقی و در صورت مراجعه به وکیل رسمی ارائه وکالت نامه دادگستری
4- ارائه اصل گواهی ثبت علامت تجاری در ایران جهت رویت و کپی آن جهت رویت و کپی آن جهت ضبط در پرونده یا ارائه کپی مصدق گواهی ثبت علامت تجاری
5- تکمیل فرم مخصوص لاتین
6- ارائه برگ محاسبه هزینه ها
7- رسید مربوط به پرداخت هزینه بررسی اظهارنامه بین المللی

• تعریف شرکت با مسئولیت محدود

شرکت با مسئولیت ، شرکتی است که بین دو یا چند نفر برای امور تجاری تشکیل شده و هر یک از شرکاء بدون اینکه سرمایه به سهام یا قطعات سهام تقسیم شده باشد ، ثبت شرکتها فقط تا میزان سرمایه خود در شرکت مسئول قروض و تعهدات شرکت است .( ماده 94 ق.ت )
در این تعریف :
اولاَ – سرمایه به سهم الشرکه تقسیم شده نه به سهام و در شرکت با مسئولیت محدود ، ورقه ای به نام سهم الشرکه صادر نمی شود ؛
ثانیاَ – مسئولیت شرکاء در مقابل دیون و قروض شرکت در حدود سهم الشرکه ای است که هر شریک سرمایه گذاری نموده ؛
ثالثاَ- سهم الشرکه آزادانه قابل نقل و انتقال نمی باشد ؛
رابعاَ- شرکت با مسئولیت محدود حداقل بین دو نفر و حداکثر بین هر چند نفری که باشد ، تشکیل می گردد.

• مزایا و محاسن ثبت شرکت با مسئولیت محدود

شرکت با مسوولیت محدود دارای محاسن و معایبی می باشد از جمله:
_شرکت با مسوولیت محدود می تواند تنها با حضور 2 شریک هم تشکیل گردد.
_حداقل سرمایه برای این نوع شرکت پیش بینی نشده است برخلاف شرکت های سهامی عام و خاص.
_در شرکت با مسئولیت محدود یک یا چند نفر مدیر موظف یا غیر موظف ممکن است از خارج از شرکا هم باشند و برای مدت محدود یا نامحدود اداره شرکت را بر عهده می گیرند ( ماده 104 ق . ت ) در صورتی که در شرکت سهامی عام حداقل پنج نفر و در شرکت سهامی خاص حداقل سه نفر مدیر برای مدت حداکثر 2 سال انتخاب می شوند  ماده 107 و 3 ( ل.ا.ق.ت ) و 109 ( ق. ت )

• از معایب شرکت با مسوولیت محدود می توان به موارد ذیل اشاره کرد:

_چون مسوولیت شرکا در حد سهم الشرکه آن ها می باشد اشخاص برای فرار از مسوولیت و عدم اجرای تعهدات خود این نوع شرکت را تشکیل می دهند.
_پذیره نویسی و پرداخت تمام سهم الشرکه صوری می باشد و همچنین ورقه ای برای سهم الشرکه به صورت اوراق تجارتی قابل نقل و انتقال صادر نمی گردد.
_همچنین نقل و انتقال سهام آزادانه صورت نمی گیرد بلکه موکول گشته است به رضایت عده ای از شرکا که لااقل سه چهارم سرمایه را داشته باشد و اکثریت محدودی را نیز دارا باشد.همچنین این نقل و انتقال باید به موجب سند رسمی باشد. (ماده 103 قانون تجارت)
_از خصوصیات دیگر شرکت علاوه بر آزادانه نبودن انتقال سهم الشرکه و محدودیت مسوولیت شریکان می توان به موارد ذیل اشاره کرد:
_چون شرکت سرمایه می باشد نه شخص پس با فوت یا ورشکستگی و یا محجوریت شرکا،شرکت منحل نمی گردد.
_همچنین در اسم شرکت باید حتماَ عبارت با مسوولیت محدود قید گردد تا کسانی که با شرکت معامله می کنند متوجه این موضوع باشند که با شرکتی معامله می کنند که مسوولیتش محدود به سرمایه اش است. (ماده 95 قانون تجارت)
_مطابق ماده 112 قانون تجارت هیچ شریکی را نمی توان مجبور به ازدیاد سهم الشرکه خود نمود و این کاملاَ منطقی و در تایید اصل پذیرش اراده سرمایه گذار در افزایش سرمایه می باشد.

• تشکیل پرونده مالیاتی

به موجب قوانین تجارت ،هر شخصیت حقوقی ( شرکت ) باید پس از تاسیس و ثبت جهت تشکیل پرونده مالیاتی در واحد مالیاتی اقدام نماید.وفق مقررات مربوطه ،ثبت شرکتها  شرکت تا 2 ماه پس از تاسیس مکلف به تشکیل پرونده دارایی و پرداخت حق التمبر مالیات سرمایه می باشد. شرکتی که پرونده مالیاتی نداشته باشد نمی تواند کد اقتصادی اخذ نماید و شرکت بدون کد اقتصادی نمی تواند فعالیت داشته باشد ، همچنین شرکتی که فاقد پروانه مالیاتی باشد در پایان سال مالی نمی تواند اظهارنامه مالیاتی فعالیت شرکت را به سازمان مالیات و دارایی تحویل دهد و آخر اینکه چنانچه شرکت برای تشکیل پرونده مالیاتی در زمان مقرر، اقدام نکند به موجب قانون سازمان مالیات و دارایی مرتکب جرم شده است.
در واقع، تشکیل پرونده مالیاتی به معنای آن است که شرکت به سازمان امور مالیاتی اعلام نماید که چنین شرکتی تاسیس شده و طبق قانون دو در هزار سرمایه شرکت را پرداخت نماید. در غیر این صورت مشمول جریمه مالیاتی دو برابر مبلغ اولیه خواهد شد.به عبارت دیگر در صورت عدم تشکیل پرونده و پرداخت حق التمبر دارایی ظرف دو ماه ، به جای 2 در هزار ، معادل 6 در هزار سرمایه ثبت شده باید پرداخت نمایید.
لازم به ذکر است بر اساس طرح جامع مالیاتی، اداره کل مالیات بر درآمد ( عملکرد ) پس از تکمیل و تشکیل پرونده، جهت ارائه مفاصا حساب مالیاتی، از اداره کل مالیات بر ارزش افزوده استعلام می کند.لذا در اداره کل مالیات بر ارزش افزوده نیز می بایست برای تشکیل پرونده اقدام نمایید.
برای تعیین حوزه مالیاتی و تشکیل پرونده دارایی می بایست به نزدیک ترین اداره امور مالیاتی مربوط مراجعه نمایید.توصیه می شود به منظور جلوگیری از مشکلات احتمالی، کد پستی دقیق خود را نیز از اداره پست استعلام کنید چرا که در صورت مغایرت آدرس قانونی با کد پستی ، برای درخواست کد اقتصادی با مشکل مواجه خواهید شد.در ذیل به مدارک مورد نیاز جهت تشکیل پرونده دارایی می پردازیم.شایان ذکر است، کارشناسان مجرب فکر برتر با دارا بودن تجربه و تخصص در این زمینه می توانند بهترین یاری رسان شما بزرگواران باشند.برای این منظور، می توانید با کارشناسان فوق حرفه ای ما در ارتباط باشید.

• مدارک مورد نیاز جهت تشکیل پرونده دارایی

1.اصل و کپی کلیه مدارک شرکت ( اساسنامه ، اظهارنامه ، شرکتنامه ، تقاضانامه ، روزنامه رسمی ، مهر شرکت )
2.اصل و کپی آخرین تغییرات در روزنامه رسمی ( در صورت وجود تغییرات)
3.اصل و کپی مدارک شناسایی اعضای شرکت
4.تکمیل دفترچه مشخصات شناسایی شرکت
5.گواهی امضای صاحبان امضای مجاز اشخاص حقوقی در دفتر خانه اسناد رسمی
6.فیش واریزی دو در هزار سرمایه ابتدایی شرکت
7.فیش آب و برق و تلفن و گاز دفتر شرکت
8.وکالت نامه یا معرفی نامه کتبی از طرف شرکت ( چنانچه مدیر عامل حضور نداشته باشد).
9.اجاره نامه یا سند مالکیت دفتر شرکت به نام شرکت

• چند نکته:

_ اجاره نامه بایستی حتماَ در دفاتر املاک تنظیم شده و دارای کد رهگیری اینترنتی و هولوگرام سریال دار باشد یا در دفاتر اسناد رسمی تنظیم گردد.
_ چنانچه محل قانونی شرکت محل سکونت مدیر عامل بوده و شرکت به صورت خانوادگی تاسیس شده باشد نیز بایستی اجاره نامه به نام شرکت تنظیم گردد.
_ کارت ویزیت املاکی که در آن سند اجاره تنظیم گردیده است، باید ضمیمه قرارداد اجاره باشد.

• تشکیل پرونده مالیاتی چقدر زمان می برد؟

تشکیل پرونده مالیاتی در تمام حوزه ها به جز حوزه مالیاتی غرب تهران یک هفته زمان می برد.در حوزه مالیاتی غرب تهران به خاطر بازدید اداره دارایی مستغلات از محل شرکت،تشکیل پرونده مالیاتی به زمان بیشتری نیاز دارد.

• نکات حائز اهمیت در رابطه با تشکیل پرونده مالیاتی

1.در نظر داشته باشید که چنانچه مکان دفتر شرکت به صورت صوری یا غیر واقعی اعلام شده باشد نمی توان تشکیل پرونده داد و برای تشکیل پرونده حتماَ نیاز به اجاره نامه و سند مالکیت آن هم به نام شرکت مربوطه می باشد و در واحدهای مالیاتی جهت بررسی واقعی بودن آدرس اعلامی که در روزنامه شرکت موجود است به بازدید از آن اقدام می شود.
2.چنانچه شرکتی در سال مالی گذشته هیچگونه فعالیتی ننموده باشد و یا تازه تاسیس باشد می بایست به دارایی عدم فعالیت شرکت را اعلام نماید.جهت اعلام عدم فعالیت شرکت تشکیل پرونده در حوزه مالیاتی الزامی است.
3.چنانچه فاصله تاسیس شرکت تا زمان تشکیل پرونده بیش از یک سال باشد توضیحات شرکت  بابت عدم تشکیل پرونده الزامی است.

یکی از متداول ترین انواع شرکت های تجاری در ایران، شرکت های سهامی هستند . اخذ کارت بازرگانی فوری ماده 4 لایحه اصلاح قانون تجارت می گوید:"شرکت سهامی به دو نوع تقسیم می شود: شرکت سهامی عام و شرکت سهامی خاص
«شرکت هایی که تمام سرمایه ی آن ها در موقع تاسیس منحصراَ توسط موسسین تامین گردیده است،شرکت سهامی خاص نامیده می شوند».
سرمایه ی شرکت سهامی خاص نباید کمتر از یک میلیون ریال باشد.در صورتی که به عللی سرمایه ی شرکت تقلیل پیدا کند باید شرکا در ظرف یکسال آن را جبران والا شرکت را به نوع دیگر از شرکت ها از قبیل با مسئولیت محدود یا تضامنی تبدیل نمایند. همچنین، سرمایه ی شرکت به وسیله ی خود موسسین تامین می شود و حق صدور اعلامیه ی پذیره نویسی را ندارند.
در نام شرکت باید کلمه ی «خاص» قبل از ذکر نام شرکت و یا بعد از آن بلافاصله اضافه شود و این کلمه در کلیه ی نوشتجات شرکت و آگهی ها باید رعایت گردد.

• شرایط لازم جهت ثبت شرکت سهامی خاص به قرار ذیل است :

1-حداقل 3 نفر عضو اصلی در شرکت که به سن قانونی رسیده باشند. ( 18 سال تمام )
2- حداقل سرمایه شرکت 1.000.000 ریال باشد.
3- در بدو تاسیس حداقل 35% سرمایه به صورت نقدی باید به حساب شرکت تودیع شود.
4- در صورت سرمایه غیر نقدی ( در صورت وجود ) باید به تفکیک تقویم و در اظهارنامه منعکس گردد.
5-سرمایه شرکت صرفاَ توسط موسسین تامین می شود.موسسین شرکت،نسبت به کلیه اعمال و اقداماتی که به منظور تاسیس و به ثبت رسانیدن شرکت انجام می دهند،مسوولیت تضامنی دارند.تا وقتی که شرکت به ثبت نرسیده است،صدور ورقه سهم یا گواهینامه موقت سهم ممنوع است.در صورت تخلف امضاء کنندگان آن ها،مسوول جبران خسارات اشخاص ثالث خواهند بود.
6- اعضاء هیات مدیره باید حداقل از 2 نفر تشکیل گردد و اعضا و هیات مدیره باید حداقل دارنده یک سهم باشند و اعضا و هیات مدیره نباید دارای سوء پیشینه کیفری باشند.

• برای تشکیل شرکت سهامی خاص رعایت نکات ذیل الزامی است :

1- اساسنامه شرکت که باید به امضای کلیه سهامداران رسیده باشد.
2- اظهارنامه مشعر بر تعهد کلیه سهام و گواهینامه بانکی حاکی از تادیه قسمت نقدی آن که نباید کمتر از 35 % کل سهام باشد.اظهارنامه مذکور باید به امضای کلیه سهامداران رسیده باشد. همچنین تادیه و تقویم سرمایه غیرنقدی و تفکیک آن در اظهارنامه و ذکر سهام ممتازه در صورت وجود چنین سهامی
3- انتخاب اولین مدیران و بازرس یا بازرسان شرکت که باید در صورت جلسه ای قید و به امضای کلیه سهامداران رسیده باشد.
4- قبول سمت مدیریت و بازرسی با رعایت قسمت اخیر ماده 17
5-  ذکر نام روزنامه کثیرالانتشاری که هر گونه آگهی راجع به شرکت تا تشکیل اولین مجمع عمومی عادی در آن منتشر خواهد شد.
از آن جا که طرح و تصویب اساسنامه و انتخاب مدیران و بازرسان و تعیین روزنامه و تنظیم اظهارنامه و ... لزوماَ باید توسط کلیه موسسین انجام می گیرد چنین استنباط می شود که در شرکت های سهامی خاص کلیه تصمیمات در بدو تاسیس باید به اتفاق آراء اتخاذ گردد.
مسئولیت شرکا در شرکت سهامی خاص «به میزان مبلغ اسمی سهام هر شریک» می باشد.

مواد 1 تا 4 بخش 1 مبحث اول قانون اصلاح قسمتی از قانون تجارت مصوب اسفند ماه 1347 شرکت سهامی را به شرح ذیل تعریف نموده است :
شرکت سهامی شرکتی است که سرمایه آن به سهام تقسیم شده و مسئولیت صاحبان سهام محدود به مبلغ اسمی سهام آن ها است. ثبت شرکت شرکت سهامی شرکتی بازرگانی محسوب می شود ولو اینکه موضوع عملیات آن امور بازرگانی نباشد. ( ماده2)
در شرکت سهامی تعداد شرکا نباید از سه نفر کم تر باشد .( ماده 3)

• انواع شرکت سهامی

ماده 4 لایحه اصلاح قانون تجارت می گوید : " شرکت سهامی به دو نوع تقسیم می شود :
نوع اول – شرکت های سهامی عام هستند که موسسین آن ها قسمتی از سرمایه شرکت را از طریق فروش سهام به مردم تامین می کنند. به این طریق که موسسین قبلاَ بیست درصد سرمایه را خودشان تعهد کرده و لااقل سی و پنج درصد مبلغ تعهد شده را در حسابی به نام شرکت در شرف تاسیس در یکی از بانک ها سپرده و سپس اظهارنامه ای به ضمیمه ی طرح اساسنامه ی شرکت و طرح اعلامیه ی پذیره نویسی سهام،به مراجع ثبت شرکت ها تسلیم نمایند.
نوع دوم- شرکت های سهامی خاص هستند که تمام سرمایه آن ها در موقع تاسیس منحصراَ توسط موسسین تامین گردیده است."
در رابطه با شرکت های سهامی خاص در مقاله های پیشین به طور مفصل به توضیح پرداخته ایم . در این مطلب برآنیم تا به بررسی فعالیت شرکت های سهامی عام بپردازیم . لطفاَ ما را تا انتهای این مقاله همراهی بفرمایید. شایان ذکر است در صورت نیاز به هر گونه مشاوره در این زمینه می توانید با همکاران ما در موسسه حقوقی فکر برتر تماس حاصل فرمایید. مفتخریم که راهنمای شما در امور حقوقیتان باشیم .

• شرکت سهامی عام برای انجام چه اموری تشکیل می شوند؟

شرکت سهامی عام کامل ترین نوع شرکت سهامی است و برای انجام امور مهمه از قبیل استخراج معادن و تجارت با کشورهای خارج و تاسیس کارخانجات و ایجاد سدها و بانک ها تشکیل می شود که سرمایه ی فردی کفاف آن را نمی دهد. لذا ، از آن جا که شرکت سهامی عام برای جلب سرمایه های مهم ایجاد می شود ، لازم است تعداد قابل ملاحظه ای شریک گرد هم جمع شوند.

• شرایط لازم جهت ثبت شرکت سهامی عام ، به قرار ذیل است :

1- در شرکت سهامی عام ، حداقل شرکا 5 نفر و حداقل هیات مدیره یا مدیران 5 نفر است.
2- حداقل سرمایه اولیه ، مبلغ پنج میلیون ریال است که سرمایه شرکت توسط موسسین و عموم مردم تامین می شود. در صورتیکه سرمایه شرکت بعد از تاسیس به هر علت از حداقل مذکور کمتر شود باید ظرف یک سال نسبت به افزایش سرمایه تا میزان حداقل مقرر اقدام به عمل آید یا شرکت به نوع دیگر از انواع شرکت های مذکور در قانون تجارت تغییر شکل یابد وگرنه هر ذینفع می تواند انحلال آن را از دادگاه صلاحیتدار درخواست کند.هر گاه قبل از صدور رای قطعی موجب درخواست انحلال منتفی گردد دادگاه رسیدگی را موقوف خواهد نمود.
3- سهم سرمایه موسسین نباید از 20 درصد سرمایه شرکت کمتر باشد.
4- 35% از مبلغ مندرج در بند 3 مذکور باید به صورت نقدی توسط موسسین تامین و در حسابی تحت عنوان " شرکت سهامی عام در شرف تاسیس " نزد یکی از بانک ها سپرده شود.
5- اظهارنامه به انضمام طرح اساسنامه شرکت و طرح اعلامیه پذیره نویسی سهام  به امضا کلیه موسسین رسیده باشد ، با قید نام روزنامه کثیرالانتشار منتخب ، در تهران به اداره ثبت شرکت ها و در شهرستان ها به دایره ثبت شرکت ها و در نقاطی که دایره ثبت وجود ندارد به اداره ثبت اسناد و املاک محل تسلیم و رسید دریافت شود. ( ماده 6 قانون تجارت )
6- رسید سپرده نقدی و در صورتیکه بخشی از آن در قالب تعهد غیر نقدی باشد اسناد مالکیت مربوطه در همان بانکی که واریز نقدی در آن انجام پذیرفته ، تودیع و گواهی بانک به ضمیمه اظهارنامه به مرجع ثبت شرکت ها تسلیم شود.
پس از ثبت شرکت سهامی عام، سهام آن در بورس داد و ستد می شود .

شرکت های سهامی به دلیل کثرت سرمایه ،ثبت شرکت  تعدد شرکاء و تنوع و گستره فعالیت ،  مهم ترین ، بزرگ ترین و فعال ترین نوع شرکت در میان شرکت های موجود به حساب می آیند. در این جا ضمن توضیح مختصری راجع به شرکت سهامی ، به شرح و بسط نام شرکت که هر شرکت جهت ثبت و تاسیس بلحاظ الزامات قانونی ملزم به رعایت آن است می پردازیم. شایان ذکر است شما عزیزان در صورت نیاز به هر گونه راهنمایی در انتخاب نام شرکت ، می توانید با کارشناسان مجرب ما در ثبت شرکت فکر برتر تماس حاصل نمایید.
همکاران توانمند و فوق حرفه ای ما ، شما را در انتخاب نامی درخور و شایسته همراهی خواهند کرد.

• آشنایی با شرکت سهامی

شرکت سهامی شرکتی است که سرمایه آن به سهام تقسیم شده و مسئولیت صاحبان سهام محدود به مبلغ اسمی سهام آن ها است.
شرکت سهامی شرکت بازرگانی محسوب می شود.ولو اینکه موضوع عملیات آن امور بازرگانی نباشد.
در شرکت سهامی تعداد شرکا نباید از سه نفر کمتر باشد
شرکت سهامی به دو نوع تقسیم می شود:
نوع اول: شرکت هایی که موسسین آن ها قسمتی از سرمایه شرکت را از طریق فروش سهام به مردم تامین می کنند این گونه شرکت ها،شرکت سهامی عام نامیده می شوند.
نوع دوم: شرکت هایی که تمام سرمایه آن ها در موقع تاسیس منحصراَ توسط موسسین تامین گردیده است.این گونه شرکت ها، شرکت سهامی خاص نامیده می شوند.
بنابراین با توجه به مراتب فوق باید گفت شرکت سهامی شرکتی است بازرگانی که با سرمایه شرکاء و به منظور انجام امور انتفاعی تشکیل گردیده و سرمایه آن متشکل از سهام دارای ارزش واحد است و مسئولیت شرکاء محدود به اصل و فرع ( سود) سرمایه آن ها است.

• الزامات قانونی نام شرکت سهامی

هر شرکت باید به تجویز مفاد اساسنامه متناسب با نحوه تشکیل ، نوع سرمایه و موضوع فعالیت خود ، نامی تعیین کند تا بواسطه آن فعالیت و عملکرد خود را از دیگران تفکیک و متمایز نماید . در شرکت سهامی که بطور معمول نام شرکت متاثر از نوع فعالیت یا محل جغرافیایی استقرار و یا ترکیبی از هر دو موضوع است موارد ذیل باید رعایت شود .
الف- کلمه عام یا خاص در نام شرکت قید شود.
ب- نام هیچیک از شرکاء در نام شرکت درج نشود.
استفاده از واژه عام یا خاص در نام شرکت و پرهیز از درج نام شرکاء در نام شرکت به منظور تبیین موضوع و آشنایی ذهن مخاطب و طرف تجاری شرکت با توجه به نوع و حیطه مسئولیت شرکاء و سهامداران که در شرکت های سهامی به میزان آورده آن ها است .

• در تعیین نام اشخاص حقوقی، معیارهای ذیل لازم الرعایه است:

_ واژه ی بیگانه نباشد و فارسی باشد.
_ دارای معنا و مطابق با فرهنگ اسلامی باشد.
_ دارای سابقه ثبت نباشد.
_ جهت تعیین  اسم شرکت حداقل تعداد سیلاب ها 3 سیلاب است.
_ لاتین نباشد.
_ از عنوان های دانشمندان و کاشفان در عصر حاضر انتخاب نشود.
_ استفاده از اسامی شهرها و رنگ ها و اعداد در اسم شرکت مانعی ندارد اما این کلمات جزء اسم شرکت شمرده نمی شوند و اسم شرکت باید غیر از این کلمات شامل سه کلمه باشد.
_ نام محل در اسم شرکت در صورتی مورد تایید اداره ثبت قرار می گیرد که شرکت حاضر در همان حوزه ثبتی به ثبت برسد.
_ اشخاص حقوقی که ثبت نام پیشنهادی آن ها مستلزم اخذ مجوز از مراجع ذیصلاح است باید پیش از ارایه تقاضای ثبت تاسیس به مرجع ثبت شرکت ها،به طریق مقتضی نسبت به اخذ مجوز اقدام و به ضمیمه مدارک تسلیم نمایند.
برای ثبت نام شرکت، پس از رعایت شرایطی که بیان شد، پنج نام برای شرکت خود انتخاب نمایید و به ترتیب اولویت در پایگاه اینترنتی اداره کل ثبت شرکت ها به نشانی http://irsherkat.ssaa.ir  وارد کنید تا از بین آن ها یکی مورد تایید قرار گیرد.لازم به ذکر است متقاضی تعیین نام باید احدی از سهامداران یا موسسین یا وکیل رسمی دادگستری (با ارائه وکالتنامه) باشد.در ضمن، تصمیمات در خصوص تغییر اسم شرکت ها در مجمع عمومی فوق العاده اتخاذ می شوند.

شرکت های سهامی به دلیل کثرت سرمایه ، تعدد شرکاء و تنوع و گستره فعالیت ،  مهم ترین ،ثبت شرکت  بزرگ ترین و فعال ترین نوع شرکت در میان شرکت های موجود به حساب می آیند. در این جا به شرح و بسط الزامات قانونی تاسیس و ثبت شرکت سهامی می پردازیم . شایان ذکر است شما عزیزان در صورت نیاز به هر گونه راهنمایی در این رابطه ، می توانید با کارشناسان مجرب ما در ثبت شرکت فکر برتر تماس حاصل نمایید.
ماده 1- شرکت سهامی ، شرکتی است که سرمایه آن به سهام تقسیم شده و مسئولیت صاحبان سهام ، محدود به مبلغ اسمی سهام آن ها است.

• توضیح

در شرکت سهامی ، سهام باید به قطعات متساوی القیمه تقسیم شود تا حقوق مساوی به سهامداران اعطا گردد. حقوق وابسته به یک سهم عبارت است از : حق شرکت در مجامع عمومی – حق رای – حق سود بردن – حق کسب اطلاع از حساب ها و دفاتر شرکت و گزارش مدیران و بازرسان – حق انتقال سهم – حق برداشت مبلغ سهم به هنگام انحلال و تصفیه مسئولیت مدنی صاحب سهم تا میزان آورده خود می باشد ، اگر شرکت ورشکسته شود سهامدار در مقابل بدهی شرکت بیش از سهم خود مسئولیت ندارد.
اما مدیران به موجب ماده 143 ( ل. ا. ق. ت ) از این قاعده مستثنی می باشند.
ماده 2- شرکت سهامی شرکت بازرگانی محسوب می شود ولو اینکه موضوع عملیات آن امور بازرگانی نباشد.

• توضیح

ماده مذکور با قید جمله " ولو اینکه موضوع عملیات آن امور بازرگانی نباشد " به نظر می رسد که برای شرکت های سهامی عام و خاص معاملات اموال غیر منقول را مجاز دانسته است که استثنایی بر ماده 4 ( ق. ت ) وارد کرده که معاملات اموال غیر منقول را تحت حاکمیت قانون مدنی قرار داده است . قانون تجارت اخیر فرانسه عملیات غیر بازرگانی را برای شرکت های تضامنی و مختلط غیر سهامی و شرکت سهیم در شرکت دیگر را بازرگانی شناخته است .
ماده 3- در شرکت سهامی تعداد شرکاء نباید از 3 نفر کمتر باشد.

• توضیح

ماده مذکور با در نظر گرفتن ماده 107 ( ل. ا. ق. ت ) تعداد اعضای هیات مدیره شرکت های سهامی عام را حداقل 5 نفر تعیین نموده است ، به نظر می رسد در ماده 3 تعداد سهامداران شرکت سهامی خاص نباید از 3 نفر کم تر باشد. به کار بردن واژه " شرکا " در شرکت سهامی ، مسامحه نویسنده قانون بوده ، زیرا در شرکت های سهامی ، واژگان " سهم " و " سهامدار " چه در حقوق ایران و کشورهای دیگر به کار رفته است و برای سایر شرکت ها مانند با مسئولیت محدود ، تضامنی ، نسبی ، مختلط واژگان " شریک " و " سهم الشرکه " مورد استفاده قرار می گیرد. برای هیات رییسه در شرکت های سهامی عام و خاص به استناد ماده 101 ( ل. ا. ق. ت ) باید حداقل 4 نفر ( یک رییس – دو ناظر و یک منشی ) باشد . ضمناَ منشی ممکن است صاحب سهم نباشد.
ماده 4- شرکت سهامی به دو نوع تقسیم می شود :
نوع اول : شرکت هایی که موسسین آن ها قسمتی از سرمایه شرکت را از طریق فروش سهام به مردم تامین می کنند. این گونه شرکت ها شرکت سهامی عام نامیده می شوند.
نوع دوم : شرکت هایی که تمام سرمایه آن ها در موقع تاسیس منحصراَ توسط موسسین تامین گردیده است. اینگونه شرکت ها شرکت سهامی خاص نامیده می شوند.
تبصره – در شرکت های سهامی عام عبارت " شرکت سهامی عام " و در شرکت سهامی خاص عبارت " شرکت سهامی خاص " باید قبل از نام شرکت یا بعد از آن بدون فاصله با نام شرکت در کلیه اوراق و اطلاعیه ها و آگهی های شرکت بطور روشن و خوانا قید شود.

• توضیح

در شرکت سهامی عام موسسین مکلفند برای تامین قسمتی از سرمایه شرکت از طریق پذیره نویسی به مردم مراجعه کنند. این امر در اروپا بعد از جنگ جهانی دوم برای جذب سرمایه های کوچک مردم در واحدهای تولیدی ، صنعتی و خدماتی و مشارکت اقشار فقیر جامعه در ثروت های حاصل از اقتصاد کشور بود.
اما در شرکت های سهامی خاص، سرمایه شرکت باید توسط موسسین تامین گردد و حق دعوت مردم به پذیره نویسی را ندارد.
ماده 5- در موقع تاسیس ، سرمایه شرکت های سهامی عام از پنج میلیون ریال و سرمایه شرکت های سهامی خاص از یک میلیون ریال نباید کمتر باشد. در صورتی که سرمایه شرکت بعد از تاسیس به هر علت از حداقل مذکور در این ماده کم تر شود ، باید ظرف یک سال نسبت به افزایش سرمایه تا میزان حداقل مقرر اقدام به عمل آید یا شرکت به نوع دیگری از انواع شرکت های مذکور در قانون تجارت تغییر شکل یابد وگرنه هر ذی نفع می تواند انحلال آن را از دادگاه صلاحیتدار درخواست کند.
هر گاه قبل از صدور رای قطعی موجب درخواست انحلال منتفی گردد دادگاه رسیدگی را موقوف خواهد نمود.

• توضیح

سرمایه ی اولیه در شرکت های  سهامی عام در موقع تاًسیس از پنج میلیون ریال نباید کمتر باشد.در صورتیکه سرمایه ی شرکت بعد از تاًسیس به هر علت از حداقل مذکور کمتر شود،  باید ظرف یکسال نسبت به افزایش سرمایه تا میزان حداقل مقرر اقدام به عمل آید یا شرکت به نوع دیگر از انواع شرکت های مذکور در قانون تجارت تغییر شکل یابد وگرنه هر ذینفع می تواند انحلال آن را از دادگاه صلاحیتدار درخواست کند.برای تاًسیس شرکت های سهامی عام موًسسین باید اقلاً بیست درصد سرمایه ی شرکت را خود تعهد کرده و لااقل سی و پنج درصد مبلغ تعهد شده را در حسابی به نام «شرکت در شرف تاًسیس» نزد یکی از بانک ها تودیع نماید.به این ترتیب شرکتی که مثلاً با پنج میلیون ریال تاًسیس می شود باید سیصد وپنجاه هزار ریال نقداً سپرده و سپس آگهی برای دعوت سایرین انتشار دهد.ممکن است قسمتی از تعهد موًسسین سرمایه ی غیر نقدی باشد در این صورت باید عین آن با مدارک مالکیت در همان بانکی که برای پرداخت مبلغ نقدی حساب باز شده است تودیع گردد.
سرمایه ی شرکت سهامی خاص نباید کمتر از یک میلیون باشد.در صورتی که به عللی سرمایه ی شرکت تقلیل پیدا کند باید شرکا در ظرف یکسال آن را جبران کنند .در غیر این صورت شرکت را به نوع دیگر از شرکت ها از قبیل با مسئولیت محدود یا تضامنی تبدیل نمایند.
ماده 6- برای تاسیس شرکت های سهامی عام موسسین باید اقلاَ بیست درصد سرمایه شرکت را خود تعهد کرده و لااقل سی و پنج درصد مبلغ تعهد شده را در حسابی به نام " شرکت در شرف تاسیس " نزد یکی از بانک ها سپرده سپس اظهارنامه ای به ضمیمه طرح اساسنامه شرکت و طرح اعلامیه پذیره نویسی سهام که به امضاء کلیه موسسین رسیده باشد در تهران به اداره ثبت شرکت ها و در شهرستان به دایره ثبت شرکت ها و در نقاطی که دایره ثبت شرکت ها وجود ندارد به اداره ثبت اسناد و املاک محل تسلیم و رسید دریافت کنند.
تبصره – هر گاه قسمتی از تعهد موسسین به صورت غیر نقد باشد باید عین آن یا مدارک مالکیت آن را در همان بانکی که برای پرداخت مبلغ نقدی حساب باز شده است تودیع و گواهی بانک را به ضمیمه اظهارنامه و ضمائم آن به مرجع ثبت شرکت ها تسلیم نمایند.

• توضیح

تذکر این نکته ضروری است که در شرکت سهامی عام آورده غیر نقدی مختص موسسین ، آن هم برای قسمتی از آورده خود می باشد. اما برعکس در شرکت سهامی خاص بنا به بند 2 ماده 20 ( ل. ا. ق. ت ) کل سرمایه شرکت می تواند به صورت غیر نقد باشد.
ماده 7 – اظهارنامه مذکور در ماده 6 باید با قید تاریخ به امضاء کلیه موسسین رسیده و موضوعات ذیل مخصوصاَ در آن ذکر شده باشد :
1-نام شرکت
2- هویت کامل و اقامتگاه موسسین
3- موضوع شرکت
4- مبلغ سرمایه شرکت و تعیین مقدار نقد و غیر نقد آن به تفکیک
5- تعداد سهام با نام و بی نام و مبلغ اسمی آن ها و در صورتی که سهام ممتاز نیز مورد نظر باشد تعیین تعداد و خصوصیات و امتیازات این گونه سهام
6- میزان تعهد هر یک از موسسین و مبلغی که پرداخت کرده اند با تعیین شماره حساب و نام بانکی که وجوه پرداختی در آن واریز شده است . در مورد آورده غیر نقد تعیین اوصاف و مشخصات و ارزش آن به نحوی که بتوان از کم و کیف آورده غیر نقد اطلاع حاصل نمود.
7- مرکز اصلی شرکت
8- مدت شرکت

• توضیح

اظهارنامه مذکور طبق نمونه اداره ثبت شرکت ها در دو نسخه تنظیم و با سایر مدارک به مرجع مذکور با الصاق تمبر قانونی تقدیم می گردد.
ماده 8- طرح اساسنامه باید با قید تاریخ به امضاء موسسین رسیده و مشتمل بر مطالب ذیل باشد :
1- نام شرکت
2- موضوع شرکت بطور صریح و منجز
3- مدت شرکت
4- مرکز اصلی شرکت و محل شعب آن اگر تاسیس شعبه مورد نظر باشد.
5- مبلغ سرمایه شرکت و تعیین مقدار نقد و غیر نقد آن به تفکیک .
6- تعداد سهام بی نام و با نام و مبلغ اسمی آن ها و در صورتی که ایجاد سهام ممتاز مورد نظر باشد تعیین تعداد و خصوصیات و امتیازات این گونه سهام .
7- تعیین مبلغ پرداخت شده هر سهم و نحوه مطالبه بقیه مبلغ اسمی هر سهم و مدتی که ظرف آن باید مطالبه شود که به هر حال از پنج سال متجاوز نخواهد بود.
8- نحوه انتقال سهام با نام
9- طریقه تبدیل سهام با نام به سهام بی نام و بالعکس
10- در صورت پیش بینی امکان صدور ارواق قرضه ، ذکر شرایط و ترتیب آن
11- شرایط و ترتیب افزایش و کاهش سرمایه شرکت
12- مواقع و ترتیب دعوت مجامع عمومی
13- مقررات راجع به حد نصاب لازم جهت تشکیل مجامع عمومی و ترتیب اداره آن ها
14- طریقه شور و اخذ رای و اکثریت لازم برای معتبر بودن تصمیمات مجامع عمومی
15- تعداد مدیران و طرز انتخاب و مدت ماموریت آن ها و نحوه تعیین جانشین برای مدیرانی که فوت یا استعفاء می کنند یا محجور یا معزول یا به جهات قانونی ممنوع می گردند.
16- تعیین وظایف و حدود اختیارات مدیران
17- تعداد سهام تضمینی که مدیران باید به صندوق شرکت بسپارند.
18- قید اینکه شرکت ، یک بازرس خواهد داشت یا بیشتر و نحوه انتخاب و مدت ماموریت بازرس.
19- تعیین آغاز و پایان سال مالی شرکت و موعد تنظیم ترازنامه و حساب سود و زیان و تسلیم آن به بازرسان و به مجمع عمومی سالانه
20- نحوه انحلال اختیاری شرکت و ترتیب تصفیه امور آن
21- نحوه تغییر اساسنامه

• توضیح

اساسنامه در واقع آیین نامه داخلی شرکت می باشد. ضمناَ نباید مندرجات اساسنامه بر خلاف قانون باشد که در این صورت طبق ماده 270 و بعد ( ل. ا. ق. ت ) قابل بطلان می باشد.
ماده 9 – طرح اعلامیه پذیره نویسی مذکور در ماده 6 باید مشتمل بر نکات ذیل باشد :
1-نام شرکت
2- موضوع شرکت و نوع فعالیت هایی که شرکت به منظور آن تشکیل می شود.
3- مرکز اصلی شرکت و شعب آن در صورتی که تاسیس شعبه مورد نظر باشد.
4- مدت شرکت
5- هویت کامل و اقامتگاه و شغل موسسین ، در صورتی که تمام یا بعضی از موسسین در امور مربوط به موضوع شرکت یا امور مشابه با آن سوابق یا اطلاعات یا تجاربی داشته باشند ذکر آن به اختصار
6- مبلغ سرمایه شرکت و تعیین مقدار نقد و غیر نقد آن به تفکیک و تعداد و نوع سهام در مورد سرمایه غیر نقد شرکت ، تعیین مقدار و مشخصات و اوصاف و ارزش آن به نحوی که بتوان از کم و کیف سرمایه غیر نقد اطلاع حاصل نمود.
7- در صورتی که موسسین مزایایی برای خود در نظر گرفته اند تعیین چگونگی و موجبات آن مزایا به تفصیل .
8- تعیین مقداری از سرمایه که موسسین تعهد کرده و مبلغی که پرداخت کرده اند.
9- ذکر هزینه هایی که موسسین تا آن موقع جهت تدارک مقدمات تشکیل شرکت و مطالعاتی که انجام گرفته است پرداخت کرده اند و برآورد هزینه های لازم تا شروع فعالیت های شرکت
10- در صورتی که انجام موضوع شرکت قانوناَ مستلزم موافقت مراجع خاصی باشد ذکر مشخصات اجازه نامه یا موافقت اصولی آن مراجع
11- ذکر حداقل تعداد سهامی که هنگام پذیره نویسی باید توسط پذیره نویس تعهد شود و تعیین مبلغی از آن که باید مقارن پذیره نویسی نقداَ پرداخت گردد.
12- ذکر شماره و مشخصات حساب بانکی که مبلغ نقدی سهام مورد تعهد باید به آن حساب پرداخت شود و تعیین مهلتی که طی آن اشخاص ذی علاقه می توانند برای پذیره نویسی و پرداخت مبلغ نقدی به بانک مراجعه کنند.
13- تصریح به اینکه اظهارنامه موسسین به انضمام طرح اساسنامه برای مراجعه علاقه مندان به مرجع ثبت شرکت ها تسلیم شده است .
14- ذکر نام روزنامه کثیرالانتشاری که هر گونه دعوت و اطلاعیه بعدی تا تشکیل مجمع عمومی موسس منحصراَ در آن منتشر خواهد شد .
15- چگونگی تخصیص سهام به پذیره نویسان

• توضیح

رعایت مندرجات ماده مذکور چون از قواعد آمره می باشد در تهیه و تنظیم اعلامیه پذیره نویسی ( در دو نسخه ) الزامی می باشد.

در ابتدا تقاضانامه نام و مشخصات تقاضاکنندگان ثبت موسسه درج می شود. ثبت شرکت بند اول : نام انتخابی برای موسسه درج می شود.
بند دوم : هدف و مقصود از تشکیل موسسه در این بند نوشته می شود.
بند سوم : تابعیتی را که موسسه خواهد داشت درج می شود. ( مثلاَ دارای تابعیت ایرانی است ) .
بند چهارم : مرکز اصلی فعالیت موسسه و آدرس و نشانی آن به طور کامل و صحیح نوشته می شود.
بند پنجم : چنانچه موسسه دارای شعبی نیز باشد مرکز شعب نیز نوشته می شود.
بند ششم : اسامی کلیه موسسین موسسه ( نام و نام خانوادگی ) کلاَ نوشته می شود.
بند هفتم : تاریخ تشکیل موسسه درج می شود.
بند هشتم : در این بند مدیرانی که از طرف موسسین انتخاب شدند با مشخصات کامل نوشته شده و همچنین کسانی که از طرف موسسین به آن ها حق امضاء تفویض شده است با مشخصات کامل نوشته می شوند.
بند نهم : اگر موسسه دارای شعبی نیز باشد اسامی مدیرانی که برای آن شعب انتخاب و معین شده اند درج می شوند.
بند دهم : دارائی موسسه چه به صورت نقدی و چه به صورت غیر نقدی به طور مشخص و با تعیین میزان آن ها درج میشود.
توجه : کلیه موسسین بعد از تکمیل تقاضانامه باید ذیل آن را با ذکر مشخصات امضاء کنند.

• تقاضا نامه ثبت موسسه

امضاء کننده ذیل ............... موسسه .......................
ثبت موسسه مزبور را با مشخصات ذیل تقاضا می نمایم :
1. نام موسسه ...............................................
2. مقصود از تشکیل ......................................
3. تابعیت ..................................................
4. مرکز اصلی و نشانی صحیح آن ...................................................................
5. مرکز شعبه مختلفه ..................................................................................
6. اسامی موسسین .....................................................................................
7. تاریخ تشکیل .......................................................................................
8. مدیر یا مدیران موسسه و اشخاصی که از طرف موسسه حق امضاء دارند ...........................................................................................
9. اسامی مدیران شعب ...............................................................
10 . دارائی موسسه ..................................................................
امضاء موسسین

• نمونه صورتجلسه مجمع عمومی شرکاء و موسسین

در تاریخ .............. روز .................. ساعت .................... اولین جلسه مجمع عمومی شرکاء و موسسین موسسه مذکور با حضور کلیه شرکاء در محل موسسه تشکیل و به اتفاق آراء به شرح ذیل اتخاذ تصمیم گردید :
1. اساسنامه موسسه مشتمل بر ........................... و ماده و ............................ تبصره تنظیم و به تصویب کلیه شرکاء رسید.
2. تقاضانامه موسسه به امضای کلیه شرکاء رسید.
3. جهت انتخاب اعضای هیات مدیره و  دارندگان حق امضاء اخذ رای به عمل آمد و در نتیجه :
الف ) آقای / خانم .................... به سمت رئیس هیات مدیره
ب ) آقای / خانم ..................... به سمت مدیر عامل
ج ) آقای / خانم ..................... به سمت عضو هیات مدیره تعیین و حق امضای کلیه اسناد و اوراق تعهد آور موسسه از قبیل چک ، سفته ، بروات ، قراردادها با امضای مشترک آقای / خانم .................... و آقای / خانم .................. همراه با مهر موسسه معتبر است.
4. هر یک از اعضای هیات مدیره ، با امضای ذیل این صورتجلسه قبول سمت کردند.
5. مبلغ .................. ریال سرمایه موسسه ، از طرف کلیه شرکاء پرداخت گردیده و در تحویل و اختیار ............... موسسه قرار گرفت و ................ با امضای ذیل در این صورتجلسه اعلام وصول کردند.
6. ( در صورتی که مراحل ثبت توسط وکیل انجام شود یا به احدی از شرکا وکالت داده شود ) به آقای / خانم ................. وکالت و اختیار تام داده می شود تا با مراجعه به اداره ثبت شرکت ها و پرداخت حق الثبت و سایر هزینه های مربوطه ذیل ثبت دفاتر مربوط به ثبت این موسسه را در اداره ثبت شرکت ها امضاء کند.
ردیف                             نام و نام خانوادگی شریک                                  امضاء
1                                ................................                                  ...................
2                                ...............................                                  ....................
3                                 .............................                                    ...................
4                                .............................                                     ..................

از جمله شرکت هایی که در ماده 20 قانون تجارت به آن اشاره شده است،  گرفتن کارت بازرگانی فوری شرکت سهامی است.شرکت سهامی شرکتی است که سرمایه آن به سهام تقسیم شده و مسئولیت صاحبان سهام محدود به مبلغ اسمی سهام آن ها است.
اگرچه در ماده 20 قانون تجارت، هفت نوع شرکت تعریف شده است، که یک نوع آن شرکت سهامی می باشد، لیکن در اصلاحیه سال 1347 شرکت های سهامی خود به دو گروه طبقه بندی شده اند که عبارتند از :
الف- شرکت های سهامی عام
ب- شرکت های سهامی خاص
شرکت های سهامی از جمله مهم ترین شرکت های تجاری به حساب می آیند و اهمیت آن ها به چند دلیل است :
اول – تعداد شرکا در این نوع شرکت ها معمولاَ زیاد است و در نتیجه در حالی که سرمایه هر یک از شرکا ممکن است به تنهایی قابل ملاحظه نباشد ، با این حال کل سرمایه شرکت ممکن است به میزان خیلی زیاد و قابل توجه باشد.
دوم – مسئولیت شرکا محدود به سهامی است که در شرکت دارند و در مقابل طلبکاران بیشتر از آن مسئولیتی ندارد.
سوم – تمام اعمال و معاملاتی که شرکت انجام می دهد تجاری محسوب می شود.
این خصوصیات موجب ایجاد امتیازاتی برای شرکت های سهامی به شرح ذیل شده است :
" کثرت سرمایه " و " کمی خطر " برای شریک . این دو امتیاز موجب شده است که شرکت های سهامی در ردیف شایع ترین و مطلوب ترین شرکت های تجاری درآیند ، زیرا با کثرت سرمایه امکان دست زدن به هر پروژه ای را برای این شرکت ها ممکن ساخته و امکان شریک شدن را با هر سرمایه ای ممکن می سازد و به فرض ورشکستگی شریک ، خطر آن برای شرکا قابل ملاحظه نیست.
سرمایه شرکت های سهامی را به شرح ذیل مورد بحث قرار می دهیم. شایان ذکر است شما عزیزان ، در صورت نیاز به هر گونه مشاوره در این رابطه می توانید با همکاران ما در ثبت شرکت فکر برتر تماس حاصل نمایید. متخصصان ما در این مرکز، با سال ها تجربه ی درخشان ، آماده ی خدمت رسانی به شما عزیزان می باشند.

• سرمایه شرکت سهامی

سرمایه طبیعتاَ رکن اصلی و اساسی هر شرکت است و هیچ شرکتی بدون سرمایه اساساَ تشکیل نمی شود. مقنن برای هیچ شرکتی ، جز در مورد شرکت های سهامی ، حداقلی قائل نشده است و میزان سرمایه به عهده شرکا گذارده شده است. ولی در مورد شرکت های سهامی قانون حداقلی را در نظر گرفته است. قانون تجارت در مورد حداقل سرمایه لازم برای تشکیل شرکت سهامی عام و شرکت سهامی خاص تفاوت قائل شده است.
طبق ماده 5 قانون اصلاح قانون تجارت، حداقل سرمایه شرکت سهامی عام ( پنج میلیون ریال ) است و حداقل سرمایه شرکت سهامی خاص ( یک میلیون ریال) است.
در ادامه ماده آمده است :
" در صورتی که سرمایه شرکت بعد از تاسیس به هر علت از حداقل مذکور در این ماده کمتر شود، باید ظرف یک سال نسبت به افزایش سرمایه تا میزان حداقل مقرر اقدام به عمل آید یا شرکت به نوع دیگر از انواع شرکت های مذکور در قانون تجارت تغییر شکل یابد، وگرنه هر ذی نفعی می تواند انحلال آن را از دادگاه صلاحیت دار درخواست کند".
طبق ماده 6 لایحه قانونی اصلاح قانون تجارت ، در مورد شرکت های سهامی عام ، موسسین باید حداقل 20 درصد سرمایه شرکت را خود تعهد کرده و حداقل 35 درصد از این مبلغ را در حساب بانک شرکت واریز کنند.
به این ترتیب، چنانچه موسسین یک شرکت سهامی عام ، سرمایه یک شرکت در شرف تاسیس را 5 میلیون ریال اعلام دارند، طبق ماده فوق فقط 20 درصد از رقم یعنی یک میلیون ریال را شخصاَ متعهد به پرداخت هستند و از این رقم مورد تعهد نیز فقط با افتتاح و واریز مبلغ 350 هزار ریال در حساب بانکی شرکت، از لحاظ مالی اجازه تاسیس شرکت سهامی عام را خواهند داشت.
در مورد حداقل سرمایه لازم برای تشکیل شرکت سهامی خاص نیز ماده 20 لایحه قانونی اصلاح قانون تجارت، پرداخت 35 درصد از کل سرمایه را شرط کرده است. لیکن با توجه به ساختار محدود شرکا در این نوع شرکت های سهامی، ضوابط مربوط به تعهد حداقل 20 درصد سرمایه توسط موسسین شرکت های سهامی عام، در این نوع از شرکت ها اجرا نمی شود.

شرکت با مسئولیت محدود، شرکتی است که بین دو یا چند نفر برای امور تجاری تشکیل می شود،گرفتن کارت بازرگانی فوری  و هر یک از شرکا بدون این که سرمایه به سهام یا قطعات سهام تقسیم شده باشد، فقط تا میزان سرمایه خود در شرکت مسئول قروض و تعهدات شرکت است. ( ماده 94 قانون تجارت ) . از این تعریف چنین برمی آید که شرکا در شرکت با مسئولیت محدود، تاجر نیستند و مسئولیت آن ها محدود به سرمایه ای است که در شرکت گذاشته اند و اشخاص برای فرار از مسئولیت و عدم اجرای تعهدات خود، شرکت با مسئولیت محدود تشکیل می دهند تا اگر زیانی حاصل گردد متوجه طلبکاران گردد. آورده شرکا در شرکت با مسئولیت محدود، به سهام یا قطعات سهام تقسیم نشده و آزادانه قابل نقل و انتقال نیست. بلکه نقل و انتقال موکول به رضایت عده ای از شرکا است که لااقل سه چهارم سرمایه را داشته باشند و اکثریت عددی را نیز دارا باشند. نقل و انتقال حتماَ باید به موجب سند رسمی باشد، وگرنه اعتبار نخواهد داشت. در شرکت با مسئولیت محدود ، شخصیت شرکا تا اندازه ای اهمیت دارد. این اهمیت و ارتباط تنها بین شرکا مورد بحث و بررسی است، نه در مقابل اشخاص خارج یا ثالث. شرکت با مسئولیت محدود ، در حقیقت برزخ بین شرکت سهامی و شرکت تضامنی است.

• در شرکت با مسئولیت محدود ، اصول ذیل باید رعایت گردد :

1. تصریح نوع شرکت در نام شرکت : در اسم شرکت ، باید عبارت با مسئولیت محدود قید شود. تا کسانی که با شرکت معامله می کنند، متوجه این موضوع باشند که با شرکتی معامله می کنند که مسئولیتش محدود به سرمایه اش است. ( ماده 95 قانون تجارت ) .
2. محدودیت مسئولیت شرکا : شرکا شرکت با مسئولیت محدود ، فقط به اندازه سرمایه خود در شرکت مسئولیت دارند، و مازاد بر آن هیچ گونه مسئولیتی ندارند. پس اگر شرکت زیان کند یا ورشکستگی او اعلام شده باشد و طلبکاران از قسمتی از طلب خود محروم شوند، حق مراجعه به شرکا ندارند.
3. آزاد نبودن انتقال سهم الشرکه : اگر چه شرکت با مسئولیت محدود، فقط به اندازه سرمایه خود در شرکت مسئولیت دارند، و مازاد بر آن هیچ گونه مسئولیتی ندارند . پس اگر شرکت زیان کند یا ورشکستگی او اعلام شده باشد و طلبکاران از قسمتی از طلب خود محروم شوند، حق مراجعه به شرکا ندارند.
4. عدم انحلال شرکت در صورت فوت یا ورشکستگی شرکا: از آن جا که شرکت با مسئولیت محدود شرکت سرمایه ای است و شخصیت شرکا تا اندازه ای اهمیت دارد ، بنابراین فوت ، محجوریت یا ورشکستگی شرکا موجب انحلال شرکت نمی شود.
5. رعایت تشریفات زیادتر ، در صورتی که تعداد شرکا بیش از 12 نفر باشند : شرکت با مسئولیت محدود ، بین 2 یا 3 و احیاناَ 5 نفر تشکیل می شود ، در این صورت چون تعداد کم است ، قانون ، نظارت مستقیم و شخصی شرکا را کافی می داند، اما گاهی تعداد شرکا بیش از 12 نفر است ، در این صورت برای حفظ حقوق شرکا و نظارت بر عملیات مدیر شرکت ، قانون ، انتخاب هیات نظار و تشکیل مجمع عمومی را لازم دانسته است.
تشکیل شرکت به موجب قراردادی که ( شرکتنامه ) نامیده می شود، به عمل می آید. در این نوع شرکت ، تنظیم شرکتنامه ضروری است. ولی تنظیم اساسنامه ضروری نیست. در صورت عدم تنظیم اساسنامه، نکات و مقررات لازم نسبت به اداره امور شرکت ، در شرکتنامه درج می شود. برای تشکیل شرکت با مسئولیت محدود شرایط ذیل باید فراهم شود.

• قصد و رضای شرکا

رضایت شرکا نباید ناشی از اکراه و اشتباه باشد.

• اهلیت شرکا

شرکا باید اهلیت انعقاد و دخالت در امور داشته باشند.

• مشروعیت جهت شرکت

نامشروع بودن جهت شرکت موجب بطلان آن می شود.

• ضرورت وجود قرارداد کتبی

ثبت شرکتنامه باید به ثبت برسد وگرنه در هیچ یک از ارگان ها پذیرفته نخواهد بود.

• نشر خلاصه شرکتنامه

به موجب ماده 197 قانون تجارت ، نشر خلاصه شرکتنامه ضروری است و ضمانت اجرایی آن جواز ابطال عملیات شرکت است.

• شرایط اختصاصی

در قانون ایران حداقل و حداکثری برای میزان سرمایه شرکت با مسئولیت محدود ذکر نشده است. سهم الشرکه نقدی باید تقدیم و سهم الشرکه غیرنقدی باید تقویم و تسلیم شده باشد. سهم الشرکه غیرنقدی ممکن است اختراع، تالیف ، کسب و پیشه انتفاع و دانش فنی باشد.

شرکت تعاونی برای اداره امور خود دارای ارکان ذیل است :
1. مجامع عمومی ؛
2. هیئت مدیره ؛
3. بازرسی .
در مورد نقش ارکان مذکور در اداره امور شرکت تعاونی می توان گفت که مجمع عمومی و رکن تصمیم گیرنده، ثبت شرکتها هیئت مدیره رکن اداره کننده و بازرسی رکن کنترل کننده است. به علاوه شرکت تعاونی دارای مدیر عامل نیز هست. وظایف مدیر عامل در این مقاله مورد توجه قرار می گیرد.
داشتن مدیر عامل برای شرکت تعاونی الزامی است ؛ به موجب قانون ، هیئت مدیره مکلف است برای مدیریت عملیات تعاونی و اجرای تصمیمات مجمع عمومی و تصمیمات هیئت مدیره فرد واجد شرایطی را انتخاب کند. مدیر عامل را می توان از بین اعضای شرکت تعاونی یا خارج از آن ها انتخاب کرد ؛ ولی در تعاونی های چند منظوره در صورتی که عضویت برای همه آزاد و داشتن عضو غیرشاغل مجاز باشد، مدیر عامل باید از میان اعضای شاغل انتخاب شود.
مدیر عامل برای مدت دو سال انتخاب می شود و منعی برای انتخاب مجدد وی وجود ندارد.
مدیر عامل زیر نظر هیئت مدیره کار می کند. وظایف و اختیارات مدیر عامل در آیین نامه ای که با پیشنهاد هیئت مدیره به تصویب مجمع عمومی عادی می رسد، تعیین می شود.
مدیر عامل به طور موظف کار می کند، یعنی حقوق بگیر شرکت تعاونی است. حقوق و مزایای مدیر عامل را بنا به پیشنهاد هیئت مدیره ، مجمع عمومی عادی تعیین می کند.

• وظایف و اختیارات مدیر عامل

وظایف و اختیارات مدیر عامل در آیین نامه مربوط تعیین می شود که اهم آن ها در زمینه امور ذیل است. تهیه وسایل و ایجاد امکانات مورد نیاز برای گردش عادی کار شرکت تعاونی، حفظ اموال و دارایی شرکت ، مباشرت یا نظارت در تنظیم دفاتر قانونی شرکت و ثبت و نگهداری حساب ها و رسیدگی به آن ها ، دعوت هیئت مدیره به تشکیل جلسه فوق العاده ، تنظیم ترازنامه و حساب سود و زیان و تسلیم به موقع آن به هیئت مدیره ، تنظیم بودجه شرکت ، پیشنهاد خط مشی و برنامه کار شرکت به هیئت مدیره ، استخدام کارمند برای شرکت و تشویق و تنبیه و اخراج آن ها طبق مقررات استخدامی شرکت ، نظارت و مراقبت بر هزینه های شرکت با رعایت صلاح و صرفه آن ، انجام امور بازرگانی و خرید و فروش طبق آیین نامه معاملات شرکت ، طرح و اقامه دعوی مربوط به شرکت در مراجع قانونی و جوابگویی به دعاوی مطروحه علیه شرکت ، نظارت بر حسن اجرای قراردادهای منعقده بین شرکت و اشخاص دیگر، اعم از اشخاص حقیقی یا حقوقی ، تقسیم سود ویژه سالانه بر اساس تصمیم مجمع عمومی عادی. مدیر عامل در صورت لزوم متناسب با ابواب جمعی خود در شرکت تعاونی – بر طبق ضوابطی که تعیین شده است – تضمین می سپارد. همچنین باید از کلیه صاحبان جمع و سایر کارکنان شرکت مطابق مقررات و ضوابط مصوب مجمع عمومی تضمین لازم را اخذ کند. مدیر عامل مراقبت می کند که دفاتر و اسناد شرکت منظم باشد و محاسبات آن به موقع تنظیم و به نحوی نگهداری شود که در هر وقت قابل ملاحظه و رسیدگی اشخاص و مراجع صلاحیت دار باشد. مدیر عامل مکلف است در کمال صداقت و دقت و با رعایت کلیه مقررات قانونی و اساسنامه و آیین نامه های مربوط به وظایف خود عمل کند و از اختیاراتش استفاده کند و در هر مورد صلاح و صرفه و غبطه شرکت را مرعی و ملحوظ دارد.

• چند مطلب

معاملات مدیر عامل با شرکت تعاونی تابع مقررات و ضوابطی است که در چهارچوب دستورالعمل وزارت تعاون، به تصویب مجمع عمومی عادی است.
طبق قواعد کلی حقوق، هر گاه مدیر عامل برخلاف قانون و اساسنامه شرکت عمل کند و موجب زیان شرکت شود، باید زیان وارده را جبران کند؛ و هر گاه در ارتکاب عمل سوء نیت داشته باشد، علاوه بر مسئولیت مدنی، یعنی ملزم بودن به جبران ضرر، مسئولیت کیفری نیز متوجه او خواهد شد و باید مجازات مقرر را – که به حکم دادگاه تعیین می شود – متحمل گردد.
هر گاه چک شرکت که امضای مدیر عامل را دارد بی محل باشد، وی علاوه بر اینکه با صاحب حساب، یعنی شرکت تعاونی و دیگر افرادی که چک را امضا کرده اند در پرداخت وجه چک مسئولیت تضامنی دارد ، به عنوان صادر کننده چک بی محل به مجازات مقرر نیز محکوم خواهند شد.
یادآوری می کنیم که رسیدگی و تصمیم گیری درباره گزارش بازرس یا هر یک از بازرسان در مورد تخلفات مدیر عامل بر عهده مجمع عمومی فوق العاده است.

برند از مهم ترین عناصر بازاریابی و موفقیت یک سازمان است و تصویری است که سازمان یا شرکت را با همه ابعادش معرفی کرده  تصویری از آنچه هست یا می خواهد باشد را در ذهن بیننده، مشتریان، هزینه پلمپ دفاتر مصرف کنندگان ایجاد می کند. در واقع برند نشانه ای است که شرکت یا یک سازمان را از رقبا متمایز کرده، معرف کالاها و خدمات ایجاد شده توسط شرکت می باشد.
ارزش گذاری برند در جهان مطابق استانداردهای متفاوت و به وسیله سازمانهای خصوصی متفاوتی در جهان انجام می شود.  تعیین ارزش برند کاری تیمی است  که برای آن باید دانش کافی نسبت به محیط داخل و خارج سازمان داشت. در واقع، تمام استانداردهای ارزش گذاری برند جزء یکی از سه رویکرد اصلی هستند:
_ رویکرد هزینه ارزش یابی بر اساس هزینه های انجام شده در زمان توسعه برند
_ رویکرد بازار: سرمایه گذاریها و تراکنش های پیرامون برند در سال های اخیر عمر برند در نظر گرفته می شود.
_ رویکرد درآمد: ارزیابی درآمدهای آتی سازمان، جریانات نقدی و سودهای کسب شده در سالهای باقی مانده از عمر  برند در طی یک بازه زمانی خاص.
وقتی صحبت از ارزش برند می شود، اشاره به یک ارزش مالی است نه یک ارزش ذهنی یا یک نظر که مشتری ممکن است در مورد برند داشته باشد. در حالیکه هدف از فرایند ارزیابی مسلما تعیین ازش مالی برند است یک فرایند " ارزیابی برند" انجام می شود تا سطح ارزش ویژه برند را نیز تعیین کند گرچه اکثریت روش های تعیین ارزش ویژه برند یا ارزیابی برند بر پایه ادراک مصرف کننده و نگرش رفتاری هستند. اما هر روش در تعاریف شاخص های استفاده، ابعاد و پایگاههای مقایسه ای اش با بقیه متفاوت است. برای همین آنها باید به عنوان اندازه و شاخص نسبی در نظر گرفته شوند.
روش های ارزیابی برند :

• روش اینتر برند

ارزش برند در این روش با ضرب درآمدهای متفرقه در یک نرخ تنزیلی محاسبه می شود. این نرخ تنزیل از کمی کردن فاکتورهایی که مطابق روش اینتر برند قدرت برند را محاسبه می کند به دست می اید. گامهای روش ارزیابی اینتر برند:
_ بخش بندی

_ تحلیل مالی
_ تحلیل تقاضا
_ تحلیل قدرت برند
_ محاسبه ارزش خالص فعلی

• روش BAV

این روش یک ابزار تحقیقاتی برای ارزش برند فراهم می کند. این تکنیک توسط مؤسسه Y&R ابداع شده، برای سنجش ارزش غیرمالی برندهای معتبری چون یاهو، آمازون، استارباکس به کار رفته. چهار عامل اساسی سنجش ارزش برند:
_ تمایز
_ مربوط بودن
_ اعتبار
_ دانش
تمایز و مربوط بودن، قدرت برند را در بازار نشان می دهد. قدرت برند، میزانی که برند متمایز شده و به مصرف کنندگان مربوط است.
اعتبار و دانش، که شبکه قدرت برند را تشکیل می دهند. قانت برند یا عملکرد نسبی برند بر اساس معیارهای اعتبار و دانش تعیین می شود.

• هرم پویایی برند

از کاربردی ترین مدل ها در سنجش ارزش نام تجاری شناخته شده. مطابق این هرم، هر نام تجاری، به طور میانگین در هر سطح تنها از 8% سهم از مشتری برخوردار است. سطوح عبارتند از:
_تعلق
_ برتری
_ عملرد
_ رابطه
_ آگاهی از حضور

• مدل  دیوید آکر

این مدل دارای چهار رکن اصلی است:
_ وفاداری
_ رهبری کیفیت مورد انتظار
_ تمایز در تداعی
_ آگاهی برند

ورشکستگی یا توقیف ، مخصوص تاجر و شرکت تجاری است. هزینه پلمپ دفاتر در اصطلاح حقوق تجارت ، ورشکستگی یا توقیف وضعی است که در آن ورشکسته از مداخله در تمام اموال خود ممنوع می شود و در کلیه اختیارات و حقوق مالی ورشکسته ، مدیر تصفیه یا اداره تصفیه به قائم مقام وی، عمل می کند.
برای تحقق ورشکستگی سه شرط ذیل ضروری است :
1. تاجر یا شرکت تجاری بودن ؛
2. توقف تاجر یا شرکت تجاری، از تادیه وجوهی که بر عهده اوست ؛
3. صدور حکم دادگاه، دایر بر ورشکستگی ؛
درباره مورد دوم یعنی توقف از تادیه لازم نیست که مجموع دارائی تاجر یا شرکت تجاری از مجموع وجوهی که بر عهده اوست ، کمتر باشد ؛ بلکه کافی است که نتواند وجوه مزبور را پرداخت کند. بنابراین، اگر تاجر یا شرکت تجاری به علت دسترسی نداشتن به دارایی خود یا عدم امکان فروش کالا یا محصول، وجه لازم را در اختیار نداشته و نتواتد بدهی ها یا سایر تعهدات مقدی خود را پرداخت نماید، شرط توقف از تادیه حاصل خواهد شد.
موارد صدور حکم ورشکستگی :
1. برحسب اظهار خود تاجر ؛
2. به موجب تقاضای یک یا چند تفر از طلبکارها ؛
3. برحسب تقاضای مدعی العموم ( در حال حاضر، برحسب تقاضای رئیس دادگستری شهرستان ) ؛
در حکم ورشکستگی باید امور ذیل تعیین شود :
1. تاریخ توقف ورشکسته تعیین شود.
2. یک نفر به سمت عضو ناظر تعیین شود.
3. تعیین یک نفر به سمت مدیریت تصفیه : در مواردی که امور تصفیه به وسیله " اداره تصفیه " انجام می گیرد، تعیین مدیر تصفیه و عضو ناظر لازم نخواهد بود.
4. امر به مهر و موم : در امر به مهر و موم انبارها و حجره ها و صندوق و اسناد و دفاتر و نوشتجات و اسباب و اثاثیه متعلق به ورشکسته مهر و موم می شود.
5. قرار بازداشت : به موجب مواد 341 و 441 قانون تجارت ، تاجر باید در ظرف سه روز از تاریخ وقفه ای که در تادیه قروض یا سایر تعهدات نقدی او حاصل می شود، دو امر ذیل را انجام دهد :
الف ) توقف خود را به دفتر دادگاه عمومی محل اقامت خود اظهار نماید.
ب) صورت حساب دارایی با قید تاریخ را که شامل را که شامل ارزیابی کلیه اموال منقول و غیرمنقول و صورت کلیه قروض و مطالبات و صورت نفع و ضرر و صورت مخارج شخصی می باشد را امضاء نموده و به همراه کلیه دفاتر تجاری خود به دفتر دادگاه مذکور تسلیم نماید. در صورت عدم رعایت موارد فوق دادگاه قرار بازداشت تاجر و مدیر یا مدیران شرکت تجاری را خواهد داد.
دعوی راجع به ورشکستگی شرکت های تجاری که مرکز اصلی آن در ایران است ، باید در مرکز اصلی شرکت اقامه شود. لازم به ذکر است که حکم ورشکستگی به طور موقت اجرا می شود و این حکم قابل اعتراض می باشد.
وفق ماده 138 ق. تجارت،  در مورد ورشکستگی یکی از شرکا انحلال وقتی صورت می‌گیرد که مدیر تصفیه کتباً تقاضای انحلال شرکت را نموده و از تقاضای مزبور شش ماه گذشته و شرکت مدیر تصفیه را از تقاضای انحلال منصرف نکرده باشد.
حکم ورشکستگی دارای آثاری است که می توان از آن ها به عناوین ذیل یاد کرد :

• ممنوعیت از مداخله در اموال
• ممنوعیت از مداخله در دعاوی
• حال شدن دیون موجل ( مدت دار )
• فسخ یا بطلان معاملات
• محروم یا بطلان معاملات
• محروم شدن از برخی حقوق
• محروم شدن از برخی حقوق
• استرداد اسناد و مال التجاره متعلق به اشخاص دیگر
• تصفیه

همان طور که در مقالات پیش گفته شد، علاوه بر ثبت فعالیت تجاری، کلیه تغییرات بعدی مربوط به شرکت اعم از ورشکستگی، ابطال، تصفیه، تقسیم اموال، تغییرات اساسنامه و ... باید فوراَ ثبت گردد.
بدیهی است عدم انعکاس تغییرات مربوطه و یا هر گونه اخفاء اطلاعات که موجب ضرر و زیان و اغفال دیگران شود موجبات پاسخگویی فرد را فراهم نموده و عدم ثبت مراتب، نافی مسئولیت و جبران خسارات وارده و قصور قانونی شخص خاطی نخواهد بود.

رباط کریم مرکز شهرستان رباط کریم در استان تهران است که در فاصله 30 کیلومتری جنوب غربی از پایتخت ایران قرار دارد. اخذ کارت بازرگانی فوری این شهرستان با بیش از دو هزار واحد تولیدی – صنعتی و دامی فعال و دارا بودن 5 شهرک صنعتی به عنوان یکی از قطب های سرمایه گذاری استان تهران مطرح است.
شهرستان رباط کریم به لحاظ همجواری با فرودگاه امام خمینی ( ره ) ، راه آهن تهران – جنوب ، آزادراه های تهران – ساوه و تهران قم دسترسی بسیار خوبی به مرکز کشور و استان های همجوار داشته و نقش ممتازی در زمینه لجستیک و بازار دارد.
مضاف بر این موارد ، ویژگی های خاص جغرافیایی و زیر ساخت های آماده ، وجود نیروی انسانی ماهر و امنیت مناسب ، چشم اندازهای روشنی را  برای سرمایه گذاری در طرح های اقتصادی سودآور این شهرستان پدیدار می سازد.
در ذیل، ضمن توضیح نحوه ی ثبت پراستقبال ترین انواع شرکت ها در رباط کریم ، به مدارک  و شرایط لازم جهت ثبت هر یک از آن ها می پردازیم.

• ثبت شرکت سهامی خاص

هر گاه دو یا چند نفر بخواهند یک شرکت تشکیل دهند که در آن هر یک از شرکا به میزان سرمایه خود مسئولیت داشته باشند باید یک شرکت سهامی خاص به ثبت برسانند.
شرایط لازم اولیه جهت ثبت شرکت سهامی خاص :
حداقل 3 نفر عضو اصلی در شرکت که به سن قانونی رسیده باشند. (18 سال تمام)
اعضا هیئت مدیره باید حداقل از 2 نفر تشکیل گردد و اعضا و هیئت مدیره باید حداقل دارنده یک سهم باشند و اعضا و هیئت مدیره نباید دارای سوءپیشینه کیفری باشند.
حداقل سرمایه شرکت باید صد هزار (100.000) تومان باشد. طرفین باید 35 % مبلغ تعهد شده را در حساب بانکی افتتاح شده واریز نمایند.
مدارک مورد نیاز برای ثبت شرکت سهامی خاص :
1. اظهارنامه شرکت ( فرم چاپی )               2 برگ
2. اساسنامه شرکت                                 2 جلد
3. صورتجلسه مجمع عمومی موسسین          2 نسخه
4. صورتجلسه هیات مدیره با امضای مدیران منتخب   2 نسخه
5. فتوکپی شناسنامه کلیه سهامداران و بازرسین
6. ارائه گواهی پرداخت حداقل 35 % سرمایه شرکت از بانکی که حساب شرکت در شرف تاسیس در آن جا افتتاح شده است.
7. ارائه مجوز در صورت نیاز ( بنا به اعلام اداره ثبت شرکت ها )
8. ارائه تقویم نامه کارشناس رسمی دادگستری ( اگر آورده شرکت غیر نقدی منقول و یا غیرمنقول باشد) .
9. ارائه اصل سند مالکیت ( اگر اموال جزء سرمایه شرکت باشد ).

• ثبت شرکت با مسئولیت محدود

شرکت با مسئولیت محدود به اصطلاح شرکت دوستانه و خانوادگی است و بیشتر بین افرادی که با هم دوستی و روابط مالی دارند تشکیل می گردد. چنانچه دو یا چند نفر بخواهند شرکتی تاسیس کنند که بار مسئولیت زیادی برای آن ها نداشته باشد باید شرکت خود را با مسئولیت محدود به ثبت برسانند.
مسئولیت شرکا در شرکت با مسئولیت محدود، محدود به سرمایه آنان می باشد و در برابر قروض و تعهدات شرکت مسئولیتی زاید بر آنچه پرداخته اند ندارند.
مدارک مورد نیاز ثبت شرکت با مسئولیت محدود :
1. تقاضانامه ثبت شرکت ( فرم چاپی ) 2 برگ
2. شرکت نامه رسمی ( فرم چاپی )    2 برگ
3. اساسنامه شرکت
4. صورتجلسه مجمع عمومی موسسین و هیات مدیره  2 نسخه
5. فتوکپی شناسنامه کلیه شرکا و مدیران ( اگر مدیر خارج از سهامداران انتخاب شود)
6. اخذ و ارائه مجوز مربوطه ( در صورت نیاز )
اوراق تقاضانامه و شرکت نامه به دلیل بهادار بودن صرفاَ می بایست از محل اداره ثبت شرکت ها تهیه گردند.

• مراحل ثبت شرکت :

1. تهیه و تنظیم مدارک ثبتی مورد نیاز
2. مراجعه به سامانه اداره ثبت شرکت ها و تکمیل اطلاعات مربوطه و درج 5 نام به ترتیب اولویت
نکته : نام های انتخابی باید دارای شرایط ذیل باشد :
الف ) دارای معنا و مفهوم باشد.
ب) با فرهنگ اسلامی مطابقت نداشته باشد.
ج) سابقه ثبت نداشته باشد.
3.  پس از تکمیل ثبت نام  و پذیرش نهایی، در صورت رعایت شرایط مقرر شده، تاییدیه نام شرکت در سامانه اعلام می گردد.
4. اوراق چاپی را از سامانه پرینت گرفته  و به امضاء تمامی اعضاء شرکت برسد.
5.  سپس مدارک مورد نیاز را ( شامل برگه تأیید نام و برگه ی رسید پذیرش اینترنتی به انضمام کپی مدارک شناسایی افراد و گواهی عدم سوء پیشینه ی کیفری اعضا ) از طریق باجه های پست به صورت سفارشی به اداره ثبت ارسال فرمایید و سپس بارکد پستی را در سامانه درج نمایید.
6.چنانچه  مدارک تقدیمی کامل بوده و نقصی نداشت کارشناس مربوطه نسبت به تهیه پیش نویس آگهی ثبت اقدام می نماید که در اینصورت باید شخص متقاضی یا وکیل ثبت شرکت  با در دست داشتن اصل شناسنامه و کارت ملی، برای اخذ مدارک ثبتی و امضاء ذیل دفاتر به اداره ثبت مراجعه نماید.
7. پس از تایید تمام مراحل و دریافت شماره ی ثبت، می بایست آگهی ثبت شرکت را در روزنامه رسمی به نشانی http://rrk.ir  به ثبت برسانید و هزینه ی انتشار آگهی را نیز صرفاَ به صورت اینترنتی پرداخت نمایید.
بعد از چاپ آگهی در روزنامه  رسمی ، می توانید فعالیت خود را به طور رسمی در رباط کریم آغاز نمایید.

در دوره ی معاصر، طیف فعالیت های تجاری بسیار گسترده تر از قبل گردیده است. اخذ کارت بازرگانی فوری بخش اعظم این فعالیت ها در قالب شرکت های تجاری صورت می گیرد. ثبت شرکت ها دارای پیچیدگی های حقوقی است به همین دلیل آن را به موسسات حقوقی می سپارند اما باید دید که ثبت شرکت توسط خودمان نیز امکانپذیر است؟ قانون مدنی شرکت را در ماده ی 571 به این طریق تعریف می نماید: شرکت عبارت است از اجتماع حقوق مالکین متعدد در شئ واحد به نحو اشاعه. لیکن شرکت تجاری در قانون تجارت تعریف نشده، بلکه فقط اقسام آن شمرده شده است که با توجه به کلمه ی شرکت نامه در ماده ی 36 همان قانون واستفاده از مبانی و اصول حقوقی و روح قانون می توانیم شرکت تجاری را چنین تعریف کنیم: شرکت تجارتی عبارت از آن است که به موجب قرارداد دو یا چند نفر هر یک مقداری سرمایه می گذارند و با آن عملیات تجاری انجام می دهند و سود و زیان حاصله را تقسیم می کنند.

 شرکت های تجاری اختیاری بوده و در نتیحه ی عقد حاصل می شوند و به موجب قرارداد خواهند بود. قرارداد شرکت مثل همه ی عقود و قراردادها باید شرایط عمومی صحت نظیر قصد و رضا، اهلیت، معین بودن بودن موضوع، قانونی بودن جهت و هدف را داشته باشد، علاوه بر شرایط عمومی، شرایط اختصاصی شرکت از جمله وجود شرکا، همکاری شرکا، سرمایه گزاری، اشتغال به معاملات تجاری، تقسیم سود و زیان نیز می بایست رعایت گردد.با رعایت تمامی این شرایط، شرکت تشکیل شده محسوب می گردد لیکن به عنوان یک الزام قانونی می بابست به ثبت نیز برسد چرا که نظر به اهمیت شرکت های تجاری و اثراتی که بر آن مترتب است، منجمله داشتن شخصیت حقوقی، دولت باید حتی المقدور در تشکیل آن ها نظارت نماید تا وسیله ای برای سواستفاده نباشد.

 ثبت شرکت نه تنها وسیله ای است که دولت بدین طریق مقررات شرکت های تجارتی را کنترل می نماید،  بلکه فواید مهم دیگری هم دارد که از لخاظ شرکای شرکت و مراجعین آن، دارای اهمیت بسیار است. لذا اگرچه برای تشکیل شرکت های تجارتی و بوجود آمدن واقعی قانونی آن ها حصول توافق و تراضی بین تشکیل دهندگان و رعایت و اجرای مقررات عمومی قانون تجارت درباره ی هر یک از شرکت ها کافی است، ولی برای اینکه شناسایی قانونی از شرکت بعمل آید و بتواند بعنوان شخص حقوقی معرفی شود ضرورت دارد که کیفیت تشکیل و جریان تاسیس آن با رعایت تشریفات و مقررات قانونی به ثبت برسد.

ثبت شرکت ها نه تنها برای معرفی و شناسایی است، بلکه از نظر قانون و حاکمیت اجتماع، به منظور کسب وجود قانونی است، بطوریکه پیش از ثبت، اعتبار وجود مشخص قانونی را ندارد. لذا در صورتی که شرکت بصورت یکی از شرکت های مندرج در قانون درنیاید و به ثبت نرسد اولاً شرکت مزبور تضامنی محسوب خواهد شد که شرکای عادی حاضر به عدم ثبت و قبول مسئولیت تضامنی نیستند و این خود ضمانت اجرای ثبت است.ثانیاً غرامت مندرج را باید بپردازد ثالثاً مجازات های مندرج در قانون ثبت شرکت ها را تحمل نماید.

علاوه بر مجازات های مزبور طبق ماده ی 198 چنین شرکتی محکوم به بطلان است که در نتیجه ی عدم رعایت و اجرای مقررات راجع به ثبت شرکت اعلام می شود، ولی هیچیک از شرکا نمی توانند این بطلان را در مقابل اشخاص ثالثی که با آن ها معامله کرده اند عذر قرار دهند .نتیجه آن که مستنداً به ماده ی 195 قانون تجارت، ثبت کلیه ی شرکت های مزبور در این قانون الزامی و تابع مقررات ثبت شرکت هاست.

حال با توجه به اهمیت ثبت شرکت و قوانینی که راجع به الزام آن برشمردیم به دنبال آن این سوال اساسی پیش می آید که چگونه می توان شرکت ثبت کرد؟ آیا خود ما نیز قادر به ثبت شرکت هستیم؟ در پاسخ یه این سوال باید بگوییم امروزه با توجه به ایجاد سیستم جدید اینترنتی، تمامی افراد می توانند پس از اسکن مدارک و انجام مراحل اینترنتی به راحتی اقدام به ثبت شرکت نمایند. در این راستا، حتی ثبت صورتجلسه ی تغییرات شرکت ها نیز اینترنتی شده است و افراد می توانند به جای مراجعه ی حضوری به اداره ی کل ثبت شرکت ها و موسسات غیر تجاری از طریق سامانه ی اینترنتی http:sherkat.ssaa.ir اقدام به ثبت شرکت نمایند. لذا از این طریق امکان دسترسی به آخرین اطلاعات مربوط به چگونگی تنظیم درخواست ها و آخرین وضعیت صورت جلسه ی ابرازی، مدارک مورد لزوم بخشنامه ها و شیوه نامه ی اجرایی ثبت شرکت ها و اطلاع رسانی های آنی و همین طور پیگیری پاسخ درخواست ثبت شرکت ها توسط خودمان به راحتی امکان پذیر است. کافیست متقاضیان با ورود به سامانه ی ثبت شرکت ها، فرم مربوطه را تکمیل نمایند.

 همچنین راهنمای انجام فرایند پذیرش درخواست های انواع ثبت تاسیس و تغییر و... شرکت ها و موسسات غیر تجاری نیز در سامانه ی اینترنتی فوق قابل دسترسی می باشد.شما می توانید پس از ورود اطلاعات در سامانه ی اینترنتی و دریافت کد رهگیری از طریق همین سامانه تصمیمات اخذ شده را دنبال نموده و از محتوای آن مطلع شوید.

علاوه بر مشخصات متقاضی برای تکمیل فرم مربوطه، می بایست  موارد ذیل در سامانه مشخص گردد:

نام شرکت: شرکت باید دارای نام مخصوصی باشد. چون هر شخص حقوقی مانند شخص طبیعی باید دارای نام باشد تا تشخیص داده شود.از این جهت نام شرکت ضروری و از اقدامات اولیه است.در ماده ی 95 قانون مقرر است: «اسم شرکت نباید متضمن اسم هیچ یک از شرکا باشد». لذا در نام شرکت رعایت 2 شرط واجب است: 1)کلمه ی با مسئولیت محدود بنام شرکت باید اضافه شود. در غیر این صورت شرکت در مقابل اشخاص ثالث تضامنی محسوب و تابع مقررات آن خواهد بود. 2)نام شرکت متضمن نام هیچ یک از شرکا نباید باشد.

  بنابراین در فرم مربوطه می بایست نام های درخواستی خود را با توجه به این موارد وارد کنید تا توسط کارشناس مربوطه مورد بررسی قرار گیرد.

سرمایه ی شرکت: سرمایه از مهم ترین عوامل تجارت بوده و بزرگ ترین وسیله ی جلب منفعت است. هر شرکت باید دارای سرمایه باشد تا بتواند نتیجه ای از عملیات خود که تجارت است برده و منتفع شود. اهمیت شرکت های تجاری را از سرمایه ی آن ها می توان درک کرد. برای سرمایه حداکثری تعیین نشده و شرکا به هر مقدار که بتوانند ممکن است سرمایه را افزایش دهند.

سهام شرکا: سرمایه ی هر شرکت سهامی به قطعاتی تقسیم شده که هر یک از آن ها را سهم گویند.بنابراین سهم عبارت از قطعاتی است که مجموعه ی آن سرمایه را تشکیل می دهد. در ماده ی 24 اصلاحی قانون، سهم چنین تعریف شده: سهم قسمتی از سرمایه ی شرکت سهامی است که مشخص کننده ی میزان مشارکت و تعهدات و منافع صاحب آن در شرکت سهامی می باشد. در فرم مربوطه می بایست اسامی سهام داران ذکر شود.

نوع شرکت: طبق ماده ی 20 قانون تجارت ، شرکت های تجاری بر هفت قسم است: 1)شرکت سهامی 2)شرکت با مسئولیت محدود3)شرکت تضامنی 4)شرکت مختلط غیر سهامی 5)شرکت مختلط سهامی 6)شرکت نسبی 7)شرکت تعاونی تولید و مصرف

 موضوع  فعالیت شرکت: موضوع شرکت چیزی است که شرکت برای آن تاسیس شده باشد.موضوع شرکت باید مشروع و متضمن منافع عقلانی باشد و الا از موارد ابطال شرکت خواهد بود.مدیران نمی توانند در عمل از حد موضوع شرکت تجاوز نمایند و در صورت تجاوز ،عمل آن ها اثر قانونی ندارد و در صورت تفریط یا تعدی کلیه ی مدیران متضامناً مسئول خسارت صاحبان سهام می باشند.

 مدت فعالیت: شرکت ممکن است برای مدت محدودی مثلاً 10 یا 30 سال تشکیل شود و نیز ممکن است برای مدت نا محدودی باشد.در صورتی که برای مدت معین باشد باید آن مدت معلوم گردد و اثر آن این است که با رسیدن تاریخ و انقضا مدت، شرکت به خودی خود منحل و برچیده می شود. ماده ی 83 اصلاحی، هر گونه تغییر در مواد اساسنامه را در صلاحیت مجمع عمومی فوق العاده قرار داده و مسلم است که مدت شرکت نیز یکی از موارد مذکور در اساسنامه است. از این جهت مجمع عمومی می تواند مدت را تمدید و یا این که به ملاحظاتی مدت شرکت را تقلیل دهد.

 مرکز اصلی  شرکت و نشانه ی صحیح آن: مرکز اصلی شرکت همان مرکز اداره ی آنست که معمولاً مجامع عمومی در آن جا تشکیل و مدیران و بازرسان در آن جا انجام وظیفه می نمایند. مرکز اصلی شرکت که در واقع اقامتگاه شرکت است از حیث ابلاغ اخطاریه ها و دادخواست ها و اوراق رسمی اهمیت دارد و اگر شرکت غیر از مرکز اصلی چند مرکز دیگر برای عملیات فنی یا... داشته باشد، از نظر مقامات قانونی و اشخاص ثالث فقط مرکز اصلی مورد توجه بوده و سایر مراکز مربوط به مناسبات داخلی شرکت است.همین طور اگر شرکت شعبه یا شعباتی داشته باشد و در اساسنامه قید شود باید محل آن ها تعیین گرد.

 پس از طی این مراحل ، کارشناس حقوقی به بررسی اطلاعات وارد شده می پردازد، اگر دارای نقص باشد برای شما درسامانه ابلاغ رفع نقص ارسال می گردد و باید نقص را رفع نمایید و در صورت عدم نقص اطلاعات، آن را تاًیید می کند. پس از پذیرش اینترنتی از طریق سامانه و اخذ تاًییدیه ی پذیرش، باید نسخ اصلی صورت جلسات تنظیمی و ضمائم آن ها را از طریق باجه های پست به صورت سفارشی به آدرس ذکر شده در تاًییدیه ی پذیرش ارسال نمایید و از مراجعه ی حضوری به منظور تحویل مدارک خودداری کنید.

سپس، مسئول اداره، دستور ثبت در دفتر ثبت شرکت ها را صادر می نماید. لذا اقدام بعدی ثبت شرکتنامه در دفتر ثبت شرکت ها می باشد. به موجب ماده ی 47 قانون ثبت اسناد و املاک شرکت نامه باید در دفتر اسناد رسمی به ثبت برسد والا طبق دستور ماده ی 48 همان قانون در هیچ یک از ادارات و محاکم پذیرفته نخواهد شد. چون ثبت شرکتنامه در دفاتر اسناد رسمی با وجود ثبت خود شرکت در اداره ی ثبت، موجب پیچیدگی کار می شود.

از این جهت به موجب مقررات مورخه 10 اسفند 1327 وزارت دادگستری به دوائر ثبت شرکت ها در مرکز و شهرستانها اجازه ی ثبت شرکتنامه داده شده و در حقیقت دفتر ثبت شرکتنامه در این مورد به منزله ی دفتر اسناد رسمی می باشد. پس ثبت شرکتنامه... رسمیت یافتن آن بین شرکا است که در دفتر جداگانه به عمل می آید و شرکا تماماً ذیل ثبت را امضا و مطابقت ثبت را با اصل شرکتنامه تصدیق خواهند نمود.شایان ذکراست دفتر مذکور قانونی است و به امضای نماینده ی دادستان محل رسیده است.

لذا متقاضی پیش نویس را نزد مسئول دفتر برده و مسئول دفتر شروع به ثبت شرکتنامه و پیش نویس آگهی تاسیس شرکت در دفتر ثبت شرکت ها می نماید. کارت شناسایی متقاضیان را اخذ می کند و آن را با مشخصات مندرج در شرکتنامه تطبیق می دهد. از سایر اقدامات ممسئول دفتر، احراز هویت متقاضیان، اخذ امضا از متقاضیان در ذیل ثبت در دفتر، تصدیق متقاضیان تحت عنوان ثبت با سند برابر است، تعیین شماره ی ثبت شرکت، نوشتن شماره ی ثبت در اظهارنامه و شرکتنامه ی شرکت و اسناد مالکیت اموال متعلق به شرکت می باشد که اسناد مالکیت به امضای رئیس اداره ثبت می رسد، مسئول ثبت دفتر، تشکیل پرونده داده و در روی آن از لحاظ تکمیل امضاگواهی می نماید، یک نسخه اساسنامه و شرکتنامه و اظهارنامه، تحویل موسسین می گردد.

در صورتی که سند مالکیت هم وجود داشته باشد، به مدیران تحویل می گردد و نسخه ی دیگر اظهارنامه و اساسنامه و شرکتنامه و پیش نویس آگهی را که تشکیل پرونده گردیده، جهت تحریر به اتاق تایپ ارسال می دارد.اقدام نهایی،  تحریر و صدور آگهی تاسیس شرکت می باشد که آخرین گام جهت ثبت یک شرکت  تلقی می شود.

بنابراین چنانچه ملاحظه شد با مکانیزه شدن فرایند ثبت شرکت ها، می توانیم خودمان به راحتی اقدام به ثبت شرکت نماییم و دیگر کمتر نیازی به موسسه های ثبت شرکت در این رابطه  است. در واقع این  سامانه نقش تسریع در ثبت شرکت ها را دارد که راه را برای بهینه سازی خدمات گشوده است. مسلماً با ارائه ی این خدمات در فضای مجازی، مراجعات به سازمان ها  به طور چشم گیری کاهش یافته و به مانند گذشته نیازی به حضور ارباب رجوع به اداره ی ثبت شرکت ها نمی باشد. همین طور بدین شکل به طور قابل توجهی در زمان و هزینه ی متقاضیان نیز صرفه جویی می گردد وارائه ی خدمات برای متقاضیان تسهیل می گردد.

نتیجه عدم ثبت شرکت و ادامه فعالیت آن در علم حقوق، بحث از شخصیت حقوقی، مختص شرکت های تجاری که از جمله ی اشخاص خصوصی هستند،نیست ،بلکه درباره ی کلیه ی اشخاص حقوقی اعم از خصوصی و عمومی صدق می کند. پلمپ دفاتر قانون تجارت ایران،برای شرکت های تجاری شخصیت حقوقی قایل شده است (ماده ی 583).دارا بودن شخصیت حقوقی به این معناست که شرکت صلاحیت داشتن حقوق و تکالیف و نیز صلاحیت اجرای آن ها را دارد.

همانطور که در مطالب پیشین نیز گفتیم، پس از تشکیل مجمع عمومی موَسس و احراز مراتب مندرج در ماده ی 17 لایحه ی قانونی 1347،شرکت ایجاد می شود و شخصیت حقوقی پیدا می کند.قاعدتاَ،نتیجه ی این شخصیت حقوقی این است که مدیران شرکت بتوانند تمام حقوق شرکت را تحصیل کرده،به تعهدات آن عمل کنند.مع ذلک،با توجه به مواد مختلف لایحه ی قانونی 1347 می توان گفت تشکیل شرکت سهامی در واقع بدان معنا نیست که شرکت تمام حقوقی را که هر شخص حقوقی از آن بهره مند است تحصیل می کند،بلکه قانونگذار ما اگرچه مانند قانونگذار فرانسه،تحصیل شخصیت حقوقی شرکت را موکول به ثبت آن نزد مرجع ثبت شرکت ها نکرده،ثبت شرکت در مرجع ثبت شرکت ها را شرط ادامه ی حیات آن قرار داده است.

در واقع ثبت شرکت وسیله ای است که دولت مقررات شرکت های تجاری را کنترل می نماید. در همین رابطه ماده ی 195 قانون تجارت مقرر کرده است: «ثبت کلیه ی شرکت های مذکور در این قانون الزامی و تابع جمیع مقررات قانون ثبت شرکت هاست ». چون ماده ی مزبور و مواد دیگر قانون تجارت، عدم ثبت را موجب بطلان شرکت معرفی نکرده اند و بطلان قراردادها نیز امری استثنایی و نیازمند وجود نص است، نمی توان گفت که نتیجه ی عدم ثبت شرکت در مرجع ثبت شرکت ها، بطلان شرکت است.

لذا در ادامه ی این مطلب به نتیجه ی عدم ثبت شرکت اشاره خواهیم کرد و به بررسی اقداماتی می پردازیم که باید بلافاصله پس از تشکیل شرکت انجام شود،یعنی  تشریفات ثبت شرکت در مرجع ثبت شرکت ها.

مطالعه ی موضوع ماده ی 6 لایحه ی قانونی 1347 نشان می دهد که با رعایت برخی قواعد شخصیت حقوقی شرکت قبل از ثبت در مرجع ثبت شرکت ها ایجاد می شود ولی این شخصیت کامل نمی شود مگر پس از ثبت آن در مرجع اخیر. لذا با وجود آنکه شرکت قبل از ثبت در مرجع ثبت شرکت ها ایجاد می شود و شخصیت حقوقی پیدا می کند، ثبت شرکت در کارکرد آن نقش عمده ای دارد. در واقع تا شرکت ثبت نشود نمی تواند برخی از اعمال حقوقی را انجام دهد:

اولاَ «تا وقتی که شرکت به ثبت نرسیده صدور ورقه ی سهم یا گواهینامه ی موقت سهم ممنوع است. در صورت تخلف امضاکنندگان مسئول جبران خسارات اشخاص ثالث خواهند بود» (ماده ی 28 لایحه ی قانونی 1347)

ثانیاَ «انتشار اوراق قرضه ممکن نیست، مگر وقتی که کلیه ی سرمایه ی ثبت شده ی شرکت تادیه شده و دو سال تمام از تاریخ ثبت شرکت گذشته و دو ترازنامه آن به تصویب مجمع عمومی رسیده باشد» (ماده ی 55 لایجه ی قانونی 1347)

ثالثاَ «استفاده از وجود تادیه شده به نام شرکت های سهامی در شرف تاسیس ممکن نیست، مگر پس از به ثبت رسیدن شرکت... » (ماده ی 22 لایحه ی قانونی 1347).

در هر حال اگر شرکت ظرف شش ماه از تاریخ تسلیم اظهارنامه ی مذکور در ماده ی این قانون به ثبت نرسد، موسسان و پذیره نویسان می توانند به بانکی که پذیره نویسی نزد آن صورت گرفته است مراجعه کنند و تعهدنامه و وجوه پرداختی خود را مسترد دارند (ماده ی 19 لایجه ی قانونی 1347).

بجز تضییقات مذکور،شرکت سهامی از زمان تشکیل و قبل از به ثبت رسیدن دارای حقوق و تعهداتی است که قانون برای آن معین کرده است، در نتیجه مدیران شرکت به محض انتخاب شدن و قبول سمت خود می توانند از اختیاراتی که قانون به آن ها اعطا کرده استفاده کنند، از جمله اینکه می توانند بلافاصله پس از تشکیل شرکت، رئیس هیاَت مدیره و احیاناَ مدیر عامل شرکت را انتخاب کنند. چنین انتخابی لازم است،چه رئیس هیات مدیره یا مدیرعامل باید شرکت را به ثبت برساند. با توجه به اینکه شرکت پس از ایجاد، شخصیت حقوقی پیدا می کند،مدیران می توانند در مجامع عمومی عادی و فوق العاده نیز تصمیم گیری کنند.آنان می توانند از جانب شرکت معاملاتی انجام دهند، از جمله اجاره ی مسکن، استخدام کارمند و خرید لوازم اداری و ماشین آلات.

1)برای مطالعه ی بیشتر رجوع کنید به طباطبایی موتمنی، منوچهر، شخصیت حقوقی، تحولات حقوق خصوصی، زیر نظر ناصر کاتوزیان، ج 2، انتشارات دانشگاه تهران، 1371، ص 225 به بعد.

مساله ای که در این جا مطرح می شود این است که تعهدات ناشی از این گونه معاملات بر عهده ی کیست. بدیهی است اگر شرکت به ثبت برسد،این معاملات، در حدود اساسنامه و مقررات قانون، به نام شرکت انجام گرفته است و بنابراین باید آن ها را اجرا کند. در این گونه موارد فرض بر این است که مدیران می توانسته اند معامله کنند، ولی نمی توانسته اند از وجوه جمع شده به عنوان سرمایه استفاده کنند، مگر پس از ثبت شرکت و حال که شرکت به ثبت رسیده، پرداخت مبالغ و هزینه های ناشی از این معامله از سرمایه ی شرکت (که نزد بانک است) بلامانع است.

مساله ی مزبور زمانی بروز می کند که معاملات بعد از تشکیل شرکت انجام شده است ولی شرکت پس از گذشت شش ماه از تاریخ تسلیم اظهارنامه موضوع ماده ی 6 لایحه ی قانونی 1347 به مرجع ثبت شرکت ها به ثبت نرسیده و شرکای آن طبق ماده ی 19 لایحه ی مذکور می توانند تعهدنامه و وجوه پرداختی خود را دریافت کنند، در این صورت اشخاص ثالث به چه کسی می توانند مراجعه کنند؟ قانونگذار ما، به تبعیت از قانون فرانسه، موسسان را مسئول پرداخت هزینه های ناشی از این گونه معاملات تلقی کرده است. در واقع، مواد 19و 23 لایحه ی قانونی 1347،متضمن قواعد روشنی در این مورد است: «موسسین شرکت نسبت به کلیه ی اعمال و اقداماتی که به منظور تاسیس(تشکیل)و به ثبت رسانیدن شرکت انجام می دهند مسئولیت تضامنی دارند» .

عدم ثبت شرکت خارجی

در رابطه با نتیجه ی عدم ثبت شرکت خارجی قابل توجه است ماده ی 5 قانون ثبت شرکت ها، نمایندگی یا مدیریت شعبه ی شرکت های خارجی را مکلف به ثبت شرکت در ایران کرده است، مشروط بر اینکه بخواهند در ایران فعالیت کنند. عدم ثبت، موجب صدور حکم پرداخت جریمه توسط اشخاص مسئول و جلوگیری از فعالیت شرکت و شعبه ی آن در ایران می شود. برای تسهیل احراز ثبت شرکت های خارجی، ماده ی 22 قانون تجارت مقرر کرده است: «...هر شرکت خارجی که بر طبق قانون ثبت شرکت ها مصوب خرداد ماه 1310 مکلف به ثبت است باید در کلیه ی اسناد و صورت حساب ها و اعلانات و نشریات خطی یا چاپی خود در ایران، تصریح نماید که در تحت چه نمره در ایران به ثبت رسیده والا محکوم به جزای نقدی می شود. این مجازات علاوه بر مجازاتی است که در قانون ثبت شرکت ها برای عدم ثبت مقرر شده است».

در اینجا لازم است اضافه کنیم که  برای ثبت شرکت های ایرانی ماده ی 10 قانون ثبت شرکت ها اصل مطالبه ی حق الثبت برای مرجع ثبت شرکت را پیش بینی کرده است. از آن جا که این میزان حق الثبت پیوسته در تغییر است، ذکر جزئیات آن در اینجا ضرورت ندارد. در ضمن، شرکت باید ظرف شش ماه از تاریخ تسلیم اظهارنامه ی مذکور در ماده ی 6 لایحه ی قانونی 1347 به ثبت برسد (ماده ی 19 لایحه ی مذکور)، همچنین باید اساسنامه ای که به تصویب مجمع عمومی موسس رسیده است به ضمیمه ی صورتمجلس مجمع و اعلامیه قبولی مدیران و بازرسان برای ثبت شرکت به مرجع ثبت شرکت ها تسلیم شود(ماده ی 18 لایحه ی قانونی 1347).

قابل ذکر است با توجه به اینکه شرکت قبلاَ تشکیل شده است، خود شرکت و در واقع مدیران رئیس هیات مدیره یا احیاناَ مدیر عامل باید تقاضای ثبت بدهند. تغییراتی که در طول حیات شرکت در شرکت ایجاد می شود و به موجب قانون نیاز به ثبت دارد نیز باید توسط مدیران وقت شرکت به ثبت برسد: مواردی چون تغییر مدیر شرکت یا تغییر در اختیارات او و به طور کلی هر تغییری که در حقوق اشخاص ثالث تاثیر داشته باشد و شرکت می خواهد که اشخاص ثالث از آن آگاهی پیدا کنند.

ماده ی 9 نظامنامه ی قانون تجارت مقرر می دارد: «در هر موقع که تصمیماتی راجع به تمدید مدت شرکت زاید بر مدت مقرر یا انحلال شرکت قبل از مدت معینه یا تغییر در تعیین کیفیت تفریغ حساب یا تغییر اسم شرکت یا تبدیل دیگر در اساسنامه یا تبدیل و یا خروج بعضی از شرکای ضامن از شرکت اتخاذ شود و همچنین در هر موقعی که مدیر یا مدیران شرکت تغییر می یابد و یا تصمیمی نسبت به مورد معین در ماده ی 58 قانون تجارت اتخاذ شود،مقررات این نظامنامه راجع به ثبت و انتشار باید در مورد تغییرات حاصله نیز رعایت شود.»

قبلاَ توضیح داده شد که علامت تجاری پس از آنکه به ثبت رسید انحصاری است و پلمپ دفاتر مخصوص کسانی است که آن را به ثبت رسانیده اند و تجار و افراد حقیقی و حقوقی حق استفاده از آن را ندارند و اگر شخصی آن را جعل نموده و یا به هر نحوی که به حقوق و منافع آن ها ضرری وارد شود به کاربرد مجرم شناخته می شود و برابر قانون مجازات می گردد:

همان طوری که ماده ی 529 قانون مجازات اسلامی«تعزیرات» چنین تصریح  می دارد:
«هر کس مهر یا منگنه یا علامت یکی از شرکت های غیر دولتی را که مطابق قانون تشکیل شده است یا یکی از تجارتخانه ها را جعل کند یا با علم به جعل استعمال نماید، علاوه بر جبران خسارت وارده به حبس از سه ماه تا دو سال محکوم خواهد شد. »
که در این ماده کسی که علامت یا مهر یا منگنه تجارتخانه و یا شرکت های دولتی را جعل کند و یا اینکه بداند مهر تجارتخانه شرکتی جعل گردیده و با وجود این آن را مورد استفاده قرار دهد به مجازات مقرره محکوم خواهد شد.

علاوه بر جعل مهر یا علامت تجارتی یا با علم و آگاهی به اینکه مهری ساختگی و جعلی است از آن استفاده کند.در ماده ی 530 قانون مزبور برای کسی که بدون مجوز مهر،یا علامت تجاری تجارتخانه یا شرکت تجارتی را به دست آورده،و به هر طریقی که ممکن باشد خود از آن استفاده کند یا اینکه موجب استفاده آن به وسیله سایرین بشود در صورتی که خسارتی به صاحب علامت وارد شده باشد باید آن را جبران نماید و علاوه بر آن به مجازات حبس نیز محکوم می شود.
مثل اینکه شاگرد تجارتخانه بدون اجازه ی صاحب تجارتخانه مهر را از کشوی میز یا محل نگهداری خارج نموده و شخصاَ برای امری از آن استفاده کند یا اینکه آن را در اختیار شخص دیگری قرار دهد و او از آن استفاده کند یا اینکه آن را در اختیار شخص دیگری قرار دهد و او از آن به نحوی استفاده ی غیر مجاز بنماید.در هر حال چنین اقداماتی جرم شناخته شده است ،همان طوری که ماده ی 530 قانون تعزیرات چنین مقرر نموده است:
«هر کس مهر یا تمبر علامت ادارات یا شرکت ها یا تجارتخانه های مذکور در مواد قبل را بدون مجوز به دست آورد و به طریقی که به حقوق و منافع آن ها ضرر وارد آورد استعمال کند یا سبب استعمال آن گردد، علاوه بر جبران خسارت وارده به دو ماه تا دو سال حبس محکوم خواهد شد»

همچنین بر اساس  ماده ی 61 قانون ثبت اختراعات ،طرح های صنعتی و علائم تجاری(مصوب 1386) ،هر شخصی اعمالی را که طبق مواد 15 ،28 ،و 40 جزء حقوق مالک محسوب می شود و یا عمل غیر قانونی مندرج در ذیل ماده ی 47 ،که هر گونه استفاده از یک نام تجاری توسط اشخاص ثالث اعم از این که به صورت نام تجارتی باشد یا علامت یا علامت جمعی ،یا هر گونه استفاده از آن ها که عرفاَ باعث فریب عموم شود ،مرتکب شود ،مجرم شناخته شده و علاوه بر جزای نقدی به حبس تعزیری از 91 روز تا 6 ماه یا هر دو محکوم می شود.در این ماده نیز صرفاَ به تعیین مجازات حبس و جزای نقدی اکتفا شده است و تصمیمی در خصوص اموال و اشیا حاصل از جرم یا ابزار و ادوات مورد استفاده در ارتکاب جرم گرفته نشده است.این در حالی است که مطابق ماده ی 10 قانون مجازات اسلامی ،قانونگذار تعیین تکلیف نسبت به این اموال و اشیاء را وظیفه ی دادستان ،بازپرس و قاضی دانسته است:
بازپرس یا دادستان در صورت صدور قرار منع تعقیب یا موقوف تعقیب باید تکلیف اشیا و اموال کشف شده را که دلیل یا وسیله ی جرم بوده و یا از جرم تحصیل شده یا حین ارتکاب استعمال و یا برای استعمال اختصاص داده شده است تعیین کند تا مسترد یا ضبط و معدوم شود.در مورد ضبط دادگاه تکلیف اموال و اشیاء را تعیین خواهد کرد.همچنین بازپرس و یا دادستان مکلف است مادام که پرونده نزد او جریان دارد به تقاضای ذی نفع با رعایت شرایط زیر دستور رد اموال و اشیای مذکور در فوق را صادر نماید:
1-با وجود تمام یا قسمتی از آن اشیاء و اموال در بازپرسی یا دادرسی لازم نباشد.
2-اشیاء و اموال بلامعارض باشد.              
3-در شمار اشیاء و اموالی نباشد که باید ضبط یا معدوم شود.

در کلیه ی امور جزایی دادگاه نیز باید ضمن صدور حکم یا قرار یا پس از آن،اعم از این که مبنی بر محکومیت یا برائت یا موقوف شدن تعقیب متهم باشد،نسبت به اشیاء و اموالی که وسیله جرم بوده یا در اثر جرم تحصیل شده یا حین ارتکاب استعمال و یا برای استعمال اختصاص داده شده حکم مخصوص صادر و تعیین نماید که آن ها باید مسترد یا ضبط یا معدو شود.
لذا با استناد به این ماده قاضی می بایست در این خصوص اظهار نظر نماید.از سوی دیگر هیچ گونه محرومیت اجتماعی یا بستن موسسه و تعطیلی کار برای موسسات و اشخاص حقوقی مختلف در نظر گرفته نشده است.
در آخر قابل ذکر است ،پس از آنکه علامت تجاری به ثبت رسید ،گواهی ثبت با الصاق یک نمونه کامل آن به  صاحب علامت داده می شود و نکات ذیل در آن باید قید گردد:
1-تاریخ وصول اظهارنامه
2-تاریخ ثبت علامت و شماره ی ثبت آن
3-اسم و شغل و تابعیت و اقامتگاه صاحب علامت
4-نوع مال التجاره و یا محصول و یا طبقات علامت مزبور
5-در صورتی که علامت قبلاَ در کشورهای خارج ثبت شده باشد تاریخ و شماره و محل ثبت  آن
6-تاریخ صدور تصدیق
7-مدت اعتبار علامت
8-امضاء رئیس شعبه ی ثبت علایم تجارتی و مدیر کل اسناد و املاک

از جمله تغییرات در شرکت سهامی خاص می تواند این موارد باشد. ثبت شرکت  الف)تغییر نام شرکت ب)تغییر موضوع شرکت ج)تغییر محل شرکت د) نقل و انتقال سهام (اگر طبق اساسنامه بر عهده ی هیات مدیره باشد) ه) نقل و انتقال سهام (اگر طبق اساسنامه بر عهده ی مجمع عمومی فوق العاده باشد)

الف) تغییر نام شرکت سهامی خاص

مراحل و مدارک مورد نیاز:

1.تشکیل مجمع عمومی فوق العاده و تنظیم صورتجلسه(طبق نمونه)که به امضای هیات رئیسه رسیده باشد.

2.رعایت تشریفات دعوت بر اساس قانون تجارت و اساسنامه ی شرکت

3.بعد از تنظیم صورتجلسه،اصل صورتجلسه به انضمام:

الف:لیست سهامداران حاضر در جلسه که به امضای آنان رسیده است.

ب:اصل روزنامه حاوی آگهی دعوت،تحویل اداره ثبت شرکت ها خواهد شد.

یادآوری:قبل از تحویل صورتجلسه ی تغییر نام،متقاضی می بایستی نسبت به پرداخت حق الثبت،اقدام و سپس به واحد تعیین نام،جهت اخذ و ثبت نام جدید،مراجعه کند.

ب) تغییر موضوع شرکت سهامی خاص:

1.تشکیل مجمع عمومی فوق العاده و تنظیم صورتجلسه(طبق نمونه)که به امضای هیات رئیسه رسیده باشد.

2.رعایت تشریفات دعوت بر اساس قانون تجارت و اساسنامه ی شرکت

3.اخذ مجوز در صورت نیاز بنا به اعلام کارشناس 

4.بعد از تنظیم صورتجلسه،اصل صورتجلسه به انضمام

الف:لیست سهامداران حاضر در جلسه که به امضای آنان رسیده است.

ب:اصل روزنامه ی حاوی آگهی دعوت و مجوز اخذ شده تحویل اداره ی ثبت شرکت ها خواهد شد.

ج) تغییر محل شرکت سهامی خاص

مراحل و مدارک مورد نیاز:

1.تشکیل جلسه ی مجمع عمومی فوق العاده و تنظیم صورتجلسه(طبق نمونه)که به امضای هیات رئیسه رسیده باشد.

2.رعایت تشریفات دعوت بر اساس قانون تجارت و اساسنامه ی شرکت

تذکر1:در صورتی که اختیار تغییر محل شرکت در اساسنامه به هیات مدیره ی شرکت تفویض شده باشد هیات مدیره با تنظیم صورتجلسه نسبت به ثبت تغییر محل شرکت اقدام می کند.

تذکر 2:اگر تغییر محل شرکت از یک شهرستان به شهرستان دیگر باشد می بایستی پرونده ی شرکت به شهرستان مربوطه ارسال گردد.

د) نقل و انتقال سهام (اگر طبق اساسنامه بر عهده ی هیئت مدیره باشد)

مراحل و مدارک مورد نیاز:

1.تشکیل جلسه هیات مدیره

2.تنظیم صورتجلسه که به امضای اعضای هیات مدیره و امضای خریداران و فروشندگان سهام رسیده باشد.

3.فتوکپی شناسنامه ی سهامداران جدید

4.برگ مفاصا حساب نقل و انتقال سهام از سازمان امور مالیاتی کشور(قسمت مالیات بر شرکت ها)

5.فهرست صاحبان سهام قبل و بعد از نقل و انتقال سهام

مدارک بعد از تشکیل جلسه و تنظیم صورتجلسه،تحویل اداره ثبت شرکت ها خواهد شد.

تذکر:چنانچه جلسه ی هیات مدیره با اکثریت اعضاء تشکیل شده باشد،رعایت مفاد اساسنامه در خصوص،حد نصاب ضروری است.

ه) نقل و انتقال سهام (اگر طبق اساسنامه بر عهده ی مجمع عمومی فوق العاده باشد)

مراحل و مدارک مورد نیاز:

1.تشکیل جلسه ی مجمع عمومی فوق العاده و تنظیم صورتجلسه که به امضای هیات رئیسه و خریدار و فروشنده ی سهام رسیده باشد.

2.فتوکپی سهامدار یا سهامداران جدید

3.اخذ مفاصا حساب (مالیات) نقل و انتقال از سازمان امور مالیاتی کشور(مالیات بر شرکت ها)

5.فهرست جداگانه صاحبان سهام قبل از نقل و انتقال

طبق ماده 4 لایحه اصلاحی قانون تجارت، شرکت سهامی عام شرکتی است که در آن موسسین قسمتی از سرمایه شرکت را از طریق فروش سهام به مردم تامین می کنند و این، ویژگی عمده این شرکت ها می باشد. ثبت شرکت مسئولیت شرکا محدود به همان میزان مبلغ اسمی سهام می باشد. مبلغ اسمی در مقابل مبلغ رسمی قرار دارد که عبارتست از ارزش روز هر سهم خریداری شده.

تشکیل شرکت سهامی عام:

برای تشکیل شخصیت های حقوقی اعم از اشخاص حقوق عمومی (سازمان های دولتی) و یا اشخاص حقوق خصوصی (شرکت های تجارتی) مقررات و شرایط خاصی وجود دارد. قانون تجارت در آغاز مقررات مربوط به شرکت های تجارتی شرایط تشکیل آن ها را مقرر کرده است. تشکیل شرکت های سهامی عام به لحاظ اهمیت، مشمول مقررات خاص و نسبتاً زیادی است.

اقدامات مقدماتی:

شرکت سهامی مهمترین نوع شرکت تجارتی است. زیرا انجام پروژه های بزرگ صنعتی، تجارتی مثل سدها، شهرک ها، آسمان خراش ها و کارخانه های بزرگ خودرو، هواپیما و کشتی سازی جز از طریق تشکیل شرکت های سهامی میسر نیست. زیرا اولاَ انجام این گونه پروژه ها نیاز به سرمایه انبوهی دارد که معمولاَ از طریق سرمایه های خصوصی امکان پذیر نیست. ثانیاَ تعداد شرکا در این شرکت ها زیاد و در نتیجه میزان سرمایه گذاری هر فرد نوعاَ خیلی زیاد نیست و ثالثاَ میزان خطر، در صورت ورشکستگی برای هر شریک غیر قابل جبران نیست زیرا مسئولیت شرکا فقط محدود به سهام آنان در شرکت است.
برای تشکیل یک شرکت سهامی عام مقدماتی به شرح زیر لازم است:

1- وجود تعدادی افراد علاقمند. این افراد ممکن است به علت تخصص یا استفاده از سرمایه خود و یا بالاخره علاقه مندی به امور تجارتی فکر تشکیل یک شرکت تجارتی را در فکر خود طرح ریزی کنند. مثلاَ شخصی دارای امتیاز تاسیس یک کارخانه داروسازی است یا در یک رشته خاصی تخصص دارد و از این قبیل ولی سرمایه کافی برای استفاده و اجرای آن ندارد. در این صورت با چند نفر دیگر که به نحوی می توانند با او همکاری داشته باشند فکر خود را مطرح و درصدد تشکیل یک شرکت بر می آیند. این افراد از نظر قانون "موسسین" شرکت محسوب می شوند.

2- تعهد و تامین حداقلی از سرمایه شرکت به وسیله موسسین. موسسین باید حداقل بیست درصد سرمایه شرکت را "تعهد" کرده و حداقل سی و پنج درصد مبلغ تعهد شده را نقداَ بپردازند.

در شرکت سهامی عام، نوعاَ به علت طولانی بودن عملیات اجرایی و عدم نیاز به تمام سرمایه در موقع تشکیل، قانون لزومی برای پرداخت تمام سرمایه ی شرکت به وسیله ی شرکا نمی بیند. به همین دلیل مقرر داشته است موسسین باید اقلاَ بیست درصد سرمایه شرکت را خود تعهد کرده و حداقل 35% آن نقداَ پرداخت شود. مثلاَ اگر سرمایه شرکتی ده میلیون ریال باشد تعهد پرداخت دو میلیون ریال باید به وسیله موسسین انجام شده و از این مبلغ هفتصد هزار ریال نقداَ در یکی از بانک ها در حسابی که به نام "شرکت در شرف تاسیس" باز می گردد تودیع گردد(ماده 6) ممکن است، سرمایه یک یا چند نفر از موسسین به جای پول نقد به صورت غیر نقد مثل زمین، خودرو، کارخانه یا امتیاز خاصی باشد. در این صورت به طریق زیر عمل می شود:

طبق تبصره ماده 6 لایحه اصلاحی"هر گاه قسمتی از تعهد موسسین به صورت غیر نقد باشد باید عین آن یا مدارک مالکیت آن را در همان بانکی که برای پرداخت مبلغ نقدی حساب باز شده است تودیع ...نمایند".

3-تقدیم اسناد مربوطه به اداره ثبت شرکت ها جهت انجام امور مقدماتی ثبت شرکت سهامی عام:
پیش نویس اساسنامه و اعلامیه پذیره نویسی ،رسید تعهد و پرداخت سرمایه به وسیله موسسینن به ضمیمه اظهارنامه باید به مرجع ثبت شرکت ها تقدیم شود.مرجع ثبت شرکت ها بعد از ملاحظه ی اظهارنامه و ضمایم آن اگر ایراد قانونی در آن مشاهده نکرد اجازه انتشار اعلامیه پذیره نویسی را صادر خواهد کرد.

4-انتشار اعلامیه پذیره نویسی:
همان طور که گفتیم، در شرکت های سهامی عام مقداری از سرمایه به وسیله غیر موسسین تامین می گردد.
طریقه تامین این مقدار از سرمایه با انتشار اعلامیه پذیره نویسی انجام می شود. پذیره نویسی عبارت است از تعهد خرید و پرداخت مبلغ یک یا چند سهم از طرف افراد غیر موسس و پرداخت مبلغی از آن به صورت نقد.
موسسین جهت تشکیل شرکت ملزم به اموری بشرح ذیل می باشند:

1-اخذ اظهارنامه ثبت شرکت سهامی عام باید از اداره ثبت شرکت ها که با قید تاریخ به امضای کلیه موسسین برسد و موضوعات زیر در آن ذکر شده باشد.
2-تهیه و تنظیم طرح مقدماتی اساسنامه
3-موسسان باید 20 % سرمایه شرکت را خودشان تعهد کنند و لااقل 35 % از مبلغ تعهد شده را در حسابی به نام حساب شرکت در شرف تاسیس نزدیکی از بانک ها و در صورتی که تمام یا قسمتی از سرمایه به صورت غیر نقدی باشد عین یا مدارک آن را در بانک بسپارند و از بانک گواهی نامه دریافت نمایند.
4-تهیه و تنظیم طرح اعلامیه پذیره نویسی که به امضای کلیه موسسین رسیده باشد.
5-تحویل اظهارنامه و طرح اساسنامه و طرح اعلامیه و گواهی بانک به مرجع ثبت شرکت ها و دریافت رسید.
6-انتشار طرح اعلامیه پذیره نویسی در روزنامه کثیرالانتشاری که آگهی های شرکت را تا قبل از تشکیل مجمع عمومی موسس در آن چاپ می کنند و قرار دادن آن در بانکی که تعهد سهام نزد آن صورت می گیرد در معرض دید علاقه مندان.

در اعلامیه شعبه بانک و شماره حسابی تعیین شده است که اشخاص می توانند تا تاریخ معین مراجعه کرده و تعدادی ورقه سهام خریداری کنند، پس از گذشت مهلت فوق موسسان ظرف مدت (حداکثر) یک ماه به تعهدات پذیره نویسان رسیدگی کرده و پس از احراز اینکه تمام سرمایه تعهد شده و لااقل 35 % آن پرداخت شده است تعداد سهام هر یک از متعهدین را تعیین و مجمع عمومی موسس را دعوت می کنند.

مراحل ثبت شرکت سهامی عام:

-یک طرح اظهارنامه یا اساس نامه که توسط تمامی موسسین امضا شده تهیه شود.
-حدود 20 درصد از سرمایه در شرکت و 35 درصد در یکی از بانک ها و به حساب شرکت گذاشته شود.
-یک مجوز از سازمان بورس و اوراق بهادار گرفته شود.
-یک اعلامیه پذیره نویسی تهیه شود که حداقل در دو روزنامه کثیرالانتشار منتشر و در بانک دارنده حساب شرکت در معرض عموم قرار گیرد.

مدارک لازم برای ثبت شرکت سهامی عام:

مرحله اول: (مرحله تشکیل و تحصیل اجازه پذیره نویسی)
-1 دو نسخه طرح اعلامیه پذیره نویسی که بایستی به امضاء کلیه موسسین رسیده باشد.
2-دو نسخه اظهارنامه ی تکمیل شده
3-دو نسخه طرح اساسنامه تکمیل شده
4-تصویر برابر با اصل مدارک احراز هویت موسسین
5-اصل گواهی بانکی مبنی بر پرداخت سرمایه (حداقل 35% از 20 % سرمایه تعهد شده)
6-اصل مجوز فعالیت از مراجع ذیربط در مواردی که ثبت موضوع نیاز به مجوز داشته باشد.
7-اصل مجوز اولیه از سازمان بورس و اوراق بهادار
8-تکمیل فرم تعیین نام به ترتیب اولویت نام پیشنهادی های و همچنین فیش واریزی مربوطه

مرحله دوم:( مرحله ایجاد و ثبت شرکت های عام سهامی)
1-دو نسخه اساسنامه که به تصویب مجمع عمومی موسس رسیده باشد.
2-دو نسخه صورتجلسه مجمع عمومی موسسین متضمن تصویب اساسنامه تعیین،اعضاء هیئت مدیره،انتخاب بازرسان و روزنامه های کثیرالانتشار
3-دو نسخه صورتجلسه هیات مدیره
4-اصل گواهی بانکی مبنی بر پرداخت حداقل 35% سرمایه شرکت(در صورتیکه قسمتی از سرمایه موسسین بصورت غیر نقدی باشد)
5-اصل مجوز سازمان بورس و اوراق بهادار(مجوز ثانویه)

نتیجه عدم ثبت شرکت سهامی عام:

با وجود آنکه شرکت قبل از ثبت در مرجع ثبت شرکت ها ایجاد می شود و شخصیت حقوقی پیدا می کند، ثبت شرکت در کارکرد آن نقش عمده ای دارد. در واقع، تا شرکت ثبت نشود نمی تواند برخی از اعمال حقوقی را انجام دهد:

اولاًَ تا وقتی که شرکت به ثبت نرسیده صدور ورقه سهم یا گواهینامه موقت سهم ممنوع است. در صورت تخلف امضاکنندگان مسئول جبران خسارات اشخاص ثالث خواهند بود(ماده 28 لایحه قانونی 1347)؛

ثانیاًَ انتشار اوراق قرضه ممکن نیست، مگر وقتی که کلیه سرمایه ثبت شده شرکت تادیه شده و دو سال تمام از تاریخ ثبت شرکت گذشته و دو ترازنامه آن به تصویب مجمع عمومی رسیده باشد(ماده 55 لایحه قانونی 1347)؛

ثالثاًَ استفاده از وجود تادیه شده به نام شرکت های سهامی در شرف تاسیس ممکن نیست، مگر پس از به ثبت رسیدن شرکت (ماده 22 لایحه قانونی 1347).

در هر حال، اگر شرکت ظرف شش ماه از تاریخ تسلیم اظهارنامه مذکور در ماده 6 این قانون به ثبت نرسد، موسسان و پذیره نویسان می توانند به بانکی که پذیره نویسی نزد آن صورت گرفته است مراجعه کنند و تعهد نامه و وجوه پرداختی خود را مسترد دارند(ماده 19 لایحه قانونی 1347)

بجز تضییقات مذکور، شرکت سهامی از زمان تشکیل و قبل از به ثبت رسیدن دارای حقوق و تعهداتی است که قانون برای آن معین کرده است؛ در نتیجه مدیران شرکت به محض انتخاب شدن و قبول سمت خود می توانند از اختیاراتی که قانون به آن ها اعطا کرده استفاده کنند. از جمله اینکه می توانند بلافاصله پس از تشکیل شرکت، رئیس هیات مدیره و احیاناَ مدیر عامل شرکت را انتخاب کنند. چنین انتخابی لازم است، چه رئیس هیات مدیره یا مدیر عامل باید شرکت را به ثبت برسانند. با توجه به اینکه شرکت پس از ایجاد،شخصیت حقوقی پیدا می کند، مدیران می توانند در مجامع عمومی عادی و فوق العاده نیز تصمیم گیری کنند. آنان می توانند در مجامع عمومی عادی و فوق العاده نیز تصمیم گیری کنند و از جانب شرکت معاملاتی انجام دهند، از جمله اجاره مسکن، استخدام کارمند و خرید لوازم اداری و ماشین آلات.

شرکت های تعاونی در حقیقت به منظور مبارزه با دو عامل اساسی اجتماعی تشکیل گردیده اند: سودجویی سرمایه داران و تورم.  ثبت شرکت از یک طرف در اثر عواملی که تا حدود زیادی از اختیار و کنترل دولت ها خارج بود روز به روز از ارزش پول کاسته می شد و از طرف دیگر سرمایه داران و فروشندگان کالای ضروری مردم و به خصوص کالاهای مصرفی و خوراکی مورد لزوم کارگران و طبقات کم درآمد بر سود خود می افزودند و موجبات گرانی کالاها را فراهم می کردند. در نتیجه، ضمن اینکه دستمزد مدت ها ثابت بود و به نسبت تورم و افزایش قیمت ها تغییر موثری نمی کرد، از قدرت خرید طبقه اخیر کاسته شده و موجبات فقر و آثار اجتماعی آن را برای آنان فراهم می کرد.

 برای نجات طبقه مزبور باید در جستجوی راهی بود و برای رسیدن به این راه کوتاه کردن دست واسطه ها لازم بود. به این دلیل شرکت های تعاونی تولید و مصرف، تشکیل شد تا در آن ها کالاها تقریباً بی واسطه از تولید کننده و تقریباَ بدون سود به دست مصرف کننده برسد.

نهضت تعاونی در اوایل قرن نوزدهم در انگلستان شکل گرفت ولی به تدریج به عنوان یک فکر اجتماعی اصلاح طلبانه در سرتاسر دنیا تثبیت شد و امروزه شرکت های تعاونی در همه جا با اختلاف سطح و اثر وجود دارند.

مقررات این شرکت ها را به شرح ذیل مورد بررسی قرار می دهیم. ولی بدواً باید یادآوری کرد که مقررات مربوط به این شرکت ها ابتدا ضمن مواد 190 الی 194 قانون تجارت پیش بینی شده بود ولی متعاقباً به علت توسعه و اهمیت سیستم تعاونی، در 16 خرداد سال 1350، قانون شرکت های تعاونی به تصویب رسید که بعضی از مواد این قانون در 24/11/1350 و سال های 52 و 54 مورد اصلاح قرار گرفت. چند تبصره نیز به آن افزوده گردید و در سال 1370 قانون دیگری به تصویب رسید تحت عنوان "قانون بخش تعاونی اقتصاد جمهوری اسلامی" که در سال 1377 بخش زیادی از آن اصلاح شد.

تعریف شرکت تعاونی:
ماده 1 قانون شرکت های تعاونی مصوب 1334،شرکت تعاونی را به شرح ذیل تعریف می کند: "شرکت تعاونی شرکتی است که برای مدت نامحدود و به منظور رفع احتیاجات مشترک شرکاء و بهبود وضع مادی و اجتماعی آنان برای یک یا چند منظور ذیل تشکیل می شود."

با توجه به مواد مذکور هدف شرکت های تعاونی روشن است. به طور کلی می توان گفت شرکت های تعاونی دو هدف عمده را تعقیب می نمایند که یکی اصلی و دیگری فرعی است.

الف-هدف اصلی: تهیه و تولید اجناس لازمه وسیله شرکاء و یا خرید آن وسیله شرکت به منظور فروش به اعضاء برای مصارف زندگی آن ها، یعنی اجناسی که مورد لزوم، نیاز و مصرف می باشد یا تهیه و تولید نمایند و یا از تولید کنندگان خریداری نموده و به قیمت مناسبی در اختیار اعضاء قرار داده شود تا از فشار زندگی آن ها کاسته گردد.

ب-هدف فرعی: هدف فرعی اینگونه شرکت ها تقسیم نفع و ضرر بین شرکاء می باشد که این مسئله هم تاکید بر کمک به اعضاء و دارندگان سهام می باشد. به این معنا که در درجه اول وسائل مورد نیاز اعضاء تهیه و به قیمت مناسبی به آن ها فروخته می شود و در مرحله بعد هم سودی که از فروش آن ها حاصل می شود متعلق به اعضاء بوده و به نسبت سرمایه بین آنان تقسیم می گردد.

به موجب ماده 2 قانون بخش تعاونی اقتصاد "شرکت هایی که با رعایت مقررات این قانون تشکیل و به ثبت برسند تعاونی شناخته می شوند" بنابراین قانونگذار اعلام کرده است هر شرکتی که طبق قانون مزبور تشکیل شود، تعاونی محسوب می شود. شرکت تعاونی شرکتی تجاری است و مقنن شرایط تاسیس و اداره آن را در مواد مختلف بیان کرده است. با توجه به قانون مزبور:

الف)شرکت ها و اتحادیه های تعاونی دارای شخصیت حقوقی مستقل هستند.
ب)دولت موظف است در شرایط مساوی در اجرای طرح ها و پژوهش های خود اولویت را به بخش تعاونی بدهد.
ج)تعاونی ها الزاماً دارای تابعیت ایرانی هستند.
د)تعاونی ها ممکن است به صورت تعاونی تولید یا تعاونی توزیع فعالیت نمایند.
ه)تعاونی ها می توانند برخلاف سایر شرکت های تجاری اتحادیه تشکیل دهند.

تشکیل و اداره شرکت تعاونی:

الف)تشکیل: اساسنامه شرکت تعاونی باید دارای نکات ذیل باشد:
نام با قید کلمه تعاونی، هدف، موضوع، نوع، حوزه عملیات، مدت، مرکز اصلی عملیات و نشانی میزان سرمایه، مقررات مربوط به عضو، ارکان، مقررات مالی و کار، انحلال و تصفیه پس از تنظیم اساسنامه حداقل و حداکثر اعضا به نسبت سرمایه و فرصت اشتغال و نوع فعالیت و ... تعیین می شود. اعضا در صورتی که واجد شرایط مقرر باشند می توانند به عنوان عضو فعالیت نمایند و برابر اساسنامه در کلیه امور حق نظارت دارند.

ب)اداره شرکت تعاونی: تعاونی برای اداره امور خود دارای سه رکن است: هیئت مدیره، مجمع عمومی و بازرسی مجمع عمومی که از اجتماع اعضای تعاونی یا نمایندگی آن ها به دو صورت عادی و فوق العاده تشکیل می شود و هر عضو بدون در نظر گرفتن میزان سهم دارای یک رای است. مجمع عمومی اعم از عادی یا فوق العاده دارای اختیارات وسیعی است همچون انتخاب هیئت مدیره و بازرسی، رسیدگی و اتخاذ تصمیم درباره ترازنامه و حساب سود و زیان و سایر گزارش های مالی،تعیین خط مشی شرکت، تصویب بودجه، تصمیم در خصوص افزایش و یا کاهش سرمایه و ...

اداره امور تعاونی به عهده هیئت مدیره ای است که حداقل سه نفر و حداکثر هفت نفر هستند و الزاماً از بین اعضای شرکت انتخاب می شوند. وظایف و اختیارات هیئت مدیره وسیع است و اجمالاَ عبارت است از:
-دعوت از مجامع عمومی
-اجرای اساسنامه و تصمیمات مجمع عمومی
-نصب و عزل و قبول استعفای مدیر عامل
-نظارت بر امور جاری و حساب ها
-تهیه و تنظیم برنامه های شرکت و ارائه آن به مجمع عمومی برای تصویب

مجمع عمومی موظف است بازرس را اعم از اشخاص حقیقی یا حقوقی و برای مدت یکسال مالی انتخاب نماید تا وظایفی همچون نظارت مستمر بر انطباق نحوه اداره امور تعاونی با ضوابط و مقررات، رسیدگی به حساب ها و دفاتر مالی و ارائه گزارش در خصوص آن، رسیدگی به شکایات اعضاء و... را انجام دهند.

ثبت شرکت تعاونی:
هر چند هر شرکتی بعد از تشکیل طبق ماده 583 قانون تجارت دارای شخصیت حقوقی است با وجود این طبق ماده 195 همان قانون: "ثبت کلیه شرکت های مذکور در این قانون الزامی و تابع مقررات قانون ثبت شرکت هاست". بنابراین شرکت های تجارتی قبل از ثبت، از لحاظ قانون و عرف جامعه،دارای شخصیت حقوقی شناخته شده نیستند و نیز عملاً شرکت از نظر فعالیت های اجتماعی مواجه با مشکلاتی می شود. مثلاَ بانک ها قبل از ثبت شرکت هیچ گونه حسابی به نام آن باز نمی کنند.

ثبت شرکت تجارتی، موجب اطمینان از رسمیت شرکت، برای اعضاء و اطلاع از وضعیت شرکت برای کسانی که می خواهند با شرکت وارد معامله گردند می شود. همچنین ثبت شرکت های تجارتی به دولت نیز امکان می دهد تا از نوع فعالیت، میزان سرمایه گذاری، تعداد و به طور کلی وضعیت شرکت های تجارتی که می توانند در اوضاع اقتصادی هر کشوری موثر باشند اطلاع دقیق پیدا کرده و خط مشی اقتصادی خود را بهتر تعیین کند.

ثبت شرکت ها اگرچه مشمول مقررات مختلف بوده و در مورد شرکت های داخلی، خارجی، بیمه، کسبه جزء و غیره تفاوت های مختصری دارد ولی اصول ثبت همه آن ها یکسان است که به شرح ذیل مقررات آن را مورد بررسی قرار می دهیم.

الف)مرجع ثبت شرکت ها:
مرجع ثبت شرکت ها در تهران اداره ثبت شرکت ها (یا به عبارت دقیق تر، دایره ثبت شرکت ها) و در خارج از تهران، اداره، دایره یا شعبه ثبت اسناد و در صورتی که در محل اصولاً ثبت اسناد نباشد، دفاتر اسناد رسمی یا دفتر دادگاه خواهد بود.

ب)نحوه درخواست:
درخواست ثبت شرکت تعاونی به موجب تقاضانامه ای خواهد بود که باید در دو نسخه تنظیم و حاوی نکات اساسی مربوط به هر شرکت از قبیل نام، نوع، مرکز اصلی، تابعیت، میزان سرمایه و غیره بوده و اسناد و مدارک لازم که حکایت از انجام مقررات مربوط به تشکیل هر شرکت می کند (مثل شرکتنامه، اساسنامه، صورتجلسه مجمع عمومی و در مورد بعضی شرکت ها مدارک مربوط به تعهد پرداخت سرمایه شرکت و تسلیم سرمایه غیر نقدی و از این قبیل) که در هر یک از شرکت های هفت گانه متفاوت است، تسلیم مرجع ثبت گردد.

مدارک لازم برای ثبت و اخذ مجوز ثبت شرکت تعاونی:

مدارک و اوراق ذیل بایستی توسط هیات مدیره همراه با درخواست خود تحویل اداره تعاون گردد:
الف)اساسنامه مصوب شرکت
ب)دعوتنامه تشکیل اولین مجمع عمومی عادی
ج)صورتجلسه اولین مجمع عمومی عادی،دایر بر تصویب اساسنامه و انتخاب اولین هیات مدیره و بازرس یا بازرسان
د)رسید پرداخت مقدار وجوه لازم التادیه سرمایه تعاونی،طبق اساسنامه
ه)مدارک مربوط به تقویم و تسلیم آن مقدار از سرمایه که به صورت جنبی بوده است.
و)فهرست اسامی و مشخصات داوطلبان تشکیل تعاونی
ز)فهرست اسامی حاضران در اولین مجمع عمومی عادی که حاوی امضای آن ها باشد.
ح)فهرست اسامی و مشخصات و نشانی اعضای اولین هیات مدیره و بازرس یا بازرسان اعم از اصلی و علی البدل و مدیر عامل که حاوی امضای آن ها باشد.
ط)قبولی کتبی اعضای اولین هیات مدیره و بازرس یا بازرسان.
ی)صورتجلسه راجع به جلسه اولین هیات مدیره دایر بر انتخاب رئیس و نایب رئیس و منشی هیات مدیره،انتخاب صاحبان امضاهای مجاز و اسامی و مشخصات آن ها و انتخاب مدیر عامل.
ن)مجوز اداره تعاون

پس از ثبت شرکت تعاونی در دفتر مخصوص و همچنین در دفتر دیگری که حاوی شماره ردیف و خلاصه شرکتنامه و اساسنامه است، خلاصه شرکتنامه باید در ظرف ماه اول ثبت شرکت تعاونی، در روزنامه رسمی و یک روزنامه کثیرالانتشار درج گردد. پس از صدور آگهی تاسیس شرکت تعاونی توسط اداره ثبت شرکت ها و درج آن در روزنامه رسمی جمهوری اسلامی  ایران، اداره تعاون نسبت به صدور پروانه تاسیس تعاونی اقدام خواهد نمود.

تغییرات در شرکت تعاونی نیز به ترتیب فوق باید به ثبت برسد. شعب شرکت، معمولاً همراه با شعبه اصلی است والا می بایست به عنوان تغییرات به ثبت برسند. ولی شرکت های فرعی باید جداگانه و به صورت مستقل با همان تشریفات ثبت شعبه اصلی به ثبت برسند زیرا این شرکت ها دارای شخصیت حقوقی مستقل از شرکت اصلی هستند.

عدم ثبت شرکت اولاَ موجب تضامنی محسوب کردن آن است؛ ثانیاَ مشمول مجازات جرایم نقدی خواهد بود.

مقررات خاصی بر تاسیس شعبه یا نمایندگی در مناطق آزاد به موازات تاسیس شرکت در این مناطق نیز در نظر گرفته شد.ثبت شرکت بعد از تصویب قانون "چگونگی اداره مناطق آزاد تجاری-صنعتی جمهوری اسلامی ایران" توسط مجلس شورای اسلامی در شهریور 1372، کلیه امور این مناطق خصوصاً در رابطه با فعالیت های اقتصادی، امور گمرکی و بازرگانی و به تبع آن امور اشتغال، بیمه، تردد و... تابع قوانین و مقررات خاصی قرار گرفت.

طبق ماده 1 ضوابط ثبت شرکت ها در مناطق آزاد، شعبه شرکت یا موسسه، اینچنین تعریف شده است: "شعبه یک شرکت یا موسسه شخص حقوقی است که در منطقه توسط شرکت یا موسسه اصلی که در خارج از منطقه ایجاد شده تشکیل شده است و اکثریت سهام آن متعلق به شرکت یا موسسه مذکور می باشد و این شخص حقوقی تازه تاسیس، شرکت یا موسسه فرعی آن محسوب می شود."

در این تعریف به وضوح تعارضی دیده می شود به این ترتیب که در مقام تعریف شعبه، شرکت فرعی تعریف شده است و تعریف ارائه شده هیچگاه نمی تواند برای یک شعبه به کار برود.

متاسفانه نه در قانون تجارت و نه حتی در سایر قوانین اقتصادی کشور، واژه های مهمی همچون شعبه، شرکت وابسته، شرکت فرعی و امثال آن ها که حضور گسترده ای در عرصه تجارت دارند، مشاهده نمی شود و این امر به کاربردهای غلط از این واژه ها حتی در تدوین قوانین و مقررات از جمله مقررات فوق الذکر منجر شده است. در مورد شعبه فقط در آیین نامه اجرائی قانونی اجازه ثبت شعب شرکت های خارجی (مصوب 1378 هیات وزیران) می توان تعریفی که اختصاص به شعب شرکت های خارجی دارد بدست آورد ولی تعریف حقوقی از شعبه شرکت ایرانی وجود ندارد.

در ماده 2 آیین نامه مزبور آمده است: "شعبه شرکت خارجی، واحد محلی تابع شرکت اصلی است که مستقیماً موضوع و وظایف شرکت اصلی را در محل انجام می دهد. فعالیت شعبه در محل، تحت نام و با مسئولیت شرکت اصلی خواهد بود."

در ادامه ماده 1 ضوابط ثبت شرکت ها در مناطق آزاد، نماینده شرکت یا موسسه اینچنین تعریف شده است: "نماینده یک شرکت یا موسسه شخص حقوقی یا حقیقی است که آن شرکت یا موسسه به آن اختیارات لازم را داده است و تعهدات آن در سمت نمایندگی شرکت یا موسسه، تعهدات شرکت یا موسسه اختیاردهنده محسوب می شود."

این تعریف نیز ایراد اساسی دارد زیرا نماینده یک شرکت که خود شخص حقوقی است نمی تواند شخص حقوقی دیگری باشد. طبق مواد 124 و 125 اصلاحیه قانون تجارت، مدیر عامل شرکت بعنوان نماینده شرکت در مناطق آزاد محسوب شده و الزاماً باید یک شخص حقیقی باشد.

در مورد تاسیس شعبه یا نمایندگی در مناطق آزاد باید یک شخص حقیقی باشد.

در مورد تاسیس شعبه یا نمایندگی در مناطق آزاد باید دو وضعیت را از یکدیگر تفکیک کنیم:

1. تاسیس شعبه یا نمایندگی شرکت خارجی
2. تاسیس شعبه یا نمایندگی شرکت ایرانی

در ضوابط ثبت شرکت ها در مناطق آزاد، حالت اول به تصریح پیش بینی شده است. تبصره 1 ماده 4 ضوابط مزبور شرایط ثبت قانونی شعبه شرکت خارجی در منطقه آزاد ایران درج شده و در ماده 8 همان ضوابط تشریفات و مدارک لازم برای این کار ذکر شده است ولی در این ضوابط هیچگونه اشاره ای به نحوه ی تاسیس شعبه یا نمایندگی شرکتی که در داخل کشور تاسیس شده، نشده است و این موضوع خلاء مقررات موجود محسوب می شود.

ولی در سایر مقررات مربوط به مناطق آزاد فقط دو حوزه فعالیت اقتصادی را مجاز به تاسیس شعبه در مناطق آزاد توسط شرکت های ایرانی دانسته است که عبارتند از:
الف)عملیات اعتباری و بانکی
ب)عملیات بیمه

در ماده 1 آیین نامه اجرایی و عملیات پولی و بانکی در مناطق آزاد، شعبه اینچنین تعریف شده است: "شعبه واحدی از یک بانک یا موسسه اعتباری فعال در منطقه یا خارج از آن است که طبق اساسنامه بانک یا موسسه اصلی دو در چارچوب قوانین و مقررات منطقه به عملیات مجاز بانکی مبادرت می ورزد."

در ماده 4 همان آیین نامه آمده است: "تاسیس بانک و موسسه و افتتاح شعب بانک ها و موسسات اعم از ایرانی یا خارجی در مناطق موکول به پیشنهاد سازمان و صدور مجوز توسط بانک مرکزی است."

بنابراین بانک ها و موسسات اعتباری ایرانی می توانند در مناطق آزاد شعبه دایر کنند. همچنین تبصره ماده 5 آیین نامه مزبور، به بانک ها و موسسات اعتباری ایرانی و خارجی اجازه داده است که در مناطق آزاد با اجازه سازمان منطقه دفتر نمایندگی تاسیس کنند ولی این دفاتر نمی توانند عملیات بانکی و تجاری داشته باشند.

در مورد شرکت های بیمه نیز صراحت قانونی برای تاسیس شعبه در مناطق آزاد وجود دارد در ماده 1 از "مقررات تاسیس و فعالیت موسسات بیمه در مناطق آزاد" (مصوب 1379 با اصلاحات مصوب 1382) شعبه اینچنین تعریف شده است: "شعبه واحد تابعه یکی از موسسات بیمه ایرانی که در چارچوب موضوع موسسه اصلی تحت نام و مسئولیت آن در منطقه فعالیت می کند."

همچنین در تبصره 3 ماده 2 مقررات مزبور آمده است: "موسسات بیمه ایرانی مشمول مقررات قانون تاسیس بیمه مرکزی ایران و بیمه گری (اعم از دولتی و غیر دولتی) مجاز به فعالیت در مناطق آزاد به یکی از اشکال زیر می باشند:
الف-تاسیس شعبه و ایجاد نمایندگی در مناطق آزاد با رعایت قانون تاسیس بیمه مرکزی ایران و بیمه گری
ب-تاسیس موسسه بیمه با مشارکت اشخاص حقیقی و حقوقی داخلی و خارجی در چارچوب مقررات این آیین نامه.

تشریفات ثبت شرکت در مناطق آزاد:
طبق ماده ی 7 ضوابط ثبت شرکت ها و مالکیت صنعتی و مصنوعی در مناطق آزاد برای ثبت هر شرکت با موسسه باید مدارک مشروحه ذیل ارائه گردد:

1. اظهارنامه ی ثبت
2. اساسنامه ی شرکت
3. صورتجلسه ی مجمع عمومی موسسین
4. صورتجلسه ی اولین جلسه ی هیات مدیره
5. گواهی بانکی از یکی از بانک های منطقه ی معینی بر تودیع حداقل 35% سرمایه ی نقدی
6. مجوز فعالیت در منطقه ی صادره  توسط سازمان منطقه ی آزاد ذی ربط

این مدارک مربوط به ثبت شرکت ایرانی است ولی برای ثبت شعبه یا نمایندگی یک شرکت خارجی در مناطق آزاد طبق ماده ی 8 ضوابط ثبت شرکت ها اطلاعات و مدارک بیشتری باید ارائه شود از جمله:

1. تعیین نوع شرکت و موضوع فعالیت آن
2. مرجع ثبت شرکت مادر و شماره ی ثبت
3. معرفی نمایندگان شعبه برای دریافت ابلاغیه ها و اخطاریه ها
4. معرفی سایر شعب یا نمایندگی های شرکت در ایران
5. تعیین تابعیت شرکت

کلیه ی مدارک تسلیمی شرکت خارجی باید به زبان فارسی ترجمه ی رسمی شده باشد و حکم نمایندگی فرد مورد نظر برای تسلیم تقاضای تاسیس نمایندگی در منطقه آزاد باید به تصدیق نمایندگی ایران در کشور متبوع شرکت رسیده باشد.

طبق مقررات تاسیس و فعالیت موسسات بیمه در مناطق آزاد بر خلاف سایر انواع شرکت های تجاری، تاسیس و ثبت شرکت ها و موسسات بیمه در مناطق آزاد مستلزم اخذ مجوز از شرکت بیمه ی مرکزی ایران می باشد.

تغییرات حقوقی شرکت:
طبق ماده ی 10 ضوابط ثبت شرکت در مناطق آزاد «اشخاص حقوقی مکلفند به منظور ثبت هر گونه تغییرات در اساسنامه و ترکیب هیات مدیره، بازرسان، صاحبان امضای مجاز، کاهش یا افزایش سرمایه و انحلال شرکت یا موسسه ظرف یک هفته مراتب را به صورت کتبی به واحد ثبتی منطقه اطلاع دهند.عدم اطلاع به موقع رافع مسئولیت مدیران اشخاص حقوقی مذکور نخواهد بود.»

مهلت یک هفته ای مقرر در این ماده بسیار کوتاه می باشد حتی در قانون تجارت اینچنین مهلتی پیش بینی نگردیده است و مضافاً اینکه هیچگونه ضمانت اجرایی برای این ماده پیش بینی نشده است. در مورد شرکت های بیمه برخی از تغییرات موکول به موافقت بیمه مرکزی ایران گردیده است.

طبق ماده ی 5 «مقررات تاسیس و فعالیت بیمه در مناطق آزاد» این موارد عبارتند از:

1. تغییرات در اساسنامه
2. تغییرات در مدیران
3. تغییرات در سرمایه
4. تغییرات در سهام سهام داران

در مورد شرکت های بیمه ای نیز چون تاسیس آن ها با مجوز شرکت بیمه مرکزی ایران صورت می گیرد، در طول فعالیت نیز شرکت بیمه مرکزی بر آن ها نظارت دارد.

طبق ماده ی 10 مقررات تاسیس و فعالیت موسسات بیمه در مناطق آزاد چنانچه شرکت بیمه بر خلاف اساسنامه خود یا سایر مقررات حاکم بر شرکت های بیمه رفتار کند، شرکت بیمه ی مرکزی فعالیت شرکت مزبور را بطور موقت یا دائم ممنوع کند. همچنین طبق ماده ی 9 از همان مقررات، در صورت ورشکستگی یا عدم توانایی مالی شرکت بیمه، شرکت بیمه ی مرکزی می تواند پروانه ی فعالیت شرکت بیمه را لغو کند.

همچنین طبق تبصره ی 1 ماده ی 4 آئین نامه ی اجرایی عملیاتی پولی و بانکی در مناطق آزاد بطور کلی هر گونه تغییرات در اساسنامه ی بانک ها و موسسات اعتباری باید به پیشنهاد سازمان منطقه ی آزاد به تایید شورای پول و اعتباری برسد.

این سوال مطرح می شود که سازمان هر منطقه آزاد چه ارتباط حقوقی و مدیریتی با اینچنین بانک ها و موسسات اعتباری دارد که باید تغییر در اساسنامه این شرکت ها ی مستقل را به شورای پول و اعتبار پیشنهاد کند. بهتر است صاحبان بانک ها و موسسات اعتباری رأساً اینچنین تغییرات در اساسنامه خودشان را به شورای پول و اعتبار پیشنهاد کرده و از آن دفاع کنند.

تشکیلات و موسسات غیر تجارتی، گرفتن کارت بازرگانی فوری  کلیه تشکیلات و موسساتی هستند که برای مقاصد غیر تجارتی از قبیل امور علمی یا ادبی یا امور خیریه و امثال آن تشکیل می شود اعم از آنکه موسسین و تشکیل دهندگان قصد انتفاع داشته یا نداشته باشند.
ثبت موسسات غیر تجاری می تواند تحت عناوینی از قبیل انجمن، کانون یا بنگاه و امثال آن اختیار نمایند ولی اتخاذ عناوینی که اختصاص به تشکیلات دولتی و کشوری دارد از طرف موسسات مزبور ممکن نخواهد بود.

تشکیلات مزبور طبق ماده 584 قانون تجارت از تاریخ ثبت، شخصیت حقوقی پیدا می کنند و می توانند عناوینی از قبیل انجمن، بنگاه، کانون و امثال آن را اتخاذ کنند.

موسسات غیر تجارتی به دو قسمت تقسیم می شوند:

الف)موسساتی که هدفش جلب منافع و تقسیم آن بین اعضاء خود نباشد:

اینگونه موسسات اصطلاحاَ موسسات غیر انتفاعی نامیده می شوند. موسسات خیریه و انجمن های اسلامی و تخصصی و احزاب و صندوق های قرض الحسنه و گروه های سیاسی را می توان از موسسات غیر انتفاعی دانست.

ب)موسساتی که هدفش جلب منافع مادی و تقسیم منافع مزبور بین اعضاء خود یا غیر باشد:

مانند کانون های فنی و حقوقی و موسساتی که هدفشان ارائه خدمات شهری از قبیل نظافت و فضای سبز است.

مدارک لازم جهت ثبت موسسه غیر تجاری

1. دو نسخه تقاضانامه ثبت موسسه که به صورت چاپی است.
2. تنظیم اساسنامه حداقل در 2 نسخه
3. تنظیم صورتجلسه مجمع موسسین حداقل در 2 نسخه
4. فتوکپی شناسنامه کلیه شرکاء
5. اخذ مجوز در خصوص موضوع موسسه

تذکرات:
1.حداقل شرکاء نباید کمتر از دو نفر باشد.
2.قید سرمایه به هر میزان مجاز است.
3.طبق ماده 586 قانون تجارت، موسسات و تشکیلاتی را که مقاصد آن ها مخالف با انتظامات عمومی یا نامشروع باشد نمی توان ثبت کرد.
4.در موسسات غیر تجاری که هدفشان غیرانتفاعی است می بایستی هنگام درخواست ثبت توسط اداره ثبت شرکت ها مراتب از اداره کل اطلاعات نیروی انتظامی استعلام شود و پس از وصول پاسخ مثبت،نسبت به ثبت اقدام خواهد کرد.
5.در موسسات غیر تجاری که هدفشان جلب منافع مادی است موسسین باید نسبت به اخذ مجوز فعالیت اقدام کنند.

روش و مراحل ثبت

شایان ذکر است در هر یک از مراحل ثبت شرکت، چنانچه ابهام و یا سوالی داشتید می توانید با کارشناسان ما در ثبت شرکت فکر برتر تماس حاصل نمایید.
1-تکمیل فرم تقاضانامه و امضاء آن توسط کلیه شرکاء

2-تنظیم صورتجلسه موسسین و امضاء آن توسط شرکاء

3-تنظیم اساسنامه و امضای ذیل کلیه صفحات توسط شرکاء

4- مراجعه به سامانه ثبت شرکت ها به نشانی www.sherkat.ssa.ir

5- تکمیل اطلاعات خواسته شده در سامانه و انتخاب 5 نام به ترتیب اولویت
نام های انتخاب شده بایستی:
اولاَ:با فرهنگ انقلاب اسلامی مطابقت داشته باشد.
ثانیاَ:سابقه ثبت نداشته باشد.
ثالثاَ:از نام های خارجی نباشد.
مسئول مربوطه پس از یررسی، با انتخاب یکی از اسامی موافقت خواهد کرد.

6.سپس کارشناس حقوقی به بررسی اطلاعات وارد شده می پردازد، اگر دارای نقص باشد برای شما درسامانه ابلاغ رفع نقص ارسال می گردد و باید نقص را رفع نمایید ودر صورت عدم نقص اطلاعات، آن را تاًیید می کند.

7. پس از پذیرش اینترنتی، باید نسخ اصلی صورت جلسات تنظیمی و ضمائم آن ها را از طریق باجه های پست به صورت سفارشی به آدرس ذکر شده در تاًییدیه ی پذیرش ارسال نمایید.

8.با تکمیل فرم ها و ارسال آن به اداره ی ثبت شرکت ها اگر صورتجلسه ی شما دارای نقص باشد، برای شما ابلاغ رفع نقص ارسال می شود و باید رفع نقص نمایید و در حالتی دیگر حتی ممکن است صورتجلسه ی شما رد شود که در این حالت دلایل رد صورتجلسه طی ابلاغیه ای به شما اعلام می گردد تا نسبت به صدور صورتجلسه ی جدید اقدام نمایید.

9- چنانچه صورتجلسه شما مورد پذیرش قرار گرفت، مسئول اداره، دستور ثبت در دفتر ثبت شرکت ها را صادر می نماید و مشخصات محتویات در دفاتر مخصوص ثبت می شود. مسئول دفتر شروع به ثبت و پیش نویس آگهی تاسیس شرکت در دفتر ثبت شرکت ها می نماید و بعد از احراز هویت متقاضی (اصالتاَ یا وکالتاَ) در ذیل ثبت دفتر از متقاضی امضاء اخذ می نماید. توسط مسئول مربوطه یک نسخه از مدارک اعم از اساسنامه، صورتجلسه و تقاضانامه که اداره ثبت شرکت ها آن ها را مهر کرده است به متقاضی تسلیم می شود.

10- درج در روزنامه کثیرالانتشار و روزنامه رسمی جمهوری اسلامی ایران.

معرفی تعاون و حقوق تعاون: "تعاون" که مصدر باب تفاعل و به معنای یکدیگر را یاری کردن و همیاری است، گرفتن کارت بازرگانی فوری  از اصل "عون" به معنای یاری کردن مشتق شده است. تعاون در اصطلاح علمی عبارت است از تمرکز امکانات و مساعی افراد و استفاده از آن در راه حصول به اهدافی معین و رفع نیازهای مشترک افراد.
"حقوق" مجموعه قواعدی است که بر جامعه حکومت می کند،روابط افراد را با یکدیگر تنظیم کرده،زندگی اجتماعی را نظم و ترتیب می دهد،برقراری و حفظ آرامش و امنیت در جامعه را موجب می شود و دولت اجرای آن قواعد را تضمین می کند.
مجموع قواعد حقوقی که به پاره ای از روابط و فعالیت ها مربوط باشد، به نام آن روابط یا فعالیت ها نامیده می شود، مانند مجموع قواعد حقوقی که به روابط و فعالیت های تعاونی مربوط است و تحت عنوان"حقوق تعاون" درباره آن ها بحث می شود.

در معرفی حقوق تعاون اجمالاَ می توان گفت: "حقوق تعاون، مجموعه قواعدی است که بر تاسیس، فعالیت و اداره امور تعاونی ها حکومت می کند و دولت ضامن اجرای آنهاست"

تکلیف اولین هیئت مدیره به ثبت تعاونی:

وجود تعاونی (شرکت یا اتحادیه تعاونی) با تشکیل و ثبت آغاز می شود و با انحلال و تصفیه پایان می گیرد. یادآوری می شود که شرکت تعاونی و اتحادیه تعاونی، دارای شخصیت حقوقی بوده و یک شخص حقوقی محسوب می شود.

پس از اینکه در اولین مجمع عمومی عادی اساسنامه شرکت یا اتحادیه تعاونی،به تصویب رسید و اولین هیئت مدیره و اولین بازرس یا بازرسان آن انتخاب شدند و مجمع مذکور با تصمیم گیری درباره سایر امور مندرج در دستور جلسه با تنظیم و تهیه صورت جلسه به کار خود پایان داد و افراد منتخب به سمت عضویت هیئت مدیره و بازرسی،قبولی خود را اعلام کردند،شرکت یا اتحادیه تعاونیی،تشکیل شده به حساب می آید و می توان به ثبت آن اقدام کرد.

اولین هیئت مدیره پس از اعلام قبولی مکلف است با انجام تشریفات مقرر برای ثبت تعاونی اقدام کند.برای این امر هیئت مدیره به یکی از اعضای خود یا مدیر عامل،وکالت با حق توکیل به غیر می دهد که اقدامات لازم برای ثبت را انجام دهد.

آیین نامه اجرایی قانون بخش تعاونی برای انجام اقدامات لازم جهت ثبت تعاونی مهلت تعیین کرده و مقرر داشته است که اولین هیئت مدیره پس از اعلام اعضای آن مکلف است ظرف یک ماه از تاریخ جلسه اولین مجمع عمومی عادی اقدامات ضروری برای ثبت تعاونی را به انجام برساند.

برای ثبت تعاونی ضمانت اجراهایی وجود دارد که در ادامه به بیان اجمالی آن می پردازیم:

1. جلوگیری از فعالیت. وزارت تعاون از فعالیت اشخاص و موسساتی که به نام شرکت تعاونی به ثبت نرسیده اند ولی با عنوان تعاونی به کار می پردازند، ممانعت می کند؛ زیرا این امر نادیده گرفتن مقررات تعاونی و سوء استفاده از عنوان تعاونی است و بر طبق قانون بخش تعاونی "نظارت بر حسن اجرای قوانین و مقررات بخش تعاونی و جلوگیری از فعالیت اشخاص حقیقی یا حقوقی که به هر نحو از نام یا عنوان تعاونی سوء استفاده می کنند" بر عهده این وزارت است.

2. عدم امکان استفاده از تسهیلات. هر گاه شرکتی بدون اینکه به عنوان تعاونی ثبت شود، به نام شرکت تعاونی شروع به فعالیت کند، شرکت تعاونی محسوب نمی شود و نمی تواند به عضویت اتحادیه تعاونی و اتاق تعاون پذیرفته شود و یا از تسهیلاتی که وزارت تعاون برای تعاونی ها ارائه می دهد استفاده کند.

3. تضامنی محسوب شدن. به موجب قسمت اول ماده 220 قانون تجارت، هر گاه شرکتی تشکیل شود و با اشتغال به امور تجارتی، خود را به صورت یکی از شرکت های مذکور در قانون تجارت در نیاورد، "شرکت تضامنی" محسوب می شود و باید مقررات راجع به شرکت تضامنی در مورد آن اجرا گردد؛ بنابراین هرگاه شرکتی با عنوان "شرکت تعاونی" شروع به فعالیت بازرگانی کند ولی به ثبت داده نشود، چون تعاونی بودن آن قانوناَ مسجل نیست و از طرفی به صورت یکی از شرکت های مقرر در قانون تجارت نیز درنیامده است، مشمول ماده 220 قانون تجارت می شود و شرکت تضامنی محسوب می گردد؛ لذا ملزم است که تابع احکام قانون تجارت در مورد شرکت تضامنی باشد.

لازم به یادآوری است که یکی از احکام شرکت تضامنی، به موجب ماده 116 قانون تجارت، این است که اگر دارایی شرکت تضامنی برای تادیه تمام بدهی های آن را کافی نباشد، شرکا در مقابل باقیمانده آن "مسئولیت تضامنی" دارند که در اثر آن هر یک از شرکا منفرداَ و بدون در نظر گرفتن میزان سرمایه ای که در شرکت دارد و همه آن ها مجتمعاَ مسئول پرداخت بدهی های شرکت اند، هر یک از شرکا در صورت مراجعه طلبکار یا طلبکاران شرکت، ملزم است تمام باقیمانده دیون شرکت تضامنی را بپردازد و طلبکاران می توانند برای دریافت طلب به اختیار خود علیه هر یک از آنان منفرداَ یا علیه دو یا چند یا همه آن ها مجتمعاَ، در دادگاه اقامه دعوی نمایند، در صورت اخیر حکم دادگاه دایر بر محکومیت آن ها بر اساس "اصل تضامن" صادر خواهد شد.

بر این اساس اگر شرکت تعاونی به ثبت نرسیده باشد ممکن است مسئولیت بزرگی متوجه سرمایه گذاران شرکت شود، زیرا در چنین شرکتی صاحبان سرمایه متضامناَ مسئول پرداخت بدهی های شرکت اند و اگر دارایی شرکت برای پرداخت بدهی های آن کافی نباشد، طلبکار یا طلبکاران شرکت می توانند به قرار مذکور، برای دریافت باقیمانده طلب خود از شرکت به آن ها مراجعه کنند و آن را از دارایی شخصی آنان وصول کنند.

ناگفته نماند که چون اولین هیئت مدیره تعاونی قانوناَ موظف به ثبت آن است، اگر هیئت مدیره به این وظیفه خود عمل نکند و در عین حال شرکت را با عنوان تعاونی یا بدون این عنوان دایر کرده باشد و به امور تجارتی بپردازد و یا اینکه با وجود ممکن نبودن ثبت شرکت به علت موانع قانونی، به ترتیب مذکور عمل کند، در برابر صاحبان سرمایه، نسبت به مسئولیت تضامنی که به شرح بالا متوجه آن ها می شود به علت مسبب بودن ،مسئول خواهد بود.

تغییر در سرمایه شرکت های سهامی اعم از سهامی خاص به علت نوسانات اقتصادی و بحران های مالی ممکن است حاصل شود و ضرورتاً ایجاب نماید که سرمایه اولیه شرکت افزایش نموده یا اینکه تقلیل و کاهش یابد و ثبت شرکتها این در موردی است که گزارش هیئت مدیره مبتنی بر تغییر سرمایه شرکت اعم از کاهش یا افزایش بوده و بازرس یا بازرسان شرکت گزارش مزبور را تایید نمایند. در این صورت بر عهده مجمع عمومی فوق العاده است که درباره هریک از موارد دوگانه یعنی افزایش و یا کاهش سرمایه تصمیم مقتضی اتخاذ نماید.

به موجب ماده 163 لایحه قانونی 1347: "هیات مدیره در هر حال مکلف است در هر نوبت پس از عملی ساختن افزایش سرمایه حداکثر ظرف یک ماه مراتب را ضمن اصلاح اساسنامه در قسمت مربوط به مقدار سرمایه ثبت شده شرکت به مرجع ثبت شرکت ها اعلام کند تا پس از ثبت جهت اطلاع عموم آگهی شود. بدیهی است عدم انعکاس تغییرات مربوطه و یا هر گونه اخفاء اطلاعات که موجب ضرر و زیان و اغفال دیگران شود موجبات پاسخگویی فرد را فراهم نموده و عدم ثبت مراتب، نافی مسئولیت و جبران خسارات وارده و قصور قانونی شخص خاطی نخواهد بود".

تغییرات در سرمایه شرکت سهامی خاص شامل موارد ذیل می شود:

1. افزایش سرمایه شرکت
2. کاهش اجباری سرمایه شرکت
3. کاهش اختیاری سرمایه شرکت

افزایش سرمایه شرکت

وفق ماده 157 قانون تجارت سرمایه شرکت را می توان از طریق صدور سهام جدید و یا از طریق بالا بردن مبلغ اسمی سهام موجود افزایش داد. افزایش سرمایه شرکت سهامی خاص می تواند به یک طریق ذیل که در ماده 158 قانون تجارت احصاء گردیده است صورت پذیرد.

1. پرداخت مبلغ اسمی سهم به نقد
2. تبدیل مطالبات نقدی حاصل شده اشخاص از شرکت به سهام جدید
3. انتقال سود تقسیم نشده یا اندوخته یا عواید حاصله از اضافه ارزش سهام جدید به سرمایه شرکت
4. تبدیل اوراق قرضه به سهام

تذکرات ذیل در افزایش سرمایه شرکت ضروری و رعایت آن الزام آور است.

الف) فقط در شرکت های سهامی خاص تادیه مبلغ اسمی سهام جدید به غیر نقد نیزمجاز است.
ب) اندوخته قانونی شرکت قابل انتقال به سرمایه نیست.
ج) اگر سرمایه تعهدی شرکت پرداخت نشده باشد بایستی بدواَ نسبت به پرداخت آن اقدام و سپس افزایش سرمایه صورت پذیرد.
د) در خرید سهام جدید صاحبان سهام شرکت به نسبت سهامی که مالک هستند حق تقدم دارند و این حق قابل نقل و انتقال است که بایستی مراتب به کلیه سهامداران توسط آگهی حق تقدم اعلام گردیده و شرایط و مهلت آن در آگهی ذکر شود.
ه) ذیل کلیه صفحات صورتجلسه و لیست ها بایستی به امضاء هیات رئیسه رسیده و تایید شوند.
لازم به ذکر است که مجمع عمومی فوق العاده با رعایت ماده 162 قانون تجارت می تواند به هیات مدیره اجازه دهد که ظرف مدت معینی سرمایه شرکت را تا میزان مبلغ معینی به یکی از طریق مذکور در فوق افزایش دهد.

مدارک مورد نیاز:

1.دو نسخه اظهارنامه شرکت سهامی خاص که متضمن مبلغ سرمایه جدید بوده و باید به امضای کلیه مدیران شرکت رسیده باشد.
2.گواهی بانکی مبنی بر افزایش سرمایه (در صورتی که افزایش از محل نقدی باشد).
3.وفق ماده 187 قانون تجارت، لیست مطالبات نقدی حال شده بستانکاران پذیره نویس که به سهام شرکت تبدیل شده است به انضمام مدارک و اسناد تصفیه آن مطالبات که بازرسان شرکت صحت آن را تایید کرده باشند.
4.صورتجلسه مجمع عمومی فوق العاده در خصوص افزایش سرمایه
5.صورتجلسه هیات مدیره در اجرای اختیارات تفویضی از مجمع عمومی فوق العاده
6.نسخه اصلی روزنامه حاوی آگهی دعوت سهامداران
7.نسخه اصلی روزنامه حاوی آگهی حق تقدم سهامداران
8.لیست صاحبان سهام حاضر در جلسه با قید نام سهامداران-تعداد سهام و امضاء آنان که به تایید هیات رئیسه جلسه رسیده باشد-
9.لیست صاحبان سهام پس از افزایش سرمایه با قید نام و تعداد و امضاء سهامداران

تذکر: نمونه آگهی دعوت مجمع عمومی فوق العاده که بایستی در روزنامه کثیرالانتشار شرکت درج شود.

کاهش اجباری سرمایه شرکت

سرمایه شرکت در دو مورد بایستی به طور اجباری کاهش یابد:
الف) وفق ماده 34 قانون تجارت: چنانچه سرمایه تعهدی شرکت در مدت مقرر در اساسنامه پرداخت نشود هیات مدیره مکلف است با دعوت از مجمع عمومی فوق العاده نسبت به کاهش سرمایه شرکت تا میزان مبلغ پرداخت شده سرمایه اقدام کند.

ب)وفق ماده 141 قانون تجارت اگر در اثر زیان های وارده حداقل نصف سرمایه شرکت از بین برود هیات مدیره مکلف است با دعوت از مجمع عمومی فوق العاده نسبت به انحلال شرکت یا تقلیل اجباری سرمایه شرکت اقدام نماید.

تذکرات لازم:
1.چنانچه مجمع عمومی با حد نصاب اکثریت تشکیل شود بایستی تشریفات دعوت وفق اساسنامه و قانون تجارت رعایت شود.
2.پس از اعمال کاهش سرمایه،به هر طریق نباید سرمایه شرکت از حد مقرر در قانون کمتر شود.

مدارک مورد نیاز:

1.اصل صورتجلسه مجمع عمومی فوق العاده که تمام صفحات توسط هیات رئیسه امضا شده است.
2.لیست سهامداران حاضر در جلسه که به امضای انان رسیده باشد.

کاهش اختیاری سرمایه شرکت

1.مجمع عمومی فوق العاده شرکت می تواند با پیشنهاد هیات مدیره در مورد کاهش اختیاری سرمایه شرکت سهامی خاص اتخاذ تصمیم نماید مشروط به اینکه:
اولا: بر اثر کاهش سرمایه به تساوی حقوق صاحبان سهام لطمه ای وارد نشود.
ثانیاَ: سرمایه شرکت از حداقل مقرر در قانون (یک میلیون ریال) کمتر نشود.
2.کاهش اختیاری سرمایه از طریق کاهش بهای اسمی سهام به نسبت تساوی و رد مبلغ کاهش یافته در سهم به صاحب آن انجام می گیرد.
3.رعایت مواد 190-191-192-193-194-195-196-197 قانون تجارت برای شرکت الزامی است.

مدارک مورد نیاز:

1.اصل صورتجلسه مجمع که به امضای هیات رئیسه رسیده باشد.
2.لیست سهامداران حاضر در جلسه که به امضای آنان رسیده است.
3.اصل روزنامه کثیرالانتشار شرکت حاوی دعوت و دستور جلسه (اگر مجمع عمومی با حد نصاب اکثریت تشکیل شده باشد)
4.اصل روزنامه رسمی و روزنامه کثیرالانتشار شرکت حاوی تصمیم مجمع عمومی درباره کاهش سرمایه موضوع ماده 192 قانون تجارت

پیمانکار عبارت است از شخصیت حقوقی که طرف دیگر امضاء کننده پیمان بوده و اجرای عملیات موضوع آنرا به عهده گرفته است. هزینه پلمپ دفاتر جانشینان و یا نمایندگان قانونی پیمانکار در حکم پیمانکار محسوب می شوند و پیمانکار فرعی شخص حقیقی یا حقوقی ذیصلاحی است که پیمانکار اصلی با وی برای انجام بخشی از امور، قرارداد منعقد نموده و پیمانکار مربوطه ملزم به اجرای تعهدات بر اساس اسناد و مدارک موضوع پیمان می باشد.

پیمانکاری مجموعه ای است که می تواند به صورت حقیقی یا حقوقی فعالیت کند که قراردادی را با افراد حقیقی و یا حقوقی جهت انجام اموری مانند تهیه، حمل، نصب، ساخت و... منعقد می کند و مسئولیت آن را به عهده می گیرد.

پیمانکاران در واقع به گروه هایی گفته می شوند که در قالب شرکت، تمایل خود را با گرفتن مبالغی از طرف مقابل قرارداد، به منظور انجام اموری که به آنها تشریح می شود اعلام می کنند و با اخذ قراردادی آن امور را به عهده می گیرند. شرکتهای پیمانکاری برای انجام کارهای خود باید در مناقصات دولتی و خصوصی شرکت کنند.

معیارهای تشخیص صلاحیت پیمانکاران عبارت است از:

• ارزشیابی
• تخصص و تجربه
• توان مالی

گروه شرکتهای پیمانکاری:

شخصی است حقوقی که از همکاری یا مشارکت دو یا چند شرکت پیمانکاری برای اجرای عملیات مربوط به طرح  های بزرگ به وجود بیاید و شرکتهای تشکیل دهنده آن در عین حال به طور مستقل شخصیت حقوقی خود را حفظ نماید. منظور از گروههای شرکتهای پیمانکاری، همکاری چند شرکت در رشته های مختلف برای انجام یک طرح خاص که اجرای آن مستلزم همکاری چند شرکت با تخصص های مختلف است می باشد.

هر یک از شرکتهای پیمانکاری که در هر کدام از یازده رشته پیمانکاری فعالیت می کند باید بعد از ثبت شرکت برای اخذ رتبه رشته مورد فعالیت اقدام کند و شرکتی که رتبه مناسب نداشته باشد نمی تواند در مناقصات شرکت کند.

شرکتهای پیمان کاری مطابق آیین نامه معاونت راهبردی ریاست جمهوری به یازده گروه تقسیم می شود:

1. ساختمان
2.  راه و ترابری
3.  صنعت و معدن
4. تأسیسات و تجهیزات
5. کشاورزی
6. آب
7. مرمت آثار باستانی
8. کاووش های زمینی
9. ارتباطات
10. نفت و گاز
11. نیرو

چگونگی ثبت شرکتهای پیمانکاری:

شرکتها برای ثبت باید شرایط لازم را که در ذیل گفته خواهد شد را داشته باشند. برای ثبت شرکت پیمانکاری باید به سامانه ثبت شرکتها مراجعه نمود و مراحل مربوط به ثبت شرکت را گام به گام طی کرد.

ثبت شرکتهای پیمانکاری به دو صورت ثبت شرکت مسئولیت محدود و ثبت شرکت سهامی خاص انجام می شود. افرادی که برای ثبت شرکت پیمانکاری اقدام می کنند باید قبل از هر چیز بدانند از بین شرکتهای تجاری کدام یک از شرکتهای سهامی خاص یا مسئولیت محدود برای آن ها بهتر است که البته شرکت های سهامی خاص از اعتبار بیشتری برای اخذ تسهیلات بانکی و عقد قرار دادهای پیمانکاری برخوردارند.

ثبت شرکت پیمانکاری سهامی خاص:

شرایط ثبت شرکت پیمانکاری سهامی خاص:

_ حداقل 3 نفر عضو به همراه 2 نفر بازرس جدا از اعضا

_ حداقل سرمایه یک میلیون ریال

_ حداقل 35 درصد پرداخت نقدی سرمایه

_ تعهد یا پرداخت کل سرمایه

مدارک ثبت شرکت پیمانکاری سهامی خاص:

1- کپی مدارک شناسایی( کارت ملی و شناسنامه)

2-گواهی عدم سوء پیشینه

3-امضای اقرار نامه

4-مجوز در صورت مجوزی بودن موضوع

شرایط ثبت شرکت پیمانکاری با مسئولیت محدود:

_حداقل اعضای شرکت 2 نفر باید باشند.

_سرمایه لازم حداقل 1.000.000 ریال

_تعهد یا پرداخت کل سرمایه

مدارک ثبت شرکت پیمانکاری با مسؤلیت محدود:

1- کپی مدارک شناسایی

2- اصل گواهی عدم سوء پیشینه

3- امضای اقرارنامه

4-مجوز در صورت نیاز

برای ورود به بحث ثبت شرکت روانشناسی، هزینه پلمپ دفاتر شایسته است ابتدا تعریف دقیقی از روانشناسی ارائه دهیم: روانشناسی علم مطالعه ی رفتار و فرایندهای ذهن موجود زنده -بخصوص انسان- بر اساس روش علمی است. در تعریفی دیگر، روان شناسی را مطالعه و شناخت علمی چگونگی و چرایی ابعاد مختلف رفتار موجود، به ویژه انسان نامیده اند. روانشناسی و مشاوره مفاهیم گسترده ای را در حوزه های متعدد روانشناسی، روانکاوی و روان درمانی شامل می شوند.

امروزه با توجه به گستردگی خدمات روان شناختی و مشاوره ای و دستاوردهای علمی و تخصصی روان شناسان در ایران و جهان، استقبال از خدمات سلامت روان گسترش یافته و مردم اقشار مختلف جامعه بیشتر از قبل درصدد استفاده از متخصصان این حوزه هستند. شرکت های روانشناسی می توانند در زمینه های خودشناسی، روانشناسی، روانسنجی و روان کاوی، مشاوره ی کودک و نوجوان، مشاوره شغلی، آموزش مهارت های زندگی و مشاوره ازدواج خدمات گسترده ای ارائه دهند و جهت ارائه ی خدمات خود با موسساتی نظیر موسسات آموزشی، سازمان های اداری ومدارس همکاری کنند. بدین لحاظ این شرکت ها از اهمیت قابل ملاحظه ای در نقش سلامت جامعه برخوردار هستند.

فعالیت در بخش های روان درمانی و روان پزشکی مستلزم اخذ مدرک تحصیلی مرتبط و گواهی گذراندن دوره های آموزشی و مهارت در آن حوزه است. همچنین جهت فعالیت در برخی از موضوعات روانشناسی اخذ مجوز از مراجع ذیصلاح  نظیر سازمان بهزیستی و نظام روانشناسی ضروری می باشد. در ذیل به آن دسته از موضوعات روانشناسی که نیاز به اخذ مجوز دارند و همچنین به آن دسته از موضوعاتی که نیاز به اخذ مجوز ندارند می پردازیم.

الف) فعالیت هایی که نیاز به اخذ مجوز دارند:
برای این دسته از فعالیت ها اخذ مجوز از سازمان بهزیستی ضروری است.
1-تاسیس مهد کودک
2-مهارت فرزند پروری
3-تاسیس مرکز درمانی و بازتوانی معتادین
4-تاسیس خانه سلامت دختران و زنان
5-تاسیس مرکز خدمات مشاوره ژنتیک
6-تاسیس مرکز خدمات مشاوره اجتماعی
7-تاسیس مرکز توانبخشی و درمانی بیماران روانی مزمن

ب) فعالیت هایی که نیاز به اخذ مجوز ندارند:
1-تحقیق در زمینه ی روانشناسی
2-برگزاری سمینارها، کنفرانس های عمومی و کارگاه روانشناسی

شرکت های روانشناسی همانند سایر شرکت ها نیاز به ثبت دارند. جهت ثبت شرکت روانشناسی می توان در قالب های ثبتی متفاوت اقدام نمود. انتخاب نوع شرکت به اهداف اعضا در آینده، نوع فعالیت افراد، میزان مسئولیت هر یک از شرکا، تعداد افراد عضو و... بستگی دارد. مطالعات تاریخی و بازرگانی نشان می دهد از میان شرکت های هفت گانه، شرکت سهامی خاص و شرکت با مسئولیت محدود در زمره شرکت های فعال و متداول در امر تجارت و امور بازرگانی محسوب گردیده و با استقبال بیشتری نسبت به سایر شرکت ها روبه رو هستند.

شرایط ثبت شرکت روانشناسی سهامی خاص به شرح ذیل می باشد:

-حداقل 3 نفر عضو+2 نفر بازرس
-حداقل 1.000.000 ریال سرمایه
-حداقل 35% سرمایه نقداَ پرداخت شود.

مدارک مورد نیاز برای ثبت شرکت روانشناسی سهامی خاص عبارت است از:

1. کپی کارت ملی و شناسنامه همه اعضا
2. اصل گواهی عدم سوء پیشینه کیفری
3. امضای اقرارنامه
4. اخذ مجوز در صورت نیاز به صدر مجوز
5. تنظیم کالتنامه رسمی جهت اخذ مجوز

شرایط ثبت شرکت روانشناسی با مسئولیت محدود:

-حداقل 2 نفر عضو
-حداقل 1.000.000 ریال سرمایه
-تعهد یا پرداخت کل سرمایه

مدارک تاسیس شرکت روانشناسی با مسئولیت محدود

1-کپی کارت ملی و شناسنامه همه اعضا
2-امضای اقرارنامه
3-اخذ مجوز در صورت مجوزی بودن موضوع

رتبه بندی چیست؟ اخذ کارت بازرگانی فوری  رتبه بندی یا گرید یک نوع معیار صلاحیت گذاری برای تضمین کیفیت و کمیت پیمانکاران در ارائه ی خدمات و دفاع از حقوق بهره وران می باشد که توسط معاونت برنامه ریزی و نطارت راهبردی ریاست جمهوری اتخاذ می شود.

شرکت ها از نظر سازمان فنی و عمران استاندارد به دو دسته تقسیم می شوند:

1. شرکت هایی که به آن ها پیمانی اطلاق می شود.
2. شرکت هایی که به آن ها مشاور اطلاق می شود.

برای شرکت های پیمانکاری، رتبه بندی شرکت ها در 11 رشته معرفی شده و در پایه های 1 و 2 و 3 و 4 و 5 تعریف می شود که بالاترین رتبه، عدد 1 و پایین ترین رتبه، عدد 5 می باشد و شرکت های مهندسی مشاور در سه پایه رتبه بندی می شوند که بالاترین رتبه، عدد 1 و پایین ترین رتبه، عدد 3 می باشد.

11 رشته مختلف معاونت راهبردی نهاد ریاست جمهوری رتبه بندی عبارت است از:

1. ساختمان
2. راه و ترابری
3. صنعت و معدن
4. تاسیسات و تجهیزات
5. کشاورزی
6. آب
7. مرمت آثار باستانی
8. کاوش های زمینی
9. ارتباطات
10. نفت و گاز
11. نیرو

فعالیت شرکت های پیمانکاری غالباً در زمینه ی اجرایی و اجرای پروژه های عمرانی و قراردادهای اجرایی در زمینه ی ساخت و نظارت بر پیمانکار است اما شرکت های مشاور در زمینه ی طراحی و نظارت و نظارت بر ساخت فعالیت می کنند و واسطه ی پیمانکار و کارفرما هستند.

برای رتبه بندی شرکت های پیمانکاری امتیاز نیروی انسانی متخصص، امتیاز کارهای انجام شده و امتیاز توان مالی مورد بررسی قرار می گیرد اما در رتبه بندی شرکت های مشاور علاوه بر نیروی فنی و مهندسی، امکانات فنی و نرم افزاری آن شرکت ها نیز مورد ارزیابی قرار می گیرد.

بیشتر بخوانید:

- ثبت شرکت در ارمنستان

- ثبت شرکت در اهواز

- ثبت شرکت خدماتی چگونه است؟

رتبه بندی شرکت ها در بخش های ذیل انجام می گیرد:

• رتبه بندی پیمانکاری
• رتبه بندی مشاوران
• رتبه بندی شرکت های انفورماتیک
• رتبه بندی شرکت های EPC
• رتبه بندی اندوه سازان

فواید رتبه بندی:

1-شرکت های پیمانکاری برای شرکت در مناقصات دولتی می بایست دارای گواهینامه صلاحیت پیمانکاری باشند.
2-سرمایه گذار با آگاهی کامل از رتبه بندی شرکت ها و توان فنی و مالی آن ها می تواند در انتخاب شرکت مناسب برای انجام پروژه خود تصمیم بهتری اخذ نماید.
3-رتبه بندی شرکت ها در صنایع گوناگون می تواند نمای کلی از وضعیت شرکت های مختلف نسبت به هم و نقاط ضعت و قوت آن ها باشد.
4-هر شرکتی برای عقد قرارداد با شرکت ها و سازمان های دولتی به رتبه بندی نیاز دارد.به عبارت دیگر مراکز دولتی اجازه ندارند با شرکت هایی که رتبه ندارند قرارداد ببندند.

شرایط عمومی تعیین صلاحیت و دریافت گواهی رتبه شرکت ها عبارت است از:

1-شرکت در سازمان ثبت شرکت ها به ثبت رسیده باشد (جهت اخذ رتبه، نخستین قدم ثبت یک شرکت است)
2-شرکت واجد شرایط و امتیازات لازم برای تعیین صلاحیت در رتبه مورد نظر  طبق ضوابط و دستورالعمل های لازم باشد.
3-شرکت محرومیت یا ممنوعیتی برای انجام کارهای مربوطه نداشته باشد (عدم سوءپیشینه حرفه ای)
4-هیچکدام از مدیران شرکت نباید کارمند دولت باشند.
5-سابقه کار مفید و مرتبط مدیر عامل و اعضاء هیات مدیره موظف بر اساس جداول 1-7 آیین نامه ضروری می باشد.
6-امتیاز مدرک تحصیلی هیات مدیره و پرسنل فنی امتیازآور فقط در یک شرکت پیمانکاری یا مشاوره یا طرح ساخت محاسبه گردد.

نکته: در صورت وجود دو مهندس با سابقه بیمه در اعضای هیئت مدیره شرکت می تواند در دو شاخه متفاوت تقاضای اخذ رتبه را داشته باشد.
جهت مراجعه و ثبت نام تشخیص صلاحیت پیمانکاران، پس از فراهم نمودن مدارک مورد درخواست، به سامانه ی ساجات مراجعه نمایید و تمامی مراحل را با دقت تکمیل کنید. 

شرکت تعاونی، شرکتی است که بین اشخاص حقیقی برای فعالیت در امور مربوط به تولید و توزیع، اخذ کارت بازرگانی فوری در جهت اهداف مندرج در قانون بخش تعاونی به منظور بهبود وضع اقتصادی و اجتماعی اعضاء از طریق همکاری و تشریک مساعی آن ها با رعایت قانون مزبور تشکیل می گردد.(مستفاد از ماده 8 ق.ت.ج.ا)

اگرچه شرکت تعاونی در قانون تجارت، ذیل اقسام شرکت های تجارتی درج گردیده است لیکن مطالعه و مداقه پیرامون تشکیل شرکت های تعاونی با توجه به روح حکم برخواسته و نیات اعضاء، این واقعیت را روشن می سازد که تشکیل شرکت های تعاونی، عمدتاQ اقدامی در جهت رفع مایحتاج عمومی و تجمیع فعالیت اعضاء به منظور ارتقاء سطح زندگی و بهبود وضعیت مادی و معیشتی آن ها محسوب می شود.

اهداف شرکت های تعاونی مطابق ماده 1(ق.ت.ج.ا) به این شرح می باشد:
1-ایجاد و تامین شرایط و امکانات کار برای همه به منظور رسیدن به اشتغال کامل.
2-قرار دادن وسایل کار در اختیار کسانی که قادر به کارند ولی وسایل ندارند.
3-پیشگیری از تمرکز و تداول ثروت در دست افراد و گروه های خاص جهت تحقق عدالت اجتماعی.
4-جلوگیری از کارفرمای مطلق شدن دولت.
5-قرار گرفتن مدیریت و سرمایه و منابع در اختیار نیروی کار و تشویق بهره برداری مستقیم از حاصل کار خود.
6-پیشگیری از انحصار،احتکار،تورم،اضرار به غیر
7-توسعه و تحکیم مشارکت و تعاون عمومی بین همه مردم

بنا به تعریف فوق، انواع شرکت تعاونی به شرح زیر است:

_شرکت تعاونی تولید محصولات صنعتی و کشاورزی
_شرکت تعاونی توزیع و فروش محصولات
_شرکت تعاونی وام و اعتبار
_شرکت تعاونی ساختمان مسکن
_شرکت تعاونی مصرف
_شرکت تعاونی بیمه محصولات و حیوانات
_شرکت تعاونی نمایندگی کارخانجات و موسسات تولیدی

در فصل پنجم قانون تعاون جمهوری اسلامی به دو نوع شرکت تعاونی اشاره شده است: شرکت تعاونی تولید و شرکت تعاونی توزیع

تعاونی تولید شامل تعاونی های مربوط به امور کشاورزی، دامداری، پرورش و صید ماهی و ... می باشد وهر عضو باید به کار اشتغال داشته باشد.

به موجب ماده 27، تعاونی توزیع تعاونی هایی هستند که نیاز مشاغل تولیدی و یا مصرف کنندگان عضو خود را در چهارچوب مصالح عمومی و به منظور کاهش هزینه تعاونی ها تامین می نمایند.

تشکیل شرکت تعاونی:

ماده 193 اشعار دارد شرکت تعاونی اعم از تولید یا مصرف ممکن است مطابق اصول شرکت سهامی یا بر طبق مقررات مخصوصی که با تراضی شرکاء ترتیب داده شده باشد تشکیل بشود. چنانچه از ماده فوق مستفاد می شود، شرکت تعاونی علاوه بر شکل گیری در قالب شرکت سهامی می تواند طبق مقررات خاص با توافق و تراضی شرکاء تشکیل و ترتیب یابد.

شرکت تعاونی باید دارای اساسنامه باشد. اساسنامه انواع شرکت های تعاونی به صورت "نمونه اساسنامه" به وسیله وزارت تعاون تهیه شده و در اختیار تشکیل دهندگان شرکت قرار می گیرد. برای ثبت شرکت تعاونی باید قبلاَ از طرف وزارت خانه مزبور "موافقت نامه تشکیل" صادر گردد. شرکت تعاونی باید به ثبت داده شود. برای ثبت شرکت تعاونی لازم است که از طرف وزارت تعاون "مجوز ثبت" صادر شود.

اساسنامه شرکت تعاونی باید شامل نام با قید کلمه تعاونی، هدف، موضوع، نوع، حوزه، عملیات، مدت، مرکز اصلی، نشانی، میزان سرمایه، مقررات مربوط به اعضا، ارکان، مقررات مالی و کار، انحلال و تصفیه، حداقل و حداکثر اعضا به نسبت سرمایه و فرصت اشتغال و نوع فعالیت و ... باشد. اعضا در صورتی که واجد شرایط مقرر باشند می توانند به عنوان عضو، فعالیت نمایند و طبق اساسنامه در کلیه امور حق نظارت خواهند داشت.

شرکت تعاونی مانند شرکت تجارتی دارای شخصیت حقوقی است و دارایی آن، مجزا و مستقل از دارایی اعضاء می باشد. مسئولیت اعضای شرکت تعاونی در برابر بدهی های شرکت را ماده 23 قانون بخش تعاونی چنین مقرر می دارد "مسئولیت مالی اعضاء در شرکت تعاونی، محدود به میزان سهم  آنان می باشد. مگر آن که در قرارداد، ترتیب دیگری شرط شده باشد".

سرمایه شرکت تعاونی به سهام تقسیم می شود. نوع و مبلغ سهم را اساسنامه تعیین می کند. از لحاظ سرمایه شرکت های تعاونی را می توان به دو دسته تقسیم کرد:
_شرکت هایی که تمام سرمایه آن به وسیله اعضاء تامین می شود.
_شرکت هایی که قسمتی از سرمایه (حداقل 51 درصد) به وسیله اعضاء تامین گردیده و بقیه به وسیله نهادهای دولتی و عمومی در اختیار شرکت گذاشته می شود.

حداقل سرمایه برای ثبت شرکت های تعاونی عام یکصد میلیون ریال می باشد و حداقل سرمایه برای ثبت شرکت های تعاونی خاص ده میلیون ریال است. لازم به ذکر است که هر تعاونی وقتی تشکیل و ثبت می شود که حداقل یک سوم سرمایه آن تادیه شود و چنانچه نقدی و جنسی باشد تقویم و تسلیم شده باشند. شرکت تعاونی با بیش از 500 عضو "تعاونی بزرگ" محسوب می شود.

ارکان شرکت تعاونی و نحوه اداره آن:

تشکیلات شرکت تعاونی سه رکن دارد: مجمع عمومی، هیأت مدیره و بازرس.

الف-مجمع عمومی شرکت تعاونی:
مجمع عمومی که از اجتماع اعضای تعاونی یا نمایندگان آن ها تشکیل می شود به دو صورت عادی و فوق العاده منعقد می گردد. انتخاب هیأت مدیره و بازرس یا بازرسان، رسیدگی به ترازنامه و حساب سود و زیان و گزارش های مالی و تصویب بودجه سالیانه و تعیین سیاست ها و خط مشی شرکت از وظایف مجمع عادی و اتخاذ تصمیم در خصوص افزایش یا کاهش سرمایه و انحلال شرکت از اختیارات مجمع فوق العاده محسوب می شوند.

ب-هیات مدیره شرکت تعاونی:
هیات مدیره که حداقل 3 و حداکثر 7 نفر عضو دارد از میان اعضای شرکت ( شرکاء ) انتخاب می شوند و مسئولیت اداره امور تعاونی را بر عهده دارند.
اجرای مفاد اساسنامه، اجرای تصمیمات مجمع عمومی، تهیه صورت ها و گزارش های مالی برای ارائه به محمع عمومی، دعوت از مجامع عمومی و نظارت بر امور جاری و فعالیت های تعاونی و عزل و نصب و قبول استعفای مدیر عامل از جمله وظایف هیات مدیره می باشند.

ج-بازرس یا بازرسان:
بازرس که توسط مجمع عمومی عادی انتخاب می شود مسئول نظارت بر عملکرد هیات مدیره و اجرای تصمیمات مجمع و اساسنامه است. بازرس همچنین باید از روند صحیح تهیه گزارش مالی و تهیه و تنظیم صورت های مالی شرکت اطمینان حاصل نماید و گزارش خود را تهیه و به مجمع عمومی سالیانه ارائه نماید. رسیدگی به شکایات احتمالی اعضا از نحوه مدیریت و عملکرد هیات مدیره نیز بر عهده بازرس است و نتیجه را باید به مجمع ارائه دهد.

مقررات عمومی شرکت های تعاونی:

بند "ه" ماده 3 قانون شرکت های تعاونی مقرر می دارد:
1-حداقل ثلث سرمایه شرکت تعاونی باید نقداَ پرداخت شود.
2-هیات موسس باید حداقل دو ثلث سهام را خریداری یا تعهد نماید.
3-سهام شرکت تعاونی با نام و غیر قابل تقسیم است و بهای آن باید نقداَ پرداخت شود.
4-در مجمع عمومی شرکت تعاونی هر شریک فقط یک رای دارد.
5-اداره شرکت تعاونی بر عهده هیات مدیره ای است که طبق قانون تجارت و قانون شرکت های تعاونی و اساسنامه شرکت انتخاب می گردد.

ضرورت ثبت شرکت تعاونی:

لازمه ی وجود قانونی شرکت تعاونی، ثبت آن است. هیأت مدیره مکلف است پس از اعلام قبولی، ظرف یک ماه از تاریخ برگزاری جلسه اولین مجمع عمومی عادی، به ثبت تعاونی مبادرت کند. ثبت شرکت، موجب اطمینان از رسمیت شرکت، برای اعضاء و اطلاع از وضعیت شرکت برای کسانی که می خواهند با شرکت وارد معامله گردند می شود. همچنین ثبت شرکت تعاونی به دولت نیز امکان می دهد تا از نوع فعالیت، میزان سرمایه گذاری، تعداد و به طور کلی وضعیت شرکت های تجارتی که می توانند در اوضاع اقتصادی هر کشوری موثر باشند اطلاع دقیق پیدا کرده و خط مشی اقتصادی خود را بهتر تعیین کند.

شرایط عضویت انواع شرکت های تعاونی:
به موجب ماده 9 قانون بخش تعاونی، شرایط عضویت انواع شرکت های تعاونی عبارت است از:
_داشتن تابعیت ایران
_عدم ممنووعیت قانونی و حجر و ورشکستگی به تقصیر
_عدم سابقه ارتشاء،اختلاس و کلاهبرداری
_درخواست کتبی عضویت و تعهد رعایت مقررات تعاونی
_عدم عضویت در تعاونی مشابه

مجوز ثبت شرکت تعاونی:

همان طور که گفتیم، برای ثبت هر شرکت یا اتحادیه تعاونی لازم است نخست اقدامات انجام شده برای تشکیل آن، از لحاظ مطابقت با مقررات به تایید وزارت تعاون برسد و برای آن "مجوز ثبت" صادر شود. مجوز ثبت حاکی از تایید وزارت تعاون بر مطابقت اقدامات انجام شده برای تشکیل شرکت تعاونی با مقررات مربوط است. برای اخذ مجوز ثبت شرکت تعاونی، اولین هیئت مدیره یا وکیل وی، مدارک مورد نیاز ثبت تعاونی را به وزارت تعاون تسلیم و صدور آن را درخواست می کند؛ وزارت تعاون پس از بررسی مدارک در صورت تایید اقدامات انجام شده، مجوز ثبت را صادر می کند.

مجوز ثبت یکی از مدارکی است که باید برای ثبت شرکت تعاونی به مرجع ثبت تسلیم شود و بدون آن ثبت تعاونی ممکن نیست. هیئت مدیره مکلف است ظرف یک ماه از تاریخ برگزاری اولین مجمع عمومی عادی مدارک لازم از جمله مجوز ثبت شرکت یا اتحادیه تعاونی را برای ثبت و صدور آگهی مربوط به مرجع ثبت تسلیم کند.

وزارت تعاون برای صدور مجوز، امور ذیل را بر اساس مدارک تسلیم شده بررسی می کند:
-موجود بودن همه مدارک لازم مربوط به تشکیل تعاونی و صحیح بودن ترتیب تنظیم آن ها؛
-مطابقت داشتن اقداماتی که هیئت موسس و اولین مجمع عمومی عادی برای ثبت شرکت تعاونی انجام داده اند و نیز اقدامات و اعمال هیئت مدیره با مقررات قانون بخش تعاونی و آیین نامه اجرایی قانون مذکور و آیین نامه ها و دستورالعمل های مربوط؛
-مطابقت داشتن اساسنامه مصوب تعاونی با نمونه اساسنامه مربوط و قانون برای احراز موارد مذکور وزارت تعاون، مطالب و امور متعددی را بررسی می کند که امور ذیل از جمله آن هاست.
-تشکیل شدن تعاونی در ظرف مدت دو ماه از تاریخ صدور موافقتنامه تشکیل از طرف وزارت تعاون یا در ظرف مدت تمدید شده، اگر مدت مذکور تمدید شده باشد؛
-موجود بودن همه مطالب لازم در دعوتنامه ای که هیئت موسس برای تشکیل اولین مجمع عمومی عادی انتشار داده است؛
-مراعات فاصله زمانی بین تاریخ انتشار دعوتنامه مذکور با تاریخ تشکیل اولین جلسه مجمع عمومی عادی که طبق آیین نامه مربوط نباید از 30 روز کمتر و از 35 روز بیشتر باشد.
-مراعات شدن نصاب لازم برای رسمیت جلسه اولین مجمع عمومی عادی؛
-عدم تخلف از مقررات راجع به رای گیری برای انتخاب اعضای اولین هیئت مدیره و بازرس یا بازرسان و مراعات شدن اکثریت مقرر برای انتخاب آن ها و به تعداد مقرر انتخاب شدن اعضای اصلی و اعضای علی البدل؛
-نوشته شدن کلیه مطالب ضروری در صورت جلسات هیئت موسس و اولین مجمع عمومی عادی و رؤسا و وافی به مقصود بودن آن ها؛
-وجود امضای رئیس مجمع و منشی و ناظران جلسه در پایان صفحات اساسنامه؛
-اعلام قبولی یکایک اعضای هیئت مدیره و بازرس یا بازرسان پس از انتخاب شدن؛
-محرز بودن وجود شرایط مقرر در ماده 38 قانون بخش تعاونی در اعضای هیئت مدیره و بازرس یا بازرسان؛
-انتخاب هیئت رئیسه برای هیئت مدیره و مراعات اکثریت لازم برای انتخاب آن؛
-عدم مغایرت هدف تعیین شده در اساسنامه برای تعاونی یا اهدافی که در ماده یک قانون بخش تعاونی، برای تعاونی ها مقرر شده است.
-مطابقت داشتن موضوع و حدود عملیات تعیین شده در اساسنامه برای تعاونی با نوع تعاونی و از لحاظ تولیدی یا توزیعی و شهری یا روستایی بودن آن در شرکت های تعاونی؛
-برابر بودن تعداد سهام و سرمایه اولیه ای که در اساسنامه برای تعاونی در شرکت های تعاونی قید شده است با جمع تعداد سهام و مقدار سرمایه داوطلبان عضویت و بالغ بودن آن به تمام سرمایه (یا به میزان حداقل 51 درصد مقرر در ماده 17 قانون بخش تعاونی برای شرکت های تعاونی)؛
-تقویم و تسلیم شدن آورده های غیر نقدی داوطلبان عضویت(اگر وجود داشته باشد)؛
-میزان و نحوه سرمایه گذاری یا مشارکت نهادها و ارگان های دولتی و عمومی موضوع ماده مذکور از قانون بخش تعاونی(اگر وجود داشته باشد) در شرکت های تعاونی؛
-وجود داوطلبان عضویت به تعداد حداقل مقرر در مقررات مربوط؛
-انتخاب مدیر عامل به وسیله هیئت مدیره طبق  مقررات مربوط و غیره

مدارک مورد نیاز برای ثبت شرکت تعاونی:

شرکت ها و اتحادیه های تعاونی برابر قانون مزبور و آیین نامه مربوطه تصویب می شوند. منتها برای ثبت باید مدارک ذیل را ارائه نمایند:
1-اساسنامه تصویب شده شرکت تعاونی در اولین مجمع عمومی عادی در 4 نسخه. (شرکت های تعاونی باید دارای اساسنامه باشند. اساسنامه انواع شرکت های تعاونی به صورت "نمونه اساسنامه" به وسیله وزارت تعاون تهیه شده و در اختیار تشکیل دهندگان شرکت قرار می گیرد).
2-مجوز اداره تعاون (برای ثبت شرکت تعاونی لازم است که از طرف وزارت تعاون "مجوز ثبت" صادر شود).
3-دعوت نامه تشکیل اولین مجمع عمومی عادی در 3 نسخه
4-صورتجلسه اولین مجمع عمومی عادی دال بر تصویب اساسنامه و انتخاب اولین هیات مدیره و بازرس یا بازرسان در 3 نسخه
5-رسید پرداخت سرمایه شرکت طبق اساسنامه به صندوق تعاون در 3 نسخه
6-لیست اسامی و مشخصات و نشانی اعضاء اولین هیات مدیره و بازرس یا بازرسان
7-لیست اسامی و امضاء حاضرین در اولین مجمع عمومی عادی در 3 نسخه
8-صورتجلسه اولین هیات مدیره دال بر انتخاب رئیس و نایب رئیس و منشی هیات مدیره و انتخاب مدیر عامل و تعیین صاحبان امضای مجاز
9-لیست و مشخصات اعضای هیئت مدیره، بازرسان و مدیر عامل
10-صدور مجوز ثبت شرکت تعاونی توسط اداره کل یا ادارات تعاون شهرستان ذیربط

مراحل ثبت شرکت تعاونی:

شرکت تعاونی می تواند در قالب شرکت سهامی و یا به هر نحو که شرکاء مقرر دارند تشکیل و اداره شود هر چند بدیهی است نحوه ثبت و اداره آن نباید در تضاد با قوانین و مقررات باشد.

تاسیس شرکت های تعاونی بر اساس اقدام مجمع موسس که عبارت از عده ای افراد واجد شرایط عضویت می باشد صورت می گیرد. تعداد اعضای مجمع عمومی موسس هفت نفر بوده که سه نفر را از بین خود به عنوان هیات موسس انتخاب می نمایند و متعاقباً هیأت اخیر یک نفر نماینده تام الاختیار خود را به اداره کل تعاون معرفی می نماید. هیات موسس اساسنامه شرکت تعاونی را طبق قانون و مقررات و تطبیق آن با اساسنامه های مقبول وزارت تعاون تنظیم نموده و کلیات طرح پیشنهادی مشتمل بر توجیه ضرورت تشکیل تعاونی، اعلام تعداد و مشخصات داوطلبان اولیه عضویت و مهارت ها و تخصص های آنان در تعاونی های تولیدی، چگونگی تهیه سرمایه و میزان سهم هر عضو جهت تامین سرمایه شرکت، اعلام نام بانک یا موسسه اعتباری، توضیح میزان و چگونگی سرمایه گذاری و مشارکت وزارت خانه، سازمان و یا شرکت دولتی، وابسته یا تحت پوشش دولت، بانک، نهاد انقلاب اسلامی و یا تعاونی دیگر را تهیه می نماید و با تقدیم تقاضانامه کتبی تاسیس شرکت، اولین مجمع عمومی را جهت تصویب و ثبت اساسنامه و تعیین هیات مدیره و سایر وظایف مجمع عمومی پس از کسب موافقت وزارت یا اداره کل تعاون دعوت کرده و تشکیل می دهد (مستفاد از ماده 31 و 32 و بخش الف دستورالعمل تشکیل شرکت ها و اتحادیه های تعاونی).

لازم به تذکر است که اداره تعاون متعاقب وصول مدارک فوق آن را مورد بررسی و اظهارنظر قرار داده و موافقت اولیه خود را اعلام می نماید. در اولین جلسه رسمی مجمع عمومی عادی که با شرکت متقاضیان همراه با رسید لازم اتحادیه سهام مقرر تشکیل می شود. اساسنامه پیشنهادی پس از بحث و بررسی با موافقت حداقل دو سوم اعضاء تصویب شده و اعضایی که با مصوبه آن مجمع در مورد اساسنامه موافقت نداشته باشند می توانند در همان جلسه تقاضای عضویت خود را پس بگیرند(مستفاد از تبصره 2 و 3 ماده 32)

حداقل و حداکثر تعداد عضو در تعاونی ها به نسبت سرمایه و فرصت اشتغال و نوع فعالیت و رعایت اصل عدم تمرکز و تداول ثروت به موجب آیین نامه مصوبه وزارت تعاون تعیین می گردد ولی در هر حال تعداد اعضاء از 7 نفر کمتر نخواهد بود.(ماده 6)

در همان جلسه اول مجمع عمومی عادی اعضاء هیات مدیره انتخاب می گردند و با تشکیل اولین جلسه هیات مدیره، اسامی و مشخصات کامل اعضای هیات مدیره و مدیر عامل و بازرسان شرکت تهیه و جهت بررسی تقدیم اداره کل تعاون می گردد. اولین هیات مدیره منتخب شرکت تعاونی مکلف است پس از اعلام قبولی با انجام تشریفات مقرر نسبت به ثبت شرکت تعاونی اقدام نماید. جهت ثبت شرکت ها و اتحادیه های تعاونی پس از طرح و تصویب آن، طی مراحل ذیل الزامی است.

-تکمیل صورت جلسه تشکیل مجمع موسس و اولین مجمع عمومی عادی و اسامی اعضاء و هیات مدیره منتخب و بازرسان و مدیر عامل شرکت.
-تکمیل اساسنامه مصوب مجمع عمومی
-درخواست کتبی ثبت
-طرح پیشنهادی و ارائه مجوز وزارت تعاون
-رسید پرداخت مقدار لازم التادیه سرمایه
-مدارک دعوت تشکیل اولین جلسه مجمع عمومی عادی(موضوع بند 2 ماده 32)
-موافقت نامه تشکیل شرکت یا اتحادیه(تبصره ماده 51)
-مجوز ثبت شرکت یا اتحادیه(بند 28 ماده 66 و بند 4 ماده 51)

لازم به یادآوری است که به موجب مقررات وزارت تعاون سرمایه تامین یا تعهد شده از طرف اعضاء در مرحله تاسیس شرکت تعاونی نباید کمتر از 51 درصد کل سرمایه شرکت باشد. هر تعاونی وقتی ثبت و تشکیل می گردد که حداقل یک سوم سرمایه آن تادیه و در صورتی که به صورت نقدی و جنسی باشد تقدیم و تسلیم شده باشد. اعضاء تعاونی نیز مکلفند مبلغ پرداخت نشده سهم خود را ظرف مدت مقرر در اساسنامه تادیه نمایند.(ماده 21)

پس از ثبت شرکت تعاونی در دفتر مخصوص و همچنین در دفتر دیگری که حاوی شماره ردیف و خلاصه شرکتنامه و اساسنامه است، خلاصه شرکتنامه باید در ظرف ماه اول ثبت شرکت، در روزنامه رسمی و یک روزنامه کثیرالانتشار درج گردد.

ثبت شرکت تعاونی به وسیله درج آگهی در "روزنامه رسمی" به اطلاع عموم می رسد. عندالاقتضاء می توان علاوه بر روزنامه رسمی در یکی از روزنامه های محلی یا با الصاق آگهی در معابر عمومی مرکز تعاونی نیز ثبت آن را اعلام کرد. پس از صدور آگهی تاسیس شرکت تعاونی توسط ثبت شرکت ها و درج آن در روزنامه رسمی جمهوری اسلامی  ایران، اداره تعاون نسبت به صدور پروانه تاسیس تعاونی اقدام خواهد نمود.

بموجب ماده 2 قانون بخش تعاونی اقتصاد، شرکت هایی که با رعایت مقررات این قانون تشکیل و به ثبت برسند تعاونی شناخته می شوند. با توجه به مفاد این قانون:
1-شرکت ها و اتحادیه های تعاونی دارای شخصیت حقوقی مستقل هستند.
2-دولت موظف است در شرایط مساوی در اجرای طرح ها و پژوهش های خود اولویت را به بخش تعاونی بدهد.
3-تعاونی ها الزاماَ دارای تابعیت ایرانی هستند.
4-تعاونی ها ممکن است بصورت تعاونی تولید یا تعاونی توزیع فعالیت نمایند.
5-تعاونی ها می توانند برخلاف سایر شرکت های تجاری اتحادیه تشکیل دهند.

در خاتمه ی این مطلب، متذکر می گردد که اتحادیه های تعاونی که با عضویت شرکت ها و تعاونی هایی که موضوع فعالیت آن ها واحد می باشد تشکیل می گردد. حداقل هفت شرکت تعاونی داوطلب، بعد از تشکل ارکان مقرر در هر اتحادیه (مجمع عمومی، هیات مدیره، هیات بازرسی) همانند مراحل ثبت شرکت های تعاونی به ثبت می رسد.(مستفاد از مواد 43 و 45)

پس از ثبت شرکت یا اتحادیه تعاونی، مراحل اخذ پروانه تاسیس طبق دستورالعمل وزارت تعاون به شرح ذیل می باشد:
_درخواست کتبی شرکت یا اتحادیه تعاونی
_ارائه مدارک ثبت شرکت یا اتحادیه تعاونی و آگهی تاسیس مندرج در روزنامه رسمی
_تعیین شماره مخصوص(کد) از طرف وزارت تعاون یا اداره کل تعاون استان برای شرکت یا اتحادیه تعاونی ثبت شده
_بالاخره صدور پروانه تاسیس برای متقاضی توسط وزارت تعاون یا اداره کل تعاون استان.

تعریف کد اقتصادی:
کد اقتصادی شماره ای است 12 رقمی که مطابق قانون سال 73 برای اشخاص حقیقی و حقوقی که به تولید کالا و خدمات اشتغال دارند تعیین گشته است. پلمپ دفاتر این کد هم چون شماره شناسایی برای فعالان اقتصادی در سازمان امور مالیاتی است که از طریق ثبت آن بر روی فاکتورهای خرید و فروش، محاسبه ی مالیات و درآمد اشخاص حقیقی و حقوقی توسط سازمان مالیات کشور صورت می گیرد.

اشخاص حقیقی یا حقوقی که کد اقتصادی نداشته باشند روند مالیاتی آنها با مشکل روبه رو خواهد شد و در صورتی که پرونده مالیاتی تشکیل ندهند در مقابل ضوابط وقوانین سازمان امور مالیاتی کشور علی الراس شناخته می شوند.
مدارک لازم جهت تعیین حوزه مالیاتی و اخذ کد اقتصادی:
_ کپی مدارک شناسایی برابر با اصل شده ی اعضا هیأت مدیره.
_ کپی مدارک شرکت شامل اساسنامه، شرکتناهمه، اظهارنامه و تقاضانامه.
_ کامل کردن دفترچه مربوطه.
_ اخذ گواهی امضاء از دفترخانه اسناد رسمی.
_ کپی سند مالکیت یا اجاره نامه محل فعالیت.
_کپی پروانه بهره برداری یامجوزتأسیس.
_پرداخت مالیات حق تمبربه اداره دارایی.
_ کپی آگهی روزنامه رسمی و تغییرات آن.
از دلایل درج کد اقتصادی بر روی فاکتورهای خرید و فروش:
محاسبه ی سود به دست آمده در معاملات که مطابق آن با محاسبه دقیق سودهای کسب شده ، مالیات ها نیز کمتر برآوردی خواهند بود و محاسبه ی آن بر اساس اسناد و مدارک صحیح خواهد بود.
مزایای دریافت کد اقتصادی:
_ با داشتن این کد از رقابتهای ناسالم جلوگیری می شود و زمینه ی حمایت از فعالان اقتصادی محقق می شود.
_ از دیگر مزایای اخذ کد اقتصادی، اخذ مجوز برای انجام امور بازرگانی و دریافت کارت بازرگانی است.
_ از مدارک مورد نیاز برای تشکیل پرونده ی صدور کارت بازرگانی، ارایه کد اقتصادی جدید و تعهد مبنی بر ارایه این کد پس از صدور می باشد.
_برای انجام امور تولید، مونتاژ، واردات و صادرات، توزیع کالا و کالاهای خدماتی توسط اشخاص حقوقی داشتن این کد الزامی است.
_ اشخاص حقیقی هم که به این امور ( واردات و صادرات و توزیع کالا و..) اشتغال دارند و دارای پروانه کسب و کار هستند یا دارای محل فعالیت تجاری اند واجد شرایط اخذ کد اقتصادی اند.
_ اخذ کد اقتصادی برای انجام امور مالیاتی و تشکیل پرونده مالیاتی  ضروری است.
_ کسب مجوز برای فعالیتهای تجاری و پرداخت حقوق حقه دولت در قالب مالیات و جلوگیری از رقابتها و تلاش های ناسالم از دیگر مزایای کد اقتصادی است.
_ فعالیتهای اقتصادی به گونه های مختلف انجام می گیرد که حمایت و نظارت بر اعمال اقتصادی فعالیت کنندگان مستلزم شناخت اشخاص فعال در این زمینه است. دریافت مجوز جهت فعالیتهای تجاری و اقتصادی و پرداخت حقوق حقه دولت در چارچوب مالیات و جلوگیری از فعالیتها و تلاش های غیر عرف و ناسالم از دیگر مزایای دریافت  این کد می باشد.
جایگاه کد اقتصادی در قانون سازمان مالیاتی کشور:
وفق ماده 105قوانین سازمان مالیاتی کشور" درآمد شرکتها و درآمد ناشی از فعالیت های انتفاعی سایر اشخاص حقوقی از منابع مختلف ایران یا خارج از ایران تحصیل می شود، پس از وضع زیانهای (هزینه ها) حاصل از منابع غیر معاف و کسر مالیاتهای مقرر به استثناء مواردی که طبق مقررات این قانون دارای نرخ جداگانه ای می باشد، مشمول مالیات حداکثر به نرخ 25 درصد خواهند بود."
مطابق این مصوبه مجلس، اگر شرکتها مراحل دریافت کد اقتصادی را طی نکنند و کد اقتصادی را اخذ ننمایند از معافیتهای مالیاتی که در ماده 105 قید شده است بی بهره خواهند بود.
به طور کلی اخذ کد اقتصادی برای فعالیت های اقتصادی ضروری است و اشخاص با داشتن این کد می توانند به طور قانونی به فعالیتهای اقتصادی خویش بپردازند. این کدهم در امور اقتصادی هم مالیاتی ضروری می باشد به همین دلیل برای دریافت آن باید پرونده مالیاتی تشکیل داد.

انتخاب مدیر عامل و مدت مدیریت
هیات مدیره باید اقلاَ یک نفر شخص حقیقی را به مدیریت عامل شرکت برگزیند و حدود اختیارات و مدت تصدی و حق الزحمه او را تعیین کند. پلمپ دفاتر در صورتی که مدیر عامل عضو هیات مدیره باشد،دوره مدیریت او از مدت عضویت او در هیات مدیره بیشتر نخواهد بود.مدیر عامل شرکت نمی تواند در عین حال رئیس هیات مدیره همان شرکت باشد،مگر با تصویب سه چهارم آراء حاضر در مجمع عمومی."هیات مدیره در هر موقع می تواند مدیر عامل را عزل نماید."( ماده 124 لایحه اصلاح قانون تجارت و تبصره آن)داشتن مدیر عامل برای شرکت سهامی عام یا خاص،الزامی است.در این خصوص تصریحی در لایحه مزبور مشاهده نمی شود.ولی این الزام،از عبارت اول ماده 124 فوق الذکر که هیات مدیره را ملزم به انتخاب مدیر عامل می کند،مستفاد می گردد.
انتخاب مدیر عامل باید در جلسه رسمی هیات مدیره به عمل آید.چون قانون اکثریت خاصی را برای انتخاب مدیر عامل مقرر نداشته،پس باید گفت که تعیین مدیر عامل مانند سایر تصمیمات هیات مدیره باید با اکثریت آراء حاضران در جلسه رسمی آن صورت گیرد.مگر آن که در اساسنامه اکثریت بیشتری مقرر شده باشد.
از قید "اقلاَ " در  بیان عبارت اول فوق الذکر ماده 124،معلوم می شود که هیات مدیره می تواند بیش از یک مدیر عامل برای شرکت انتخاب کند.مدیر عامل را می توان از بین اعضای هیات مدیره یا سهامداران شرکت یا خروج از آن انتخاب کرد.
نمایندگی و حق امضای مدیر عامل
مدیر عامل شرکت در حدود اختیاراتی که توسط هیات مدیره به او تفویض شده است،نماینده شرکت محسوب است و حق امضاء دارد.معمولاَ اوراق عادی و نامه های شرکت به امضای مدیر عامل می رسد،ولی کلیه چک ها و قراردادها و اسناد و اوراقی که برای شرکت ایجاد تعهد می کند،به وسیله مدیر عامل و صاحب یا صاحبان امضای مجاز دیگر،امضا می شود.
در صورتی  که هیات مدیره با استفاده از تجویز ماده 124،بیش از یک نفر به مدیریت عاملی شرکت برگزیند،لازم است که حدود اختیارات هر یک از آن ها را تعیین نماید.یا اگر قرار است اختیارات آن ها جمعی باشد در این صورت طریق تصمیم گیری آنان که به اکثریت یا به اتفاق آراء خواهد بود باید در اساسنامه پیش بینی شده باشد.
مدیر عامل باید شخص حقیقی باشد.شخص حقوقی را نمی توان به سمت مدیر عاملی شرکت سهامی انتخاب کرد.
هیات مدیره باید با مدیر عامل منتخب،قرارداد استخدامی منعقد نماید و بلافاصله باید نام و مشخصات و حدود اختیارات مدیر عامل را با ارسال نسخه ای از صورتجلسه هیات مدیره حاکی از انتخاب وی،به مرجع ثبت اعلام کند،تا پس از ثبت،در روزنامه رسمی آگهی شود.
حدود اختیارات و وظایف مدیر عامل:
اهم امور مربوط به اختیارات و وظایف مدیر عامل،در زمینه های ذیل خواهد بود:
_حفظ اموال و اسناد شرکت
_مباشرت یا نظارت در تنظیم دفاتر قانونی
_ثبت و حفظ اموال و اسناد شرکت
_مباشرت یا نظارت در تنظیم دفاتر قانونی
-ثبت و نگاهداری حساب ها و رسیدگی به آن ها
_تهیه وسایل لازم و ایجاد امکانات مورد لزوم برای گردش عادی کار شرکت
_تنظیم ترازنامه و حساب سود و زیان و تسلیم به موقع آن به هیات مدیره
_استخدام کارمند و متخصص در مورد لزوم شرکت و نظارت و مراقبت در کار آن ها و تشویق مواخذه و در صورت ضرورت،اخراج آنان طبق مقررات قانونی و مقررات استخدامی شرکت
_نظارت و مراقبت در هزینه های شرکت با رعایت صلاح و غبطه شرکت
_انجام امور تجارتی و خرید و فروش طبق آیین نامه معاملات شرکت و در حدود موضوع شرکت
_طرح و اقامه دعاوی مربوط به شرکت در مجامع قضایی و وجوابگویی و دفاع از دعاوی علیه شرکت بالمباشره یا به وسیله نماینده یا وکیل
_نظارت بر حسن اجرای قراردادهای منعقد شده بین شرکت و اشخاص و شرکت های دیگر
_اجرای تصمیمات و مصوبات هیات مدیره و مجامع عمومی،نظارت بر اجرای صحیح و رعایت مقررات قانونی و اساسنامه و آیین نامه های داخلی شرکت و تصمیمات و مصوبات هیات مدیره و مجامع عمومی
_و غیره
مدیر عامل می تواند در جلسات هیات مدیره بدون حق رای،شرکت کند.در صورتی که از طرف رئیس هیات مدیره اجازه داشته باشد،نیز در صورت لزوم در مواقع اضطراری،می تواند هیات مدیره را برای تشکیل جلسه دعوت نماید.
کلیه اعمال و اقدامات مدیر عامل در مقابل اشخاص ثالث نافذ و معتبر است و نمی توان به عذر عدم اجرای تشریفات مربوط به طرز انتخاب وی،اعمال و اقدامات او را غیر معتبر دانست.

کانادا، کشوری با اقتصاد پویا و بازار کار قوی، همواره یکی از محبوب‌ ترین مقاصد مهاجرت برای کارآفرینان و صاحبان کسب و کار بوده است.ثبت شرکت  این کشور با ارائه برنامه‌ های مهاجرتی متنوع و حمایت از کارآفرینان، شرایط مناسبی را برای رشد و توسعه کسب و کارها فراهم می‌ کند. ثبت شرکت در کانادا، فرصتی عالی برای کارآفرینان و صاحبان کسب و کار است تا به بازار جهانی دسترسی داشته باشند و کسب و کار خود را توسعه دهند. این کشور با جمعیتی بیش از 38 میلیون نفر، بازار کار بزرگی دارد که فرصت ‌های زیادی را برای صاحبان کسب و کار فراهم می ‌کند.

کانادا مقصدی جذاب برای ثبت شرکت

کانادا به دلیل عوامل مختلفی از جمله اقتصاد پویا، نیروی کار ماهر و تحصیل‌ کرده، زیرساخت‌ های پیشرفته و موقعیت جغرافیایی استراتژیک، مقصدی جذاب برای ثبت شرکت است. اقتصاد کانادا یکی از بزرگترین و متنوع ترین اقتصادهای جهان  که بر پایه منابع طبیعی، فناوری و خدمات استوار است. این کشور همچنین ثبات سیاسی و اقتصادی بالایی دارد.

کانادا دارای نیروی کار ماهر و تحصیل ‌کرده است که به زبان انگلیسی و فرانسوی صحبت می ‌کنند. این کشور همچنین از زیرساخت ‌های پیشرفته‌ ای در زمینه‌ های حمل ‌و نقل، انرژی و ارتباطات برخوردار است. موقعیت جغرافیایی کانادا نیز مزیت مهمی برای کسب ‌وکار های بین‌ المللی است. این کشور در نزدیکی ایالات متحده، یکی از بزرگترین بازارهای جهان قرار دارد.

بر اساس گزارشی از سازمان توسعه و همکاری اقتصادی (OECD)، کانادا یکی از بهترین کشورها برای انجام کسب ‌و کار است. این کشور در زمینه‌ هایی مانند آزادی اقتصادی، رقابت‌ پذیری و شفافیت اداری در رتبه ‌های بالایی قرار دارد.

در ادامه به برخی از مزایای خاص ثبت شرکت در کانادا اشاره می‌ کنیم:

• نرخ مالیات پایین: نرخ مالیات شرکت‌ ها در کانادا به طور متوسط 15 درصد است که یکی از پایین‌ ترین نرخ‌ ها در جهان است.
• دسترسی به بازارهای جهانی: کانادا به دلیل موقعیت جغرافیایی خود، دسترسی آسانی به بازارهای جهانی دارد. این کشور همچنین عضو سازمان تجارت جهانی (WTO) و توافق‌ نامه تجارت آزاد آمریکای شمالی (NAFTA) است.
• حمایت از کسب ‌و کارهای کوچک و متوسط: دولت کانادا برنامه‌ های مختلفی را برای حمایت از کسب‌ و کارهای کوچک و متوسط ارائه می ‌دهد. این برنامه ‌ها می ‌تواند شامل کمک مالی، مشاوره و آموزش باشد.

مراحل ثبت شرکت در کانادا

مراحل ثبت شرکت در کانادا به طور کلی شامل موارد زیر است:

1. ایده تجاری و بیزینس پلن: اولین و مهم ترین مرحله، داشتن ایده تجاری مناسب و نوشتن بیزینس پلن جامع و دقیق است. بیزینس پلن باید شامل اطلاعات کاملی در مورد محصول یا خدمات شرکت، بازار هدف، برنامه های مالی و عملیاتی و تیم مدیریتی باشد.
2. انتخاب نام شرکت: نام شرکت باید منحصر به فرد و قابل ثبت باشد. برای انتخاب نام شرکت، می توان از سامانه NUANS استفاده کرد.
3. انتخاب نوع شرکت: در کانادا، شرکت ها می توانند به صورت شرکت سهامی عام، شرکت سهامی خاص، شرکت با مسئولیت محدود و شرکت مشارکتی ثبت شوند. هر نوع شرکت دارای ویژگی ها و قوانین خاص خود است.
4. ثبت شرکت: پس از انتخاب نوع شرکت، می توان با مراجعه به اداره ثبت شرکت ها در استان یا قلمرو مورد نظر، نسبت به ثبت شرکت اقدام کرد.
5. دریافت مجوزهای تجاری: برخی از مشاغل در کانادا نیاز به دریافت مجوزهای تجاری خاصی دارند. برای کسب اطلاعات بیشتر در این زمینه، می توان با اداره ثبت شرکت ها یا اداره تجاری محلی مشورت کرد.

علاوه بر مراحل ذکر شده، برخی از مدارک و اطلاعات دیگر نیز برای ثبت شرکت در کانادا مورد نیاز است. این مدارک و اطلاعات شامل موارد زیر است:

• مدارک شناسایی و اقامتی
•  مدارک تحصیلی و سوابق کاری
•  مدارک مالی
•  مدارک مربوط به سرمایه گذاری

شرایط ثبت شرکت در کانادا

شرایط ثبت شرکت در کانادا به دو دسته کلی تقسیم می‌ شود: شرایط عمومی و شرایط خاص. شرایط عمومی شامل داشتن حداقل سن ۱۸ سال، عدم داشتن سوء پیشینه و عدم ورشکستگی در گذشته است. شرایط خاص نیز بسته به نوع شرکت و محل ثبت شرکت متفاوت است. برای مثال، برای ثبت شرکت سهامی در کانادا، حداقل سرمایه اولیه ۱۰۰ دلار کانادا و حداقل تعداد سهامداران دو نفر است. همچنین، شرکت ‌هایی که قصد دارند در استان کبک فعالیت کنند، باید یک نماینده قانونی در این استان داشته باشند.

مزایا ثبت شرکت در کانادا

• ثبت شرکت در کانادا مزایای زیادی دارد، از جمله:
•  ایجاد شخصیت حقوقی مستقل برای شرکت
•  محدودیت مسئولیت سهامداران
•  سهولت در دریافت وام و سرمایه‌ گذاری
• افزایش اعتبار شرکت

در نهایت، ثبت شرکت در کانادا یک تصمیم مهم و استراتژیک است که باید با توجه به شرایط و اهداف شرکت اتخاذ شود.

سخن پایانی

کانادا یکی از بهترین کشورهای جهان برای ثبت شرکت است. این کشور دارای اقتصاد قوی، قوانین تجاری کارآمد و نیروی کار ماهر است. ثبت شرکت در کانادا می تواند فرصت های زیادی را برای کسب و کارها فراهم کند، از جمله دسترسی به بازارهای جهانی، منابع مالی و نیروی کار ماهر را شامل می شود. اگر به دنبال ثبت شرکت در کانادا هستید، باید تحقیقات خود را انجام دهید و با یک وکیل یا مشاور تجاری مشورت کنید. این افراد می توانند به شما کمک کنند تا اطمینان حاصل کنید که شرکت شما به درستی ثبت شده است و از مزایای کامل برخوردار می شود.

سوالات متداول

•  انواع شرکت های قابل ثبت در کانادا کدامند؟

 در کانادا، انواع مختلفی از شرکت ها وجود دارد که می توان آن ها را ثبت کرد، از جمله:

1. شرکت سهامی عام (Publicly traded company): این نوع شرکت در بازار بورس اوراق بهادار معامله می شود.
2.  شرکت سهامی خاص (Privately held company): این نوع شرکت در بازار بورس اوراق بهادار معامله نمی شود.
3.  شرکت با مسئولیت محدود (Limited liability company): این نوع شرکت از مسئولیت شخصی سهامداران در برابر بدهی های شرکت محافظت می کند.
4.  شرکت مشارکتی (Partnership): این نوع شرکت توسط دو یا چند نفر به عنوان شریک تشکیل می شود.
5.  شرکت تعاونی (Cooperative): این نوع شرکت توسط گروهی از افراد تشکیل می شود که برای تأمین نیازهای مشترک خود همکاری می کنند.

• شرایط ثبت شرکت در کانادا چیست؟

 شرایط ثبت شرکت در کانادا بسته به نوع شرکت متفاوت است، اما برخی از شرایط کلی عبارتند از:

1. داشتن حداقل یک سهامدار و یک مدیر
2.  انتخاب یک نام شرکت که منحصر به فرد باشد
3.  تعیین یک آدرس قانونی برای شرکت
4.  تهیه یک اساسنامه و ثبت آن در اداره ثبت شرکت ها
5.  هزینه ثبت شرکت در کانادا چقدر است؟
6.  هزینه ثبت شرکت در کانادا بسته به نوع شرکت و استان یا قلمرو متغیر است.

• تعریف علامت تجاری(برند)

علامت،به معنای نشان است و نشان عبارت است از آنچه که سبب شناختن  کسی یا چیزی شود. ثبت شرکت با علامت تجاری،کالا یا محصول نشان گذاری می شود تا بدین وسیله اسباب شناسایی آن فراهم شده و تمیز و تشخیص آن از کالاها یا محصولات مشابه،ممکن و به آسانی میسر شود.علامت تجاری و صنعتی،امروزه از لحاظ اقتصادی و بازاریابی،دارای اهمیت زیاد است و خریداران و مصرف کنندگان با توجه به علائم مزبور،به انتخاب و خرید مبادرت می کنند.
علامت تجاری برای معرفی و جهت تمیز و تشخیص همه انواع کالاها و محصولاتی که به وسیله یک تاجر یا یک کارخانه عرضه یا تهیه می شود،مورد استفاده قرار می گیرد.ولی اگر علامتی برای معرفی تولید و محصول معینی بکار رود،به آن علامت صنعتی گفته می شود.علامت تجاری و علامت صنعتی اغلب تحت عنوان "مارک" یا "برند" به یک  معنا استعمال می شوند.

• ثبت علامت تجاری

ثبت علامت تجاری و یا حتی اصولاَ داشتن علامت تجاری الزامی نیست.یعنی افراد مختارند که برای کالا یا محصولی،علامتی اختیار کنند یا آن را بدون علامت خاصی عرضه نمایند و اگر علامتی را برای کالا یا محصولی انتخاب کردند،ملزم به ثبت آن نیستند.قانون ثبت علائم و اختراعات در این مورد می گوید"داشتن علامت تجاری اختیاری است،مگر در مواردی که دولت آن را الزامی قرار دهد".
در رابطه با ثبت برند،اشاره به مطالب ذیل ضروری به نظر می رسد.
حق استعمال انحصاری علامت تجاری فقط برای کسانی محسوب می شود که علامت خود را به ثبت برسانند.قانون،علائم تجاری را که حق استعمال انحصاری آن به اشخاص معین داده شده،مورد حمایت خود قرار داده و اشخاص دیگر را از تعدی و تخطی نسبت به آن منع می نماید و به جهت منافعی که برای جامعه در رواج علامات تجاری هست اشخاص متعددی را محکوم به جبران خسارت صاحب علامت می نماید و دامنه ی خسارت را به قدری وسیع قرار داده که شامل ضررهای وارده و حتی منافعی می داند که طرف از آن محروم شده است.
ثبت نام تجاری،علاوه بر حفظ منافع تاجر مبتنی بر حسن شهرت و معروفیت او،به نفع خریداران و مصرف کنندگان نیز می باشد.زیرا از آن جا که فقط یک تاجر از آن استفاده می کند آن ها را در تشخیص تاجر و تجارتخانه ای که می خواهند از آن خرید کنند،راهنما خواهد بود.
_علایم تجاری باید ویژگی هایی داشته باشند از جمله:
الف)موجب گمراه کردن مشتریان نگردد.
در صورتی که علامت قبلاَ به اسم دیگری ثبت شده و یا شباهت علامت با علامت دیگری که ثبت شده است،به اندازه ای باشد که مصرف کنندگان عادی،یعنی اشخاصی را که اطلاعات مخصوصی ندارند،به اشتباه بیندازد قابلیت ثبت ندارد.
لازم به توضیح است،نام های عام محصولات یا اسامی جغرافیایی که خریدار را نسبت به مبدا و کیفیت محصولات گمراه کند،علامت مشخصه تجاری محسوب نمی شود.
ب)باید وجه تمایز داشته و ابتکاری باشد.

- مدارک لازم برای ثبت برند:

الف)شخص حقیقی:
1)کپی شناسنامه شخص متقاضی
2)کپی کارت ملی شخص متقاضی
3)کپی کارت بازرگانی(در صورتی که از حروف لاتین استفاده شده باشد)
4)کپی مجوز فعالیت(جواز تاسیس،پروانه ی بهره برداری،پروانه ی ساخت،جواز کسب یا کارت بازرگانی و یا هر گونه گواهی فعالیت صادره از نهادهای نظارتی و حاکمیتی دولتی)
5)نمونه علامت تجاری در کادر 10 در 10
ب)شخص حقوقی:
1)کپی شناسنامه مدیر عامل شرکت
2)کپی کارت ملی مدیر عامل شرکت
3)کپی روزنامه ی  تاسیس و آخرین تغییرات شرکت(از آخرین تغییرات شرکت نباید بیش از دو سال گذشته باشد)
4)کپی مجوز فعالیت(جواز تاسیس،پروانه ی بهره برداری،پروانه ی ساخت،جواز کسب یا کارت بازرگانی و یا هر گونه گواهی فعالیت صادره از نهادهای نظارتی و حاکمیتی دولتی)
5)کپی کارت بازرگانی(در صورتی که از حروف لاتین استفاده شده باشد)
6-یک نمونه از علامت مورد تقاضا(در کادر 10 در 10)
نکته:در صورتی که در تصویر علامت یا نام مورد نظر شما جهت ثبت کلمه یا حروف لاتین استفاده نشده باشد،ارائه ی کارت بازرگانی الزامی نخواهد بود.
ثبت علامت،در دفتر مخصوصی با قید مراتب ذیل به عمل می آید:
تاریخ و شماره ترتیب اظهارنامه-تاریخ و شماره ثبت علامت-اسم و اقامتگاه و تابعیت صاحب علامت و مرکز اصلی موسسه او و اسم و اقامتگاه وکیل او(در صورتی که اظهارنامه توسط وکیل داده شده باشد)رشته تجارت یا نوع صنعت صاحب علامت-اسامی و اوصاف محصول یا طبقات محصولاتی که علامت برای تشخیص و امتیاز آن اختیار شده است.-تعریف علامت به طور اجمال،با تعیین اجزایی که تقاضا کننده می خواهد حق استعمال انحصاری آن را برای خواد تخصیص دهد-حق الثبتی که دریافت می شود-امضای درخواست کننده با قائم مقام او،به طریقی که قسمتی از امضای او در روی صفحه و قسمتی در روی علامت در روی علامت باشد._امضای رئیس اداره ثبت شرکت ها و مالکیت صنعتی یا قائم مقام او
برای هر علامتی که تقاضای ثبت آن پس از بررسی به شرح فوق،مورد قبول قرار گیرد،اداره ثبت شرکت ها و مالکیت صنعتی،یک آگهی در روزنامه رسمی منتشر خواهد کرد.آگهی مزبور شامل نام و نشانی صاحب علامت و خصوصیات آن و خصوصیات کالا یا کالاهایی که علامت در مورد آن ها بکار می رود،خواهد بود.سی روز بعد از انتشار آگهی،اداره مذکور مکلف است در صورت عدم اعتراض،علامت را به ثبت برساند.(همان طور که در مقالات پیش نیز گفته شد،درخواست ثبت علامت علامت تجاری قابل اعتراض است).هر گاه پس از بررسی،معلوم گردد که تقاضای ثبت،قابل قبول نیست یا درخواست کننده در مدت مقرر،در تکمیل و رفع نقض اظهارنامه یا ضمائم آن،اقدام ننماید،اداره ثبت شرکت ها و مالکیت صنعتی،کتباَ رد تقاضای ثبت علامت را،با ذکر علل به درخواست کننده ابلاغ خواهد کرد.
هر گاه علامت ثبت شده،ظرف سه سال از تاریخ ثبت آن،از طرف صاحب علامت یا قائم مقام یا نماینده قانونی او،بدون عذر موجه مورد استفاده تجاری در ایران یا در خارجه قرار نگیرد،هر ذی نفعی می تواند ابطال آن را از دادگاه درخواست نماید.

بنا به تعاریف بین المللی، منطقه آزاد محدوده ی حراست شده ی بندری و غیر بندری است  که از  شمول برخی مقررات جاری کشور متبوع خارج بوده و با بهره گیری از مزایایی نظیر معافیت های مالیاتی ، ثبت شرکت بخشودگی سود و عوارض گمرکی و عدم وجود تشریفات زاید ارزی و اداری و همچنین سهولت  و تسریع فرایندهای واردات و صادرات با جذب سرمایه گذاری های خارجی و انتقال فناوری  به توسعه سرزمین اصلی کمک می نماید.

• ثبت فعالیت های تجاری در مناطق آزاد تجاری-صنعتی

امکانات و تسهیلات قانونی،شرایط مساعدی را جهت سرمایه گذاری های اقتصادی و زیر بنایی برای حضور فعالان اقتصادی در مناطق آزاد مهیا کرده است .از جمله مزایای ثبت شرکت در این مناطق عبارتست از:
انجام معاملات ارزی _معافیت مالیاتی(20)ساله برای هر نوع فعالیت های اقتصادی_ورود اتباع خارجی بدون اخذ ویزا_خدمات گسترده بانکی و بیمه ای(هم دولتی هم خصوصی)_ خدمات پولی و بانکی انعطاف پذیر_100% مالکیت خارجی( در اداره ثبت شرکت و مالکیت های صنعتی و معنوی مناطق آزاد امکان ثبت شرکت با مالکیت 100% خارجی وجود دارد)._ تشریفات ساده برای صادرات مجدد و ترانزیت کالا_نرخ های مناسب برای مصرف انرژی_تضمین و حمایت قانونی از سرمایه گذاران خارجی -عدم محدودیت انتقال ارز دیگر مناطق آزاد ایران با سایر کشورها_صدور محصولات خارج از کشور بدون پرداخت عوارض گمرکی و بندرگاهی_شرایط و مقررات ساده کار و دسترسی نیروی کار ماهرو ...
در خصوص ثبت اسامی اشخاص حقیقی و حقوقی ایرانی و خارجی در مناطق آزاد تجاری-صنعتی،«ضوابط ثبت شرکت ها و مالکیت های صنعتی و معنوی در مناطق آزاد تجاری-صنعتی جمهوری اسلامی ایران» مصوب 4/2/1379 شورای عالی مناطق آزاد چنین مقرر می دارد:«انواع شرکت ها و موسسات غیر تجاری مذکور در قانون تجارت و سایر قوانین ایران می توانند در واحد ثبتی منطقه به ثبت برسند، مشروط بر آنکه موضوع فعالیت آن ها قانونی باشد.در هر حال تاسیس و فعالیت شرکت ها تحت قوانین موضوعه امکان پذیر است.»
در ماده ی 4 همین «ضوابط  ثبت» مقرر می دارد:«هر شرکت یا موسسه ای که در منطقه ثبت شود و مرکز اصلی آن نیز در همان منطقه باشد شرکت ایرانی و ثبت شده در منطقه محسوب می شود.» ثبت شعبه یا نمایندگی اشخاص حقوقی خارجی نیز در اداره ثبت شرکت و مالکیت صنعتی و معنوی سازمان های مناطق آزاد امکان پذیر می باشد.
به همین لحاظ،سازمان هر منطقه به منظور انجام امور ثبتی شرکت ها و مالکیت های صنعتی و معنوی در آن منطقه واحدی را به نام واحد ثبت شرکت ها و مالکیت های صنعتی و معنوی تاسیس می کند.
وظایف واحد ثبتی عبارت است از:
_ثبت شرکت ها و موسسات غیرتجاری ایرانی و خارجی
_ثبت علایم و اسامی تجاری و صنعتی
_ثبت اختراعات و اشکال و ترسیمات صنعتی
_ثبت دفاتر تجاری بازرگانی
_پلمپ دفاتر تجاری و غیر تجاری واقع در حوزه هر منطقه
_ثبت بانک ها و موسسات اعتباری با رعایت این آیین نامه اجرایی عملیات پولی و بانکی در مناطق آزاد
_ثبت شرکت های بیمه طبق مقررات حاکم در مناطق آزاد
کلیه اشخاص حقیقی ایرانی که طبق قانون تجارت به امور بازرگانی در منطقه مبادرت دارند موظفند نام خود را مطابق مقررات به این تصویبنامه حداکثر ظرف سه ماه از تاریخ اعلام واحد ثبتی در دفتر ثبت تجارتی واحد ثبتی به ثبت برسانند.
ثبت اسامی اشخاص حقیقی ایرانی و خارجی در دفاتر با تنظیم و تسلیم سه نسخه اظهارنامه که حداکثر ظرف سه ماه از تاریخ اعلام واحد ثبتی انجام می گیرد و حاوی نکات ذیل باشد به عمل می آید:
1-نام و نام خانوادگی بازرگان
2-تاریخ و محل تولد،شماره شناسنامه و محل صدور شناسنامه بازرگان و تصویر اوراق شناسنامه برای اشخاص حقیقی ایرانی و گذرنامه برای اشخاص حقیقی خارجی
3-تابعیت اصلی و فعلی افراد مزبور در صورت تحصیل تابعیت دیگر و تاریخ و چگونگی اخذ تابعیت مزبور
4-تاریخ ورود به منطقه و شماره و محل صدور پروانه اقامت و محل اقامت اتباع خارجی
5-اقامتگاه قانونی اشخاص حقیقی
6-شماره ثبت منگنه و پلمپ دفاتر تجاری که به موجب بند 5 ماده 3 این تصویبنامه به عمل آمده است.
7-رشته فعالیت تجاری داخلی یا خارجی یا هر دو در هر مورد
8-سایر مشخصات تجارتی بازرگان از جمله شماره ثبت علایم تجاری-کتاب رمز تجاری و غیره
واحد ثبتی مکلف است پس از ثبت مفاد اظهارنامه در دفتر ثبت تجارتی ظرف حداکثر ده روز از تاریخ تسلیم،یک نسخه امضا شده از اظهارنامه ثبت را ممهور به مهر واحد به اظهارکننده تسلیم نماید و نسخه دیگر را به واحد ذی ربط در سازمان ارسال کند.
اظهارکننده موظف است ظرف مدت یک هفته هر گونه تغییراتی را در مفاد اظهارنامه،طی اظهارنامه جدیدی که در 3 نسخه تنظیم می شود تهیه و به واحد ثبتی سازمان تسلیم کند تا در دفتر ثبت تجارتی واحد ثبتی قید گردد.
اشخاص حقیقی و حقوقی که طبق مقررات این تصویبنامه اسم خود را ثبت می نمایند مکلفند در سربرگ اوراق تجارتی و برات های فروش و سفارش و هر نوع اسناد و مدارک تجارتی که به کار می برند ضمن درج عنوان تجارتی شماره ثبت خود را نیز قید نمایند.
پلمپ دفاتر تجارتی اشخاص حقیقی و حقوقی طبق دستورالعملی که توسط سازمان هر منطقه تعیین می شود صورت گرفته و پس از امضای نماینده واحد ثبتی به مهر واحد مذکور،ممهور خواهد شد.
وفق ماده 20 ضوابط مذکور،هزینه های مربوط به ثبت شرکت؛موسسه و تغییرات آن همچنین ثبت علایم و اسامی تجاری و صنعتی و اختراعات و اشکال و ترسیمات صنعتی و نیز ثبت دفاتر تجاری و پلمپ دفاتر تجاری و غیرتجاری به موجب دستورالعملی که با رعایت قوانین مربوط توسط سازمان هر منطقه تهیه می شود دریافت می گردد.(اصلاحی 18/2/1378)

• انعکاس موارد ثبتی در روزنامه رسمی کشور

به منظور اطلاع عموم از موارد ثبت شده،بسیاری از کشورها خلاصه مفاد موارد ثبت شده در مرجع و دفتر ثبت تجارتی را از طریق انتشار آگهی و یا سایر وسایل رایج و متداول منتشر می نمایند.در جمهوری اسلامی ایران نیز مطابق قانون و آیین نامه ثبت دفتر تجارتی پیش بینی گردیده که خلاصه مندرجات ثبت دفاتر تجاری باید جهت اطلاع عموم آگهی و منتشر گردد.بر این اساس متقاضی ثبت فعالیت تجاری می بایست هزینه انتشار آگهی مندرجات مفاد ثبت مورد نظر را به حساب مربوطه واریز و رسید آن را به ضمیمه اسناد مورد نیاز به اداره ثبت شرکت ها تسلیم نماید تا مراتب متعاقباَ پس از تحقق تشریفات اداری ثبت با رعایت نوبت در روزنامه رسمی کشور منتشر شود.
لازم به ذکر است علاوه بر ثبت و آگهی عمومی فعالیت تجاری که در بدو امر صورت می گیرد تصمیمات مجمع عمومی در خصوص تغییرات سرمایه،انحلال شرکت و نحوه تصفیه آن نیز باید در مرجع ثبت و روزنامه رسمی،ثبت و منتشر شود.

ثبت شرکت، به شرکت اعتبار خاصی می بخشد و موجب ایجاد تمایل بیشتر به همکاری می گردد. در واقع، ثبت شرکت نوعی رسیدگی است که متصدیان امر انجام می دهند تا معلوم شود آیا برای بوجود آوردن این شخصیت حقوقی دقت های لازمه شده و مقررات رعایت گردیده یا خیر؟هر گاه شرکت به ثبت برسد، قراردادهای منعقده بین شرکا رسمی بوده و بعد ها هیچ یک نمی توانند مانند اسناد غیر رسمی از وجود شرکت نامه و اساسنامه و سایر تصمیماتی که به ثبت می رسد اظهار بی اطلاعی نموده و یا به ایراداتی که درباره ی اسناد غیر رسمی ممکن است وارد نمود استناد نمایند.

با توجه به موارد فوق امروزه، بخش کثیری از آحاد جامعه به عناوین مختلف با حقوق ثبت در ارتباط هستند. لیکن، آشنایی با امور ثبتی و احاطه بر آن مستلزم کسب تجربه و علم مربوط به آن است و می طلبد که افراد با قوانین و آیین نامه های مختلف در ارتباط با مسایل ثبتی آشنایی کامل داشته باشند.

مراحل 6 گانه ثبت شرکت

بدون فوت وقت و پرداختن به جزئیات، 6 مرحله مهم در هنگام ثبت کردن یک شرکت را مورد بررسی قرار میدهیم:

الف- نحوه ی ثبت شرکت

الف- شناخت کلی از نظام حقوقی حاکم بر شرکت ها، اولین گام برای تاسیس و ثبت یک شرکت تلقی می شود. زمانی که قصد تاسیس یک شرکت را دارید می بایست علاوه بر انتخاب شرکای شرکت، با توجه به اهداف اعضا در آینده، نوع فعالیت افراد و میزان مسئولیت هر یک از شرکا، قالب شرکت را نیز مشخص کنید. ابتدا قبل هر چیزی برای داشن یک شرکت موفقیت و یک پارچه بودن آن ادامه راه دانستن آنها ضروری است.

برای شروع مراحل ثبت شرکت، اطلاعات لازم عبارت اند از: داشتن چند شریک برای کدام شرکت، سرمایه لازم برای ثبت آن و مسئولیت هر یک از این افراد چیست. در ذیل به بارزترین مشخصات عمومی شرکت های تجاری و تمامی نکات آن می پردازیم.

• شرکت سهامی عام:
  حداقل شرکا در شرکت سهامی عام 5 نفر است.حداقل سرمایه پانصد هزار تومان  و حداقل هیات مدیره یا مدیران 5 نفر و مسئولیت شرکا به میزان مبلغ اسمی سهام هر شریک می باشد.

• شرکت سهامی خاص
  حداقل شرکا در شرکت سهامی خاص 3 نفر است.حداقل سرمایه صد هزار تومان  و حداقل هیات مدیره یا مدیران 3 نفر و مسئولیت شرکا به میزان مبلغ اسمی سهام هر شریک می باشد.

• شرکت با مسئولیت محدود
  حداقل شرکا در شرکت سهامی خاص 2 نفر است.برای حداقل سرمایه محدودیتی وجود ندارد و حداقل هیات مدیره یا مدیران 1 نفر یا بیشتر و مسئولیت شرکا به میزان سهم الشرکه هر شریک می باشد.

• شرکت تضامنی:
  در شرکت تضامنی حداقل شرکا 2 نفر است ،برای حداقل سرمایه محدودیتی وجود ندارد،حداقل هیات مدیره یا مدیران یک نفر یا بیشتر و مسئولیت شرکا نامحدود است و هر شریک مسئولیت کامل دارد.

• شرکت نسبی
  حداقل شرکا در شرکت نسبی 2 نفر است.برای حداقل سرمایه محدودیتی وجود ندارد و حداقل هیات مدیره یا مدیران یک نفر یا بیشتر و  مسئولیت شرکا به نسبت سهم الشرکه هر شریک می باشد.

• شرکت مختلط سهامی
  در شرکت مختلط سهامی حداقل شرکا 2 نفر است ،برای حداقل سرمایه محدودیتی وجود ندارد،حداقل هیات مدیره یا مدیران یک نفر یا بیشتر و مسئولیت شرکای ضامن نامحدود و شرکای سهامی به میزان مبلغ اسمی هر شریک می باشد.

• شرکت مختلط غیر سهامی
  در شرکت مختلط غیر سهامی حداقل شرکا 2 نفر است ،برای حداقل سرمایه محدودیتی وجود ندارد،حداقل هیات مدیره یا مدیران یک نفر یا بیشتر و مسئولیت شرکای ضامن نامحدود و شرکای غیر سهامی به میزان سهم الشرکه می باشد.

• شرکت تعاونی
  حداقل شرکا در شرکت تعاونی 7 نفر است.برای حداقل سرمایه محدودیتی وجود ندارد و حداقل هیات مدیره یا مدیران 3 تا 7 نفر و مسئولیت شرکا در صورت سهامی بودن به میزان مبلغ اسمی هر سهامدار و در صورت غیر سهامی بودن با توجه به تراضی شرکا در اساسنامه می باشد.

ب - فراهم نمودن مدارک مورد نیاز

پس از انتخاب نوع شرکت و تعیین شرکا، مرحله بعدی جهت ثبت شرکت، فراهم نمودن مدارک لازم است. قانونگذار برای تاسیس و ثبت هر یک از انواع شرکت مدارک جداگانه ای را پیش بینی نموده است که در ذیل به آن ها اشاره می کنیم.

مدارک مورد نیاز جهت ثبت شرکت سهامی خاص

1-دو برگ اظهارنامه شرکت     
2-دو جلد اساسنامه شرکت    
3-دو نسخه صورتجلسه مجمع عمومی موسسین   
4-دو نسخه صورتجلسه هیات مدیره با امضای مدیران منتخب 
5-کپی شناسنامه  ی برابر اصل شده توسط دفاتر اسناد رسمی همه ی اعضای هیات مدیره، سهامداران و بازرسین
6-کپی کارت ملی برابر اصل شده توسط دفاتر اسناد رسمی-همه ی اعضای هیات مدیره ،سهامداران و بازرسین
7-ارائه گواهی پرداخت حداقل 35% سرمایه شرکت از بانکی که حساب شرکت در شرف تاسیس در آنجا افتتاح شده است.
8-ارائه تقویم نامه کارشناس رسمی دادگستری (اگر آورده شرکت غیر نقدی منقول و یا غیر منقول باشد)
9-ارائه اصل سند مالکیت (اگر اموال غیر منقول جزء سرمایه شرکت باشد)
10-گواهی عدم سوءپیشینه ی کیفری همه ی اعضای هیات مدیره و بازرسان شرکت
11-ارائه ی اقرارنامه ی همه ی اعضا ی هیات مدیره مبنی بر اینکه کارمند رسمی دولت نیستند و مدیر عامل مبنی بر اینکه در شرکت دیگری سمت مدیریت عامل را دارا نیست.
12-امضاء وکالتنامه
13-ارائه ی اصل قیم نامه در صورتی که یکی از اعضا دارای اهلیت نباشد.
14-در صورتیکه اعضا با سهامداران شخص حقوقی باشند،کپی آگهی تاًسیس،روزنامه ی رسمی،کپی روزنامه ی رسمی آخرین تغییرات + کپی شناسنامه و کارت ملی برابر اصل شده ی نماینده ی شخص حقوقی
15-در صورت حضور سهامدار خارجی در صورتیکه شخص حقیقی باشد کپی برابر اصل پاسپورت و ترجمه ی رسمی آن،در صورتیکه شخص حقوقی باشد ارائه ی گواهی ثبت شرکت در مرجع ثبت شده ی آن کشور که مبین آخرین وضعیت شرکت و ترجمه ی رسمی آن،همینطور اصل و ترجمه ی وکالتنامه
16-ارائه ی مجوز مربوط به فعالیت از مرجع ذیربط در صورت نیاز

مدارک مورد نیاز جهت ثبت شرکت سهامی عام

1-دو نسخه اساسنامه ی شرکت
2-دو نسخه اظهارنامه
3-دو نسخه صورتجلسه ی مجمع عمومی موًسسین
4-دو نسخه صورتجلسه ی هیات مدیره
5-اگهی دعوت مجمع موًسسین در روزنامه ی تعیین شده
5-فتوکپی شناسنامه ی مدیران(در مورد اشخاص حقوقی ارائه ی برگ نمایندگی الزامی است)
7-گواهی بانکی مبنی بر واریز حداقل 35 % سرمایه ی شرکت
8-ارائه ی مجوز یا موافقت اصولی یا مجوز از مراجع ذیصلاح در صورت نیاز

مدارک مورد نیاز جهت ثبت شرکت با مسئولیت محدود

1-دو برگ تقاضانامه ی ثبت شرکت ها با مسئولیت محدود
2-دو برگ شرکت نامه
3-دو نسخه از اساسنامه
4-دو نسخه صورت جلسه ی مجمع عمومی موًسسین و هیاًت مدیره
5-فتوکپی شناسنامه کلیه شرکا و مدیران(اگر مدیر خارج از سهامداران انتخاب شود)
6-اخذ و ارائه مجوز مربوطه (در صورت نیاز)

مدارک مورد نیاز برای شرکت تضامنی

1-دو برگ تقاضانامه
2-دو برگ شرکت نامه
3-دو نسخه اساسنامه
4-فتوکپی شناسنامه ی شرکا
5-مجوز از مراجع ذیصلاح در صورت نیاز

مدارک مورد نیاز جهت ثبت شرکت تعاونی (هر کدام در 4 نسخه)

1-صورتجلسه ی تشکیل مجمع موًسس و اولین مجمع عمومی عادی و اسامی اعضا و هیاًت مدیره ی منتخب و بازرسان و مدیر عامل شرکت
2-اساسنامه ی مصوب مجمع عمومی
3حدعوتنامه تشکیل اولین مجمع عمومی عادی
4-درخواست کتبی ثبت
5-طرح پیشنهادی و ارائه ی مجوز وزارت تعاون
6-رسید پرداخت مقدار لازم التاًدیه ی سرمایه،طبق اساسنامه
7-مدارک دعوت تشکیل اولین جلسه ی مجمع عمومی عادی(موضوع بند 2 ماده ی 32)
8-موافقت نامه ی تشکیل شرکت یا اتحادیه(تبصره ی ماده ی 51)
9-مجوز ثبت شرکت یا اتحادیه (بند 28 ماده ی 66 و بند 4 ماده ی 51)

مدارک مورد نیاز جهت اخذ پروانه تاسیس شرکت تعاونی

1-فتوکپی مدارک ثبت تعاونی که از مرجع ثبت دریافت شده است.
2-نسخه ای از روزنامه رسمی که آگهی تشکیل شرکت تعاونی در آن چاپ شده است.
3-تقاضانامه برای اخذ پروانه تاسیس که به عنوان اداره تعاون نوشته شده است.

مدارک مورد نیاز جهت ثبت شرکت مختلط سهامی

1-یک نسخه مصدق از شرکت نامه
2- یک نسخه مصدق از اساسنامه
3-اسامی مدیر یا مدیران شرکت
4-نوشته ای با امضای مدیر شرکت، حاکی از تعهد پرداخت تمام سرمایه و پرداخت واقعی لااقل ثلث از آن سرمایه
5-سوابق مصدق از تصمیمات مجمع عمومی در موارد مذکور در مواد 40،41،44
6-نوشته ای با امضای مدیر شرکت، حاکی از پرداخت تمام سرمایه ی نقدی شرکای ضامن و تسلیم تمام سرمایه ی غیر نقدی با تعیین قیمت حصه های غیر نقدی

مدارک مورد نیاز جهت ثبت شرکت مختلط  غیر سهامی

1-یک نسخه ی مصدق از شرکت نامه
2-یک نسخه ی مصدق از اساسنامه(اگر باشد)
3-اسامی شرکت یا شرکای ضامن که سمت مدیریت دارند.

مدارک مورد نیاز جهت ثبت شرکت نسبی

1-یک نسخه ی مصدق از شرکت نامه
2-یک نسخه ی مصدق از اساسنامه(اگر باشد)

برای تشکیل شرکت نسبی رعایت نکات ذیل ضروری است

- شرکتنامه برابر قانون تنظیم شده باشد.
- تمام سرمایه نقدی شرکت پرداخت گردد.
- سهم الشرکه غیر نقدی شرکت با رضایت همه شرکاء ارزیابی و تسلیم گردیده باشد.
- منافع حاصله به نسبت سهم الشرکه هر شریک تقسیم می شود مگر اینکه بموجب شرکتنامه ترتیب دیگری مقرر شده باشد.
- مسئولیت مدیر یا مدیران شرکت در مقابل شرکاء مانند مسئولیت وکیل در مقابل موکل است.
- شرکاء باید از بین خود و یا از خارج حداقل یک نفر را بعنوان مدیر شرکت معین نمایند.

مدارک مورد نیاز جهت ثبت شرکت های خارجی

1-اظهارنامه ی ثبت
2-یک نسخه ی مصدق از اساسنامه ی شرکت
3-یک نسخه ی مصدق از اختیار نامه ی عمده ی شرکت در ایران و در صورتی که شرکت چند نماینده ی مستقل در ایران داشته باشد یک نسخه ی مصدق از اختیارنامه ی هر یک از آن ها
4-داشتن مجوز(قرارداد قانونی) با یکی از وزارتخانه ها یا سازمان های دولتی و یا چنانچه شرکت خارجی باشد شرایط عملیات آن باید به موجب امتیازات صحیح و منطقی مقرر گردیده باشد.

ج- مراجعه به سامانه ثبت شرکت ها

پس از فراهم نمودن مدارک فوق، می بایست با ورود به سامانه ی اداره ی ثبت شرکت ها (به نشانی http://irsherkat.ssaa.ir) ، اطلاعات خواسته شده را تکمیل نموده و مدارک مورد نیاز را در آن بارگذاری کنید. تکمیل اطلاعات متقاضی، اولین مرحله برای ثبت شرکت از طریق سامانه می باشد. مراحل مربوط به درج اطلاعات متقاضی به شرح ذیل می باشد:
- وارد نمودن شماره ملی شخص در صورت ایرانی بودن و شماره گذرنامه در صورت خارجی بودن. سپس معلوم کردن نوع شرکت که آیا شعبه ی خارجی است یا نمایندگی یک شرکت خارجی.
- وارد کردن اطلاعات مربوط به نام متقاضی (نام، نام خانوادگی،...)
- وارد نمودن سمت متقاضی مبنی بر اینکه اصیل است یا وکیل.
- درج اطلاعات مربوط به امضاکننده دفتر. (یعنی شخصی که اطلاعات شرکت را در اداره ثبت شرکتها تأیید می کند).
- مشخص کردن سمت امضا کننده دفتر که آیا از مدیران است یا شرکاء یا سهامداران یا وکیل رسمی وسپس کلیک بر روی کلید گام بعدی.

مراحل ثبت نام در سامانه ثبت شرکتها پس از درج اطلاعات متقاضی

• وارد نمودن پنج اسم انتخابی برای نام شرکت به ترتیب اولولیت.

با انتخاب نام شرکت یک کد رهگیری به شما داده می شود. بدین منظور، در قسمت اسامی درخواستی،پنج نام را به ترتیب اولویت وارد کنید.
برای انتخاب نام، نام هایی را انتخاب کنید که:
الف) خارجی نباشد،
ب) قبلاَ به ثبت نرسیده باشد
ج)دارای معنا و مفهوم باشد
د) با فرهنگ انقلاب اسلامی مطابقت داشته باشد
لازم به توضیح است، برای برخی از اشخاص حقوقی، ثبت نام پیشنهادی آن ها منوط به دریافت مجوز از مراجع ذیصلاح می باشد که متقاضیان قبل از ارائه تقاضای ثبت تاسیس باید نسبت به اخذ مجوز اقدام و آن را به مدارک خود ضمیمه کند.اسم شرکت نباید قبلاَ توسط شخص دیگری به ثبت رسیده باشد.

برای این منظور می توانید به سایت www.ilenc.ir مراجعه و نام پیشنهادی را جستجو کنید. توجه داشته باشید که دو کلمه از نام پیشنهادی با اسامی دارای سابقه باید متفاوت باشد. در صورتی که نام های انتخابی از میان اسامی، عناوین و اصطلاحات باشد، نمی توان برای نام شرکت به کار برد.

مهلت اعتبار نام تایید ثبت شده برای اشخاص حقوقی نامحدود است.اگر نام تایید شده شخص حقوقی در شرف تاسیس یا تغییر ثبت نشود تنها 3 ماه از تاریخ تایید نام اعتبار خواهد داشت.شرکت های سهامی عام تا مدت 6 ماه از تاریخ تشکیل مجمع عمومی موسس،اعتبار نام دارد.نام شرکت ثبت شده با رعایت تاریخ تقدم،مختص شخصی است که به نام آن در مرجع ثبت شرکت ها ثبت شده باشد.در این صورت هیچ شرکت دیگری حق انتخاب این نام را نخواهد داشت.

• درج موضوع شرکت بر اساس نوع فعالیت و مدت آن. ابتدا انتخاب نوع فعالیت بالاترو سپس مدت فعالیت بر اساس اینکه محدود یا نامحدود باشد و در صورت محدود بودن تعیین حداکثر مدت فعالیت به ماه.
• درج آدرس مرکز اصلی شرکت با کد پستی و یک تلفن ثابت.
• تعیین سرمایه شرکت.
• تعیین تعداد و ارزش سهم برای شرکت
• انتخاب گزینه وجود یا عدم وجود مجوز برای فعالیتهایی که نیاز به مجوز از سازمان یا ارگانهای خاص دارند و وارد کردن شماره مجوزو تاریخ مجوز در صورت نیاز به وجود آن.
• درج مشخصات اعضای شرکت. مشخصات اشخاص حقیقی چون نام، نام خانوادگی، نام پدر، شماره شناسنامه و... و شناسه ملی برای اشخاص حقوقی. کد پستی جهت افراد حقیقی و حقوقی و شماره ثبت جهت افراد حقوقی.
• پر نمودن فیلد تاریخ شروع سمت، مدت تصدی، تاریخ پایان اعتبار سمت و ... مشخص کردن وضعیت حق امضاء و در نهایت کلید ثبت سمت شخص.
• پر کردن اطلاعات مربوط به نمایندگان قانونی. نماینده مورد نظر، نوع نمایندگی، مستند نمایندگی، شماره و تاریخ مستند نمایندگی. و تاریخ شروع و پایان نمایندگی در صورت وجود نماینده.
• ثبت اطلاعات مربوط به تأسیس شعبه چنانچه شعبه ای وجود داشته باشد. ابتدا وارد کردن کد پستی شعبه، شماره تماس واحد ثبتی شعبه، نشانی شعبه و در نهایت ثبت شعبه. چنانچه هنوز از طرف سهامداران برای این موضوع تکلیفی مشخص نشده باشد  تا روشن شدن تکلیف شعب شرکت گزینه ی مربوط به نداشتن شعب را انتخاب نمایید.
• تکمیل اطلاعات سال مالی شرکت و اطلاعات روزنامه شرکت با انتخاب از فهرست روزنامه شرکت.
• تایپ اطلاعات متن اظهارنامه، اساسنامه و شرکتنامه.
• انتخاب گزینه تأیید مدارک مورد نیاز، پذیرش نهایی و دریافت رسید پذیرش اینترنتی.
• امضای مدارک تأیید شده و پرینت شده از طریق سامانه توسط اعضای شرکت.
• بعد از اتمام، سامانه یک شماره ثبت می دهد که برای چاپ در روزنامه به آن احتیاج خواهد بود.

د-ارسال مدارک تقاضای ثبت شرکت از طریق پست

پس از پذیرش اینترنتی از طریق سامانه و اخذ تاًییدیه ی پذیرش، باید نسخ اصلی صورت جلسات تنظیمی و ضمائم آن ها را امضا و از طریق باجه های پست به صورت سفارشی به آدرس ذکر شده در تاًییدیه ی پذیرش ارسال فرمایید.
با  ارسال مدارک، ممکن است 3 حالت برای پرونده شما اتفاق بیفتد:
1-رد پرونده
2-نقص پرونده
3-صدور آگهی

ه – حضور در اداره ثبت

پس از آنکه درخواست ثبت شرکت در دو نسخه با ضمایم تسلیم متصدی ثبت گردید یک نسخه از آن در پرونده ضبط کرده و مندرجات آن را در دفتر مخصوص ثبت شرکت ها به ثبت می رساند و متصدی مزبور نسخه ثانی آن را با قید تاریخ و شماره ثبت پس از امضاء و مهر به متقاضی تسلیم می نماید و متعاقباَ صاحبان امضاء مجاز، دفتر مخصوص را امضاء می کنند.

ثبت در دفتر مزبور مانند ثبت سند در دفترخانه اسناد رسمی است. زیرا به موجب ماده 5 اصلاح آیین نامه ثبت شرکت ها، اداره ثبت شرکت ها در تهران و اداره ثبت شرکت در شهرستان ها در ثبت شرکت نامه قایم مقام دفتر خانه های رسمی می باشند.

ی-درج آگهی در روزنامه ی رسمی جمهوری اسلامی ایران

صدور آگهی ثبت شرکت در روزنامه ی رسمی، آخرین مرحله ثبت شرکت محسوب می شود. مطابق ماده 197 ق.ت در ظرف ماه اول تشکیل هر شرکت، خلاصه شرکت نامه و منضمات آن طبق آیین نامه وزارت دادگستری اعلان خواهد شد.

• معرفی مناطق آزاد-تجاری صنعتی

منطقه آزاد قلمرویی است که غالباَ در داخل یا مجاورت یک بندر واقع گردیده و در آن تجارت آزاد با سایر مناطق جهان مجاز شناخته شده است.گرفتن کارت بازرگانی فوری  واردات کالا به مناطق آزاد خارج از مقررات صادرات و واردات و امور گمرکی مناطق آزاد جمهوری اسلامی بوده و از مقررات صادرات و واردات کشور مستثنی می باشد.به همین دلیل ،از بهترین مناطق برای ثبت شرکت هم برای اتباع خارجی و هم داخلی به شمار می آید.
در مناطق آزاد می توان کالا را برای مدتی در انبار ذخیره کرد و در صورت لزوم آن را بسته بندی مجدد نمود تا کالا به طور سریع تحویل گردد و معمولاَ با تبدیل مواد خام و کالاهای واسطه به محصولات نهایی است که برای فروش در بازار داخلی و خارجی آماده می گردد و مالاَ درآمدهای ارزی قابل توجهی برای کشور فراهم می شود. ایران هشت منطقه آزاد تجاری و صنعتی دارد که عبارت است از:
1.منطقه آزاد کیش
2.منطقه آزاد قشم
3.منطقه آزاد چابهار
4.منطقه آزاد اروند
5.منطقه آزاد بندرانزلی
6.منطقه آزاد سلفچگان
7.منطقه آزاد ماکو
8.منطقه آزاد ارس.
از مناطق آزاد جهان نیز می توان به منطقه آزاد جبل علی-بیشکک قرقیزستان-هنک کنگ-سنگاپور-شن زن(در ساحل چین نزدیک هنک کنگ)و منطقه آزاد عقبه و زرفا( در اردن) و بالاخره تایوان-کلن(در پاناما) اشاره نمود.

• مزیت های ثبت شرکت در مناطق آزاد  :

همان طور که گذشت ، امکانات و تسهیلات قانونی،شرایط مساعدی را جهت سرمایه گذاری های اقتصادی و زیر بنایی برای حضور فعالان اقتصادی در مناطق آزاد مهیا کرده است. از جمله مزایای ثبت شرکت در این مناطق می توان به موارد ذیل اشاره کرد:
1.معافیت مالیاتی 20 ساله
2. 100% مالکیت خارجی( در اداره ثبت شرکت و مالکیت های صنعتی و معنوی مناطق آزاد امکان ثبت شرکت با مالکیت 100% خارجی وجود دارد).
3.ثبت سهل و آسان شرکت ها و موسسات صنعتی و موسسات فرهنگی و مالکیت معنوی
4.مقررات آسان برای ورود کالاهای مجاز
5.آزادی کامل ورود و خروج اصل سرمایه و سود حاصل از فعالیت های اقتصادی
6.ورود اتباع خارجی بدون اخذ ویزا
7.معافیت از حقوق گمرکی برای واردات مواد اولیه ماشین الات صنعتی واحدهای تولیدی
8.فعالیت بورس نفت و محصولات پتروشیمی و بورس بین المللی اوراق بهادار
9.عدم محدودیت انتقال ارز دیگر مناطق آزاد ایران با سایر کشورها
10.صدور محصولات خارج از کشور بدون پرداخت عوارض گمرکی و بندرگاهی
11.شرایط و مقررات ساده کار و دسترسی نیروی کار ماهر
12.تشریفات ساده برای صادرات مجدد و ترانزیت کالا
13.نرخ های مناسب برای مصرف انرژی
14.تضمین و حمایت قانونی از سرمایه گذاران خارجی
15.امکان صادرات کالاها ی تولید شده کیش به سایر سرزمین اصلی
16.و ...

• مدارک لازم برای ثبت شرکت در مناطق آزاد تجاری-صنعتی

طبق ماده ی 7 ضوابط ثبت شرکت ها و مالکیت صنعتی و مصنوعی ، در مناطق آزاد برای ثبت هر شرکت یا موسسه باید مدارک مشروحه ذیل ارائه گردد:
1.اظهارنامه ی ثبت
ثبت اسامی اشخاص حقیقی ایرانی و خارجی در دفاتر با تنظیم و تسلیم سه نسخه اظهارنامه که حداکثر ظرف سه ماه از تاریخ اعلام واحد ثبتی انجام می گیرد و حاوی نکات ذیل باشد به عمل می آید:
-نام و نام خانوادگی بازرگان
-تاریخ و محل تولد،شماره شناسنامه و محل صدور شناسنامه بازرگان و تصویر اوراق شناسنامه برای اشخاص حقیقی ایرانی و گذرنامه برای اشخاص حقیقی خارجی
-تابعیت اصلی و فعلی افراد مزبور در صورت تحصیل تابعیت دیگر و تاریخ و چگونگی اخذ تابعیت مزبور
-تاریخ ورود به منطقه و شماره و محل صدور پروانه اقامت و محل اقامت اتباع خارجی
-اقامتگاه قانونی اشخاص حقیقی
-شماره ثبت منگنه و پلمپ دفاتر تجاری که به موجب بند 5 ماده 3 این تصویبنامه به عمل آمده است.
-رشته فعالیت تجاری داخلی یا خارجی یا هر دو در هر مورد
-سایر مشخصات تجارتی بازرگان از جمله شماره ثبت علایم تجاری-کتاب رمز تجاری و غیره
2.اساسنامه ی شرکت
3.صورتجلسه ی مجمع عمومی موسسین
4.صورتجلسه ی اولین جلسه ی هیات مدیره
5.گواهی بانکی از یکی از بانک های منطقه ی معینی بر تودیع حداقل 35% سرمایه ی نقدی
6.مجوز فعالیت در منطقه ی صادره  توسط سازمان منطقه ی آزاد ذی ربط
طبق مقررات تاسیس و فعالیت موسسات بیمه در مناطق آزاد بر خلاف سایر انواع شرکت های تجاری،تاسیس و ثبت شرکت ها و موسسات بیمه در مناطق آزاد مستلزم اخذ  مجوز از شرکت  بیمه ی مرکزی ایران می باشد.

• مدارک لازم برای ثبت شعبه یا نمایندگی یک شرکت خارجی در مناطق آزاد ایران

مدارک فوق مربوط به ثبت شرکت ایرانی است، ولی برای ثبت شعبه یا نمایندگی یک شرکت خارجی طبق ماده ی 8 ضوابط ثبت شرکت ها اطلاعات و مدارک بیشتری باید ارائه شود،از جمله:
1-تعیین نوع شرکت و موضوع فعالیت آن
2-مرجع ثبت شرکت مادر و شماره ی ثبت
3-معرفی نمایندگان شعبه برای دریافت ابلاغیه ها و اخطاریه ها
4-معرفی سایر شعب یا نمایندگی های شرکت در ایران
5-تعیین تابعیت شرکت
کلیه ی مدارک تسلیمی شرکت خارجی باید به زبان فارسی ترجمه ی رسمی شده باشد و حکم نمایندگی فرد مورد نظر برای تسلیم تقاضای ثبت شعبه باید به تصدیق نمایندگی ایران در کشور متبوع شرکت رسیده باشد.

• ضوابط ثبت فعالیت های تجاری در مناطق آزاد تجاری-صنعتی

در خصوص ثبت اسامی اشخاص حقیقی و حقوقی ایرانی و خارجی در مناطق آزاد تجاری-صنعتی،«ضوابط ثبت شرکت ها و مالکیت های صنعتی و معنوی در مناطق آزاد تجاری-صنعتی جمهوری اسلامی ایران» مصوب 4/2/1379 شورای عالی مناطق آزاد چنین مقرر می دارد: «انواع شرکت ها و موسسات غیر تجاری مذکور در قانون تجارت و سایر قوانین ایران می توانند در واحد ثبتی منطقه به ثبت برسند، مشروط بر آنکه موضوع فعالیت آن ها قانونی باشد.در هر حال تاسیس و فعالیت شرکت ها تحت قوانین موضوعه امکان پذیر است.»
در ماده ی 4 همین «ضوابط  ثبت» مقرر می دارد:«هر شرکت یا موسسه ای که در منطقه ثبت شود و مرکز اصلی آن نیز در همان منطقه باشد شرکت ایرانی و ثبت شده در منطقه محسوب می شود.» ثبت شعبه یا نمایندگی اشخاص حقوقی خارجی نیز در اداره ثبت شرکت و مالکیت صنعتی و معنوی سازمان های مناطق آزاد امکان پذیر می باشد.
به همین لحاظ،سازمان هر منطقه به منظور انجام امور ثبتی شرکت ها و مالکیت های صنعتی و معنوی در آن منطقه واحدی را به نام واحد ثبت شرکت ها و مالکیت های صنعتی و معنوی تاسیس می کند.
وظایف واحد ثبتی عبارت است از:
_ثبت شرکت ها و موسسات غیرتجاری ایرانی و خارجی
_ثبت علایم و اسامی تجاری و صنعتی
_ثبت اختراعات و اشکال و ترسیمات صنعتی
_ثبت دفاتر تجاری بازرگانی
_پلمپ دفاتر تجاری و غیر تجاری واقع در حوزه هر منطقه
_ثبت بانک ها و موسسات اعتباری با رعایت این آیین نامه اجرایی عملیات پولی و بانکی در مناطق آزاد
_ثبت شرکت های بیمه طبق مقررات حاکم در مناطق آزاد
کلیه اشخاص حقیقی ایرانی که طبق قانون تجارت به امور بازرگانی در منطقه مبادرت دارند موظفند نام خود را مطابق مقررات به این تصویبنامه حداکثر ظرف سه ماه از تاریخ اعلام واحد ثبتی در دفتر ثبت تجارتی واحد ثبتی به ثبت برسانند.

• مراحل ثبت شرکت در مناطق آزاد

1-مراجعه متقاضی به معاونت اقتصادی سازمان و درخواست صدور مجوز برای شرکت
2-اخذ فرم تقاضای تعیین نام و تکمیل آن(در خصوص تاسیس شرکت های سهامی خاص ، پس از تعیین نام بلافاصله می بایست نسبت به پرداخت 35 % سرمایه شرکت اقدام نمود و سپس مدارک تحویل اداره ثبت شرکت های منطقه گردد).
3-تایید نام شرکت توسط واحد ثبتی بعد از استعلام های مربوطه
4-ارائه مجوز سرمایه گذاری به متقاضی توسط واحد مربوطه و در صورت نیاز معرفی به سایر نهادها برای اخذ مجوزهای لازم
5-ارائه مدارک ثبتی به متقاضی توسط ثبت شرکت ها
6-تکمیل مدارک توسط متقاضی و ارائه آن به واحد ثبتی
7-بررسی مدارک توسط متصدی ثبت و در صورت نقص و ایراد در مدارک تکمیل و تصحیح آن
8-پرداخت هزینه های ثبتی و ارائه ی فیش پرداخت به واحد ثبتی
9-ثبت شرکت در دفاتر ثبت شرکت ها
10-تحویل یک نسخه از مدارک ثبتی به متقاضی
11-تحویل یک نسخه از آگهی به واحد صادر کننده مجوز جهت اقدامات آتی

• انعکاس موارد ثبتی در روزنامه رسمی کشور

به منظور اطلاع عموم از موارد ثبت شده،بسیاری از کشورها خلاصه مفاد موارد ثبت شده در مرجع و دفتر ثبت تجارتی را از طریق انتشار آگهی و یا سایر وسایل رایج و متداول منتشر می نمایند.در جمهوری اسلامی ایران نیز مطابق قانون و آیین نامه ثبت دفتر تجارتی پیش بینی گردیده که خلاصه مندرجات ثبت دفاتر تجاری باید جهت اطلاع عموم آگهی و منتشر گردد.بر این اساس متقاضی ثبت فعالیت تجاری می بایست هزینه انتشار آگهی مندرجات مفاد ثبت مورد نظر را به حساب مربوطه واریز و رسید آن را به ضمیمه اسناد مورد نیاز به اداره ثبت شرکت ها تسلیم نماید تا مراتب متعاقباَ پس از تحقق تشریفات اداری ثبت با رعایت نوبت در روزنامه رسمی کشور منتشر شود.
لازم به ذکر است علاوه بر ثبت و آگهی عمومی فعالیت تجاری که در بدو امر صورت می گیرد تصمیمات مجمع عمومی در خصوص تغییرات سرمایه،انحلال شرکت و نحوه تصفیه آن نیز باید در مرجع ثبت و روزنامه رسمی،ثبت و منتشر شود.

• تغییرات حقوقی ثبت شرکت در مناطق آزاد

طبق ماده ی 10 ضوابط ثبت شرکت ها در مناطق آزاد «اشخاص حقوقی مکلفند به منظور ثبت هر گونه تغییرات در اساسنامه و ترکیب هیات مدیره،بازرسان،صاحبان امضای مجاز،کاهش یا افزایش سرمایه و انحلال شرکت یا موسسه ظرف یک هفته مراتب را به صورت کتبی به واحد ثبتی منطقه اطلاع دهند.عدم اطلاع به موقع رافع مسئولیت مدیران اشخاص حقوقی مذکور نخواهد بود.»
در مورد شرکت های بیمه چون تاسیس آن ها با مجوز شرکت بیمه مرکزی ایران صورت می گیرد،در طول فعالیت شرکت بیمه مرکزی بر آن ها نظارت دارد.در مورد این شرکت ها برخی از تغییرات موکول به موافقت بیمه مرکزی ایران گردیده است.
طبق ماده ی 5«مقررات تاسیس و فعالیت بیمه در مناطق آزاد»این موارد عبارتند از:
1-تغییرات در اساسنامه
2-تغییرات در مدیران
3-تغییرات در سرمایه
4-تغییرات در سهام سهام داران
همچنین طبق تبصره ی 1 ماده ی 4 آئین نامه ی اجرایی عملیاتی پولی و بانکی در مناطق آزاد بطور کلی هر گونه تغییرات در اساسنامه ی بانک ها و موسسات اعتباری باید به پیشنهاد سازمان منطقه ی آزاد به تایید شورای پول و اعتباری برسد.

در ساده ترین تعریف ،  گرفتن کارت بازرگانی فوری حقوق را الزام های ناظر بر روابط اشخاص نامیده اند .اشخاص جمع شخص است.
وقتی از شخص صحبت می شود چیزی که به ذهن می رسد اینست که یک فرد انسانی عملی انجام داده یا ترک نموده و غیره.
و موضوع صحبت فردی از افراد جامعه می باشد.زیرا افراد انسان هستند که در جامعه زندگی می کنند و به فعالیت های متعدد می پردازند.لیکن امروزه این فعالیت صرفاَ مخصوص افراد انسان نیست بلکه اشخاص دیگری به حکم قانون می توانند این اعمال را انجام دهند که به آن ها اشخاص حقوقی گفته می شود با این تعریف اشخاص دو نوع می باشند.
اول : اشخاص حقیقی
شخص حقیقی در حقیقت همان فرد انسانی می باشد.این افراد با زنده شدن دارای حقوقی می گردند و در زمان حیات خود آن ها را دارا می باشد که به آن ها اهلیت گفته می شود.در ماده 956 ق.م آمده است که اهلیت برای دارا بودن حقوق با زنده متولد شدن انسان شروع و با مرگ او تمام می شود.اهلیت به دو دسته اهلیت تمتع و اهلیت استیفا تقسیم می گردد.
دوم: اشخاص حقوقی
علاوه بر افراد در جامعه ، اشخاص دیگری هم یافت می شوند که به فعالیت می پردازند مانند گروه ها ، جمعیت ها ، موسسات ، سازمان ها و... به این نوع اشخاص اشخاص حقوقی می گویند، این ها وجود طبیعی ندارند و دارای وجود فرضی و اعتباری می باشند : شخص حقوقی مولود اجتماعی است که به تجویز قانون و از اجتماع دو یا چند شخص حقیقی ایجاد می شود.
این اشخاص دارای حقوق تکالیف و اموالی هستند که به طور کلی از اموال و حقوق و دارایی افرادی که آن را تشکیل می دهند جداست و دارای کلیه حقوق و تکالیفی می باشند که قانون برای اشخاص حقیقی شناخته است مگر آن چه که ملازمه با طبیعت و فطرت و سرشت انسانی دارد و مختص انسان است مانند حقوق و وظایف ابوت و نبوت ( ماده 588 ق.ت )
اشخاص حقوقی مانند اشخاص حقیقی ایجاد می شوند ، زندگی می کنند و روزی حیاتشان خاتمه می یابد، ایجادشان تشکیل و ثبت آن ها، زندگیشان فعالیت آن ها و مرگشان زمان انحلال آن ها می باشد.
اشخاص حقوقی به دو دسته اشخاص حقوقی حقوق عمومی و اشخاص حقوقی حقوق خصوصی تقسیم می شوند:

• بند اول : اشخاص حقوقی حقوق عمومی

اشخاص حقوقی حقوق عمومی ویژگی مهم این اشخاص آن است که ذاتاَ از امتیازات قدرت عمومی برخور دارند و به نظر می رسد به منظور و اهداف خاصی تشکیل می شوند که نوعاَ دادن سرویس و خدمات عمومی است و در چهارچوب ضوابط و مقررات خاصی بوجود می آید مانند وزارتخانه ها، شهرداری ها و سایر موسسات دولتی این اشخاص را بدین علت که مرتبط به دولت و حکومت هستند و هدف آن ها خدمت به جامعه و حفظ حکومت است شخصیت حقوقی حقوق عمومی گویند.

• بند دوم : اشخاص حقوقی حقوق خصوصی

این اشخاص بین افرادی تشکیل می شوند که از نظر اهداف موضوع به دو دسته تقسیم می شوند:
1.سازمان ها و موسسات غیر تجاری : این اشخاص دارای اهداف و مقاصد غیر تجاری می باشند ماده 584 قانون تجارت این ها را این گونه تعریف کرده که کلیه تشکیلات و موسساتی است که برای مقاصد غیر تجاری از قبیل امور علمی یا ادبی یا خیریه و امثال آن ها تشکیل می شود اعم از اینکه موسس و تشکیل دهندگان قصد انتفاع داشته یا نداشته باشند.با توجه به این ماده ملاک تشخیص این اشخاص از شرکت های تجاری را نباید قصد انتفاع بدانیم بلکه این موضوعات فعالیت این اشخاص می باشد که آن ها را از شرکت های تجاری متمایز می سازد.
در نتیجه کلیه موسسات و سازمان هایی که به منظور اهداف غیر تجاری تشکیل می شوند و جزء دستگاه دولتی نباشند، سازمان یا موسسه غیر تجاری می باشد.
2.شرکت های تجاری
در هیچ یک از قوانین ما تعریفی از شرکت تجاری بیان نشده بلکه صرفاَ به ذکر انواع آن ها بسنده شده است .به همین علت حقوقدانان، تعاریفی از شرکت های تجاری بدست دادند از جمله:
1.عبارتست از اینکه چند نفر مالی را برای تجارت و استفاده از منابع آن در میان بگذارند.
2.عبارتست از نوعی شرکت عقدی که به موجب قوانین تجاری و مالی برای انجام امور بازرگانی و بردن سود با سرمایه معین تشکیل و منشاء پیدایش شخصیت حقوقی در حقوق خصوصی می شود.
تفاوت عمده بین اشخاص حقوقی حقوق عمومی و اشخاص حقوقی خصوصی اینست که اشخاص نوع اول به محض بوجود آمدن دارای شخصیت حقوقی بوده و احتیاج به ثبت ندارند ولی اشخاص نوع دوم از تاریخی که مطابق با ضوابط قانونی به ثبت می رسند شخصیت حقوقی پیدا می کنند.

استعلام نام شرکت

دلیل گرفتن استعلام نام شرکت به این منظور است که هر شرکت باید نام اختصاصی خود را داشته باشد: زیرا این نام ماهیت او را مشخص می نماید و سبب متمایز شدن شرکت ها از یکدیگر می شود. هنگامی که ثبت شرکت صورت می گیرد قانون از او حمایت کرده و آن را به عنوان یک شخص حقوقی تحت نام انتخابی می شمارد.

پس از انتخاب نام شرکت نوبت به استعلام آن می رسد، شما برای این که نام تعیین شده، تکراری نباشد باید به سامانه هایی که در متن ذیل ذکر شده است مراجعه نمایید:

مراجعه به پایگاه اینترنتی استعلام اشخاص حقوقی

مراجعه به نشانی http://www.ilenc.ir یکی از شیوه های معتبر جهت استعلام نام شرکت ها می باشد. این سازمان زیر نظر اداره ثبت اسناد و املاک کشور است و جدای از شرکت های حقوقی شامل: شهرداری ها و نهادهای دولتی هم می باشد.

شما با وارد شدن به سامانه، از طریق وارد نمودن حداقل یکی از این موارد که شامل: شناسه ملی، شماره ثبت و نام شخصیت حقوقی است می توانید آن را استعلام نمایید. اگر شرکتی با این نام به ثبت رسیده باشد، شما نمی توانید آن را برای شرکت خود برگزینید. در غیر این صورت ثبت شدن شرکت با آن نام امکان پذیر خواهد بود.

مراجعه به پایگاه اینترنتی روزنامه رسمی کشور

با مراجعه به آدرس http://rrk.ir می توانید وارد بخش آگهی های قانونی شوید و نام را استعلام نمایید. در این سامانه کلیه آگهی های اشخاص حقوقی، به همراه اطلاعاتشان در دسترس شما قرار می گیرند.

سامانه استعلام شماره ثبت شرکت ها

به شرکت ها پس از ثبت شدن، یک شماره ثبت اختصاصی تعلق می گیرد که شبیه به شماره شناسنامه افراد است. این شماره، نمایانگر صحت وجود شرکت ها می باشد. به همین منظور سامانه استعلام شماره ثبت شرکت ها طراحی شده است و فقط این سامانه منبع قابل قبول برای کلیه افراد، سازمان های خصوصی، دولتی و ارگان هایی است که ادعای کسب و کار دارند.

نحوه استعلام گیری به ۳ روش زیر قابل اجرا می باشد:

• مراجعه به پایگاه اینترنتی ssaa.ir
• مراجعه به سایت ir
• مراجعه به آدرس ir

توجه داشته باشید که اگر اطلاعات به صورت کامل وارد نشود، سامانه شما را با صدها شرکت که آن حروف را در نامشان دارند روبرو خواهد کرد. در آخر شما باید روی اطلاعاتی که از شرکت به شما نمایش داده می شود کلیک کرده تا به صورت کامل مشخصات آن را مشاهده نمایید.

موسسه حقوقی فکر برتر یکی از متخصصانی است که در حوزه ثبت، شرکت سابقه ای درخشان در رزومه خود دارد. شما می توانید با مشاوره و راهنمایی این شرکت، زمان را برای رسیدن به هدفتان کوتاه تر نمایید.

نحوه ثبت شرکت دانش بنیان

شرکت های دانش بنیان به شرکت هایی گفته می شوند که با علم و دانش افراد نخبه، محصولاتی را با زحمات فراوان تهیه می کنند که از سطح فناوری بالایی برخوردارند. ثبت شرکت دانش بنیان همانند دیگر شرکت ها قابل اجرا می باشد.

بر اساس توافقی بین معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری با اداره ثبت شرکت ها، از اواخر سال ۱۳۹۳ مقرر شد که کلمه دانش بنیان به هیچ وجه در نام و موضوع فعالیت شرکت ذکر نگردد. به همین دلیل نحوه ثبت شرکت دانش بنیان همانند دیگر شرکت ها صورت می گیرد و نحوه خاص و متفاوتی ندارد.

ثبت شرکت تعاونی

فرایند ثبت شرکت تعاونی به این صورت است که نماینده شرکت، به واسطه مراجعت به سایت جامع شرکت ها و کلیک کردن به روی گزینه تاسیس شخصیت حقوقی، جهت ثبت نمودن شرکت تعاونی اقدام می نماید. این شرکت ها جهت ثبت شدن نیازمند ارائه مدارک لازم اعم از: شرکتنامه، اساسنامه، مجوز اداره تعاون و پرداخت هزینه های قانونی از جمله ۳۵ درصد سرمایه اولیه می باشند.

برای ثبت شرکت به صورت حرفه ای در تهران می توانید به موسسات حقوقی مراجعه نمایید که سال ها در این حوزه فعالیت داشته اند: زیرا این کار زمانبر است و فرد بدون علم و آگاهی نمی تواند آن را بدون نقص انجام دهد. حتی اگر در زمینه ثبت شرکت سوال مهمی برای فرد پیش آید باید به ادارات ثبت شرکت های مراکز استان های کشور مراجعه کند که آیا در این ادارات بتواند جواب پرسش خود را بگیرد یا خیر؟

شرایط اعضاء هيات مدیره و مدیر عامل شرکت تعاونی

شرکت تعاونی، شرکتی است که اشخاص حقیقی یک صنف، در جهت اهدافی مشترک می خواهند شرکتی را ایجاد کنند. در حال حاضر دو نوع شرکت تعاونی طبق قانون وجود دارد: تعاونی تولید و توزیع.

تعاونی‌های تولید به تعاونی هایی گفته می شود که در امور مرتبط با دامداری، پزشکی، کشاورزی، شیلات و صنعت و غیره فعالیت می کنند.

تعاونی توزیع به تعاونی هایی گفته می شود که در چهارچوب مصالح عمومی، احتیاج شغل های تولیدی یا مصرف کنندگان عضو خود را برای کاهش قیمت ها و هزینه ها تامین می کنند.

بر اساس ماده ۱۷ قانون شرکت های ذکر شده باید دارای ارکان ذیل باشند:

ارکان کنترل کننده: بازرس یا بازرسان

ارکان اداره کننده: هیات مدیره

ارکان تصمیم گیرنده: مجمع عمومی

و اما این ارکان که امین اعضاء تعاونی و اداره کننده شرکت هستند باید شرایطی را داشته باشند. شرایط اعضاء هيات مدیره و مدیر عامل شرکت تعاونی، طبق ماده ۸۳ قانون بخش تعاونی اقتصادی جمهوری اسلامی بدین صورت می باشد:

• داشتن اطلاعات یا تجزیه و تحلیل لازم جهت انجام وظایف متناسب با آن تعاونی
• تابعیت جمهوری اسلامی ایران
• عدم ممنوعیت قانونی و حجر
• ایمان و تعهد عملی به اسلام
• عدم پیشینه محکومیت خیانت در امنیت، ورشکستگی به تقصیر، اختلاس،کلاهبرداری، ارتشاء، تدلیس و تصرف غیرقانونی در اموال دولتی
• عدم عضویت در تشکل های محارب و عدم ارتکاب جرائم بر ضد امنیت و جعل اسناد

مدیر عامل در شرکت تعاونی

مرجع انتخاب مدیر عامل، عزل و قبول استعفای آن و نظارت بر عملیات ایشان، هیات مدیره می باشد. حقوق مدیر عامل، توسط هیات مدیره به مجمع عمومی پیشنهاد و از سوی آنها تصویب می گردد.

مدیر عامل بین و یا خارج از اعضاء تعاونی انتخاب می شود.

مدیر عامل به مدت ۲ سال این سمت را دارد.

اختیارات، وظایف، حقوق و مزایای مدیر عامل، بر اساس آیین نامه ای که به پیشنهاد هیات مدیره به تصویب مجمع عمومی می رسد صورت خواهد گرفت.

مدیر عامل تحت نظر هیات مدیره وظیفه خود را انجام می دهد.

هیات مدیره این قابلیت را دارد که با سه چهارم آراء، بخشی از اختیاراتشان را به مدیر عامل تفویض کنند.

صورتجلسات تغییرات در شرکتهای سهامی خاص

شرکت های سهامی خاص تنها می توانند تغییراتی از قبیل نام شرکت، موضوع فعالیت شرکت، محل شرکت، نقل و انتقال سهام بر اساس اساسنامه که بر عهده هیات مدیره و یا مجمع عمومی فوق العاده است انجام دهند. این موضوع برای معتبر بودن، باید در قالب صورتجلسات تغییرات در شرکتهای سهامی خاص در آید و پس از آن نسخه ای تحویل اداره ثبت شرکت ها گردد.

ثبت برند

ثبت برند برای شرکت هایی که کالا و یا خدماتی را ارائه می دهند، بسیار حائز اهمیت است: زیرا برای آن که خدمات و محصولات خود را بین شرکت های بسیاری به مشتریان خود ثابت کنند، نیازمند یک برند هستند که با آن شناخته شوند. شما با انجام کلیه مراحل لازم برای ثبت برند، می توانید این فرصت را از افراد سودجو بگیرید تا نتوانند از خدمات و محصولات شما تقلید کنند.

شما با ثبت نمودن برند می توانید حق انحصاری آن را داشته باشید و در صورت مشاهده کوچک ترین سوء استفاده، حق قانونی اعتراض کردن به شما داده می شود. این موضوع پروسه ای طولانی دارد و بهتر است شما از شرکت های ثبت برند کمک بگیرید.

موسسه حقوقی فکر برتر با ارائه هر گونه خدمات در زمینه ثبت برند، آماده خدمت رسانی به شما عزیزان می باشد. شما می توانید در پروسه ای کوتاه برند خودتان را از طریق این موسسه به ثبت برسانید.

شرایط و مدارک لازم برای پروانه کسب

پروانه کسب ابزاری برای استارت زدن قانونی کسب و کار شما می باشد و در حقیقت مجوزی است که به افراد این فرصت را می دهد تا به صورت قانونی کسب و کار خود را راه اندازی کنند. داشتن این مجوز بسیار اهمیت دارد: زیرا اگر کسی بدون مجوز کار خود را استارت بزند، به محض متوجه شدن ارگان های مربوطه، کارگاه یا مغازه فرد پلمپ خواهد شد.

در این شرایط افراد با پرداخت جریمه، محل کسب و کار خود را از حالت پلمپ خارج می کنند و آن وقت باید مراحل لازم را جهت دریافت مجوز طی نمایند. حال به ذکر شرایط و مدارک لازم برای پروانه کسب می پردازیم:

اگر شما بخواهید واحد صنفی را ایجاد کنید قبل از خرید و یا اجاره محل، به منظور دریافت پروانه کسب باید به اتحادیه صنف مراجعه نمایید و تقاضای خود را به صورت کتبی تسلیم کنید. اتحادیه بعد از بررسی درخواست شما، باید این درخواست را بر حسب شماره و تاریخ، در دفتر مخصوصی ثبت نماید و رسید را به شما ارائه کند. سپس باید مراحل ذیل را برای دریافت پروانه کسب طی کنید:

• شما ابتدا باید وارد درگاه ملی مجوزهای کشور به آدرس https://g4b.ir شوید و ثبت نام خود را با کیلک روی گزینه آن انجام دهید.
• اطلاعات باید به صورت کامل وارد شود، پس از صحت سنجی و تایید، نام کاربری و گذر واژه برای شما ارسال می گردد.
• شما بعد از وارد کردن نام کاربری و گذر واژه در این سامانه، روی گزینه ورود کلیک می کنید و گزینه ثبت و پیگیری را انتخاب می نمایید. در نهایت هم گزینه ثبت درخواست مجوز را کلیک می کنید.
• در گام بعد باید مدارک و اطلاعاتی را که از شما می خواهد وارد نمایید و پس از آن باید نوع درخواست، نوع جواز و وضعیت نظام وظیفه را انتخاب کنید، سپس در پایین صفحه گزینه ثبت نهایی یا موقت را کلیک نمایید.
• مرحله بعد کد رهگیری به شما داده می شود و اگر شما ثبت نهایی را زده باشید، تقاضای شما به صورت مستقیم برای سازمان مربوطه ارسال می گردد.
• سپس باید به سایت ایران اصناف رفته و گزینه تکمیل درخواست سامانه پیشخوان مجوزها را انتخاب نمایید.
• حال اطلاعاتی که لازم است را وارد نموده و گزینه تایید را بزنید.
• در این بخش شما با وارد شدن به صفحه اصلی سامانه، گزینه درخواست صدور جواز کسب را انتخاب می کنید.
• در صفحه جدید کلیه مدارک، اطلاعات و رسته شغلی خود را وارد نمایید.
• سپس کلیه اطلاعات را چک نمایید و روی گزینه تایید کلیک کنید.
• در بخش بعد با وارد کردن مدارک، کد رهگیری برای شما ارسال می گردد. حال خواهید توانست از قسمت پیگیری ثبت نام، آخرین وضعیت درخواست خود را مشاهده نمایید.

• تشکیل پرونده مالیاتی

به موجب قوانین تجارت ،هر شخصیت حقوقی ( شرکت ) باید پس از تاسیس و ثبت جهت تشکیل پرونده مالیاتی در واحد مالیاتی اقدام نماید. ثبت شرکتها وفق مقررات مربوطه ، شرکت تا 2 ماه پس از تاسیس مکلف به تشکیل پرونده دارایی و پرداخت حق التمبر مالیات سرمایه می باشد. شرکتی که پرونده مالیاتی نداشته باشد نمی تواند کد اقتصادی اخذ نماید و شرکت بدون کد اقتصادی نمی تواند فعالیت داشته باشد ، همچنین شرکتی که فاقد پروانه مالیاتی باشد در پایان سال مالی نمی تواند اظهارنامه مالیاتی فعالیت شرکت را به سازمان مالیات و دارایی تحویل دهد و آخر اینکه چنانچه شرکت برای تشکیل پرونده مالیاتی در زمان مقرر، اقدام نکند به موجب قانون سازمان مالیات و دارایی مرتکب جرم شده است.
در واقع، تشکیل پرونده مالیاتی به معنای آن است که شرکت به سازمان امور مالیاتی اعلام نماید که چنین شرکتی تاسیس شده و طبق قانون دو در هزار سرمایه شرکت را پرداخت نماید. در غیر این صورت مشمول جریمه مالیاتی دو برابر مبلغ اولیه خواهد شد.به عبارت دیگر در صورت عدم تشکیل پرونده و پرداخت حق التمبر دارایی ظرف دو ماه ، به جای 2 در هزار ، معادل 6 در هزار سرمایه ثبت شده باید پرداخت نمایید.
لازم به ذکر است بر اساس طرح جامع مالیاتی، اداره کل مالیات بر درآمد ( عملکرد ) پس از تکمیل و تشکیل پرونده، جهت ارائه مفاصا حساب مالیاتی، از اداره کل مالیات بر ارزش افزوده استعلام می کند.لذا در اداره کل مالیات بر ارزش افزوده نیز می بایست برای تشکیل پرونده اقدام نمایید.
برای تعیین حوزه مالیاتی و تشکیل پرونده دارایی می بایست به نزدیک ترین اداره امور مالیاتی مربوط مراجعه نمایید.توصیه می شود به منظور جلوگیری از مشکلات احتمالی، کد پستی دقیق خود را نیز از اداره پست استعلام کنید چرا که در صورت مغایرت آدرس قانونی با کد پستی ، برای درخواست کد اقتصادی با مشکل مواجه خواهید شد.در ذیل به مدارک مورد نیاز جهت تشکیل پرونده دارایی می پردازیم.شایان ذکر است، کارشناسان مجرب فکر برتر با دارا بودن تجربه و تخصص در این زمینه می توانند بهترین یاری رسان شما بزرگواران باشند.برای این منظور، می توانید با کارشناسان فوق حرفه ای ما در ارتباط باشید.

• مدارک مورد نیاز جهت تشکیل پرونده دارایی

1.اصل و کپی کلیه مدارک شرکت ( اساسنامه ، اظهارنامه ، شرکتنامه ، تقاضانامه ، روزنامه رسمی ، مهر شرکت )
2.اصل و کپی آخرین تغییرات در روزنامه رسمی ( در صورت وجود تغییرات)
3.اصل و کپی مدارک شناسایی اعضای شرکت
4.تکمیل دفترچه مشخصات شناسایی شرکت
5.گواهی امضای صاحبان امضای مجاز اشخاص حقوقی در دفتر خانه اسناد رسمی
6.فیش واریزی دو در هزار سرمایه ابتدایی شرکت
7.فیش آب و برق و تلفن و گاز دفتر شرکت
8.وکالت نامه یا معرفی نامه کتبی از طرف شرکت ( چنانچه مدیر عامل حضور نداشته باشد).
9.اجاره نامه یا سند مالکیت دفتر شرکت به نام شرکت

• چند نکته:

_ اجاره نامه بایستی حتماَ در دفاتر املاک تنظیم شده و دارای کد رهگیری اینترنتی و هولوگرام سریال دار باشد یا در دفاتر اسناد رسمی تنظیم گردد.
_ چنانچه محل قانونی شرکت محل سکونت مدیر عامل بوده و شرکت به صورت خانوادگی تاسیس شده باشد نیز بایستی اجاره نامه به نام شرکت تنظیم گردد.
_ کارت ویزیت املاکی که در آن سند اجاره تنظیم گردیده است، باید ضمیمه قرارداد اجاره باشد.

• تشکیل پرونده مالیاتی چقدر زمان می برد؟

تشکیل پرونده مالیاتی در تمام حوزه ها به جز حوزه مالیاتی غرب تهران یک هفته زمان می برد.در حوزه مالیاتی غرب تهران به خاطر بازدید اداره دارایی مستغلات از محل شرکت،تشکیل پرونده مالیاتی به زمان بیشتری نیاز دارد.

• نکات حائز اهمیت در رابطه با تشکیل پرونده مالیاتی

1.در نظر داشته باشید که چنانچه مکان دفتر شرکت به صورت صوری یا غیر واقعی اعلام شده باشد نمی توان تشکیل پرونده داد و برای تشکیل پرونده حتماَ نیاز به اجاره نامه و سند مالکیت آن هم به نام شرکت مربوطه می باشد و در واحدهای مالیاتی جهت بررسی واقعی بودن آدرس اعلامی که در روزنامه شرکت موجود است به بازدید از آن اقدام می شود.
2.چنانچه شرکتی در سال مالی گذشته هیچگونه فعالیتی ننموده باشد و یا تازه تاسیس باشد می بایست به دارایی عدم فعالیت شرکت را اعلام نماید.جهت اعلام عدم فعالیت شرکت تشکیل پرونده در حوزه مالیاتی الزامی است.
3.چنانچه فاصله تاسیس شرکت تا زمان تشکیل پرونده بیش از یک سال باشد توضیحات شرکت  بابت عدم تشکیل پرونده الزامی است.

نحوه ی تصمیم گیری در شرکت ها متفاوت است . هزینه پلمپ دفاتر به عنوان مثال ، در شرکت های تضامنی و نسبی تمام تصمیم گیری ها به اتفاق آرا صورت می پذیرد اما در شرکت با مسئولیت محدود ، نحوه ی تصمیم گیری ها متفاوت است.
طبق ماده ی 106قانون تجارت، در شرکت با مسئولیت محدود ، تصمیمات راجع به شرکت باید به اکثریت لااقل نصف سرمایه اتخاذ شود.اگر در دفعه ی اول این اکثریت حاصل نشد باید تمام شرکا مجدداَ دعوت شوند.در این صورت تصمیمات به اکثریت عددی شرکا اتخاذ  می شود.اگر چه اکثریت مزبور دارای نصف سرمایه نباشد. (اساسنامه ی شرکت می تواند ترتیبی برخلاف مراتب فوق مقرر دارد) لذا هر یک از شرکا به نسبت سهمی که در شرکت دارد ، دارای رای خواهد بود  ، مگر این که اساسنامه ترتیب دیگری مقرر داشته باشد.(ماده ی 107 قانون تجارت) و در صورت تصمیم عده ای از شرکا که سهم الشرکه ی آن ها بیش از نصف سرمایه باشد شرکت منحل می شود.(بند ب ماده ی 114 قانون تجارت)
اکثریت عددی شرکا که دارای لااقل سه چهارم سرمایه اند ، طبق ماده ی 111قانون تجارت  می توانند راجع به تغییر در اساسنامه ی شرکت اقدام به عمل آورند مگر این که در اساسنامه اکثریت دیگری مقرر شده باشد.همچنین انتقال سهم الشرکه نیز فقط با رضایت عده ای از شرکا که لااقل سه ربع سرمایه متعلق به آن ها بوده و اکثریت عددی نیز داشته باشند امکان پذیر است.(ماده ی 110-112 قانون تجارت)
در شرکت های سهامی نیز تصمیم گیری ها به گونه ای دیگر است.طبق ماده ی 84 قانون تجارت، در مجمع عمومی فوق العاده دارندگان بیش از نصف سهامی که حق رای دارند باید حاضر باشند.اگر در اولین دعوت حد نصاب مذکور حاصل نشد مجمع برای بار دوم دعوت و با حضور دارندگان بیش از یک سوم سهامی که حق رای دارند رسمیت یافته و اتخاذ تصمیم خواهد نمود، به شرط آن که در دعوت دوم نتیجه ی دعوت اول  قید شده باشد.تصمیمات مجمع عمومی فوق العاده همواره به اکثریت دو سوم آرای حاضر در جلسه ی رسمی معتبر خواهد بود.(ماده ی 85 قانون تجارت) همین طور طبق ماده ی 75 قانون تجارت، در مجمع موسس حضور عده ای از پذیره نویسان که حدافل نصف سرمایه ی شرکت را تعهد نموده باشند ضروری است . اگر در اولین دعوت اکثریت مذکور حاصل نشد ، مجامع عمومی جدید فقط تا دو نوبت توسط موسسین دعوت می شوند.مشروط بر این که لااقل بیست روز قبل از انعقاد آن مجمع  ، آگهی دعوت آن با قید دستور جلسه ی قبل و نتیحه ی آن در روزنامه ی کثیرالانتشاری که در اعلامیه ی پذیره نویسی معین شده است منتشر گردد.
مجمع عمومی جدید وقتی قانونی است که صاحبان لااقل یک سوم سرمایه ی شرکت در آن حاضر باشند.در هر یک از دو مجمع  فوق ، کلیه ی تصمیمات باید به اکثزیت دو ثلث آرای حاضرین اتخاذ شود.در صورتی که در مجمع عمومی سوم اکثریت لازم حاضر نشد، موسسین عدم تشکیل شرکت را اعلام می دارند.در شرکت های سهامی ،اتخاذ تصمیم مجمع عمومی عادی از طریق اکثریت مطلق (نصف به اضافه ی یک)صورت می پذیرد.
استثنا: (اکثریت نسبی: انتخاب مدیر و بازرس ، اکثریت سه چهارم آرای حاضر در مجمع عمومی :انتخاب رئیس هیات مدیره به عنوان مدیر عامل) که دعوت اول از دارندگان اقلَا بیش از نصف سهامی که حق رای دارند و دعوت دوم از حضور هر عده از صاحبان سهام که حق رای دارند به عمل می آید.

از اقدامات اولیه برای ثبت شرکت تصمیم گیری برای تعیین نوع و قالب شرکت می باشد.
انتخاب نوع شرکت  به اهداف اعضا در آینده ، نوع فعالیت افراد، هزینه پلمپ دفاتر میزان مسئولیت هر یک از شرکا ، تعداد افراد عضو و .. بستگی دارد. مطالعات تاریخی و بازرگانی نشان می دهد از میان شرکت های هفت گانه ، ( شرکت های سهامی – تضامنی – نسبی- با مسئولیت محدود – شرکت تعاونی – شرکت مختلط سهامی – شرکت مختلط غیر سهامی ) شرکت های سهامی ، با مسئولیت محدود ، تضامنی و نسبی در زمره شرکت های فعال در امر تجارت و امور بازرگانی محسوب گردیده که در مقایسه میان این شرکت ها ، شرکت های با مسئولیت محدود و سهامی خاص ، با استقبال بیشتری رو به رو شده اند.
در مقابل ، شرکت های مختلط غیر سهامی – مختلط سهامی و تعاونی چندان در عرصه تجارت و بازرگانی و امور انتفاعی ، نمود نداشته و حذف و ابطال آن ها از زمره شرکت های بازرگانی هیچگونه خلاء یا مشکلی در این خصوص ایجاد نخواهد کرد.چرا که مجموع شرکت های مختلط سهامی و غیرسهامی که از زمان تصویب قانون تجارت تا پایان دهه 80 تاسیس گردیده اند به عدد 30 بالغ نمی شود و بسیاری از همین تعداد اندک نیز به فاصله کمی از زمان ایجاد ، منحل و یا بلااستفاده رها شده اند. شرکت های تعاونی نیز عمدتاَ در جهت رفاه حال شرکاء تشکیل گردیده و عملاَ در عدد شرکت های تجاری و انتفاعی محسوب نمی شوند.
در ادامه ی مطلب، جهت تسهیل در انتخاب نوع شرکت، ضمن بررسی شرکت سهامی خاص و با مسئولیت محدود به عنوان متداول ترین نوع شرکت ها ، به محاسن و معایب آن ها و تفاوت هایشان با یکدیگر می پردازیم و در آخر مشخصات عمومی سایر شرکت ها را شرح می دهیم . بدیهی است برای انتخاب درست تعیین نوع شرکت در قدم اول می بایست نسبت به ویژگی ها ی انواع شرکت های تجاری  آشنایی کامل داشته باشید.
شایان ذکر است علاوه بر مطالعه ی نوشتار حاضر ، در صورت نیاز به هر گونه مشاوره می توانید با همکاران توانمند ما در ثبت شرکت فکر برتر تماس حاصل فرمایید . کارشناسان ما در این مرکز، می توانند از طریق مشاوره ی تخصصی رایگان شما را راهنمایی کنند.
1- شرکت سهامی خاص
«شرکت هایی که تمام سرمایه ی آن ها در موقع تاسیس منحصراَ توسط موسسین تامین گردیده است،شرکت سهامی خاص نامیده می شوند».
سرمایه ی شرکت سهامی خاص نباید کمتر از یک میلیون ریال باشد.در صورتی که به عللی سرمایه ی شرکت تقلیل پیدا کند باید شرکا در ظرف یکسال آن را جبران والا شرکت را به نوع دیگر از شرکت ها از قبیل با مسئولیت محدود یا تضامنی تبدیل نمایند. همچنین، سرمایه ی شرکت به وسیله ی خود موسسین تامین می شود و حق صدور اعلامیه ی پذیره نویسی را ندارند.
در نام شرکت باید کلمه ی «خاص» قبل از ذکر نام شرکت و یا بعد از آن بلافاصله اضافه شود و این کلمه در کلیه ی نوشتجات شرکت و آگهی ها باید رعایت گردد.

• شرکت های سهامی خاص برای چه فعالیت هایی مناسبند؟

شرکت های سهامی خاص ، به طور کلی محدودیتی برای فعالیت ندارند و قانونگذار شرکت سهامی را هر چند فعالیت آن تجاری نباشد شرکت بازرگانی و تجاری محسوب می نماید.

• شرایط لازم جهت ثبت شرکت سهامی خاص به قرار ذیل است :

1-حداقل 3 نفر عضو اصلی در شرکت که به سن قانونی رسیده باشند. ( 18 سال تمام )
2- حداقل سرمایه شرکت 1.000.000 ریال باشد.
3- در بدو تاسیس حداقل 35% سرمایه به صورت نقدی باید به حساب شرکت تودیع شود.
4- در صورت سرمایه غیر نقدی ( در صورت وجود ) باید به تفکیک تقویم و در اظهارنامه منعکس گردد.
5- سرمایه شرکت صرفاَ توسط موسسین تامین می شود.موسسین شرکت،نسبت به کلیه اعمال و اقداماتی که به منظور تاسیس و به ثبت رسانیدن شرکت انجام می دهند،مسوولیت تضامنی دارند.تا وقتی که شرکت به ثبت نرسیده است،صدور ورقه سهم یا گواهینامه موقت سهم ممنوع است.در صورت تخلف امضاء کنندگان آن ها،مسوول جبران خسارات اشخاص ثالث خواهند بود.
6- اعضاء هیات مدیره باید حداقل از 2 نفر تشکیل گردد و اعضا و هیات مدیره باید حداقل دارنده یک سهم باشند و اعضا و هیات مدیره نباید دارای سوء پیشینه کیفری باشند.

• برای تشکیل شرکت سهامی خاص رعایت نکات ذیل الزامی است :

1- اساسنامه شرکت که باید به امضای کلیه سهامداران رسیده باشد.
2- اظهارنامه مشعر بر تعهد کلیه سهام و گواهینامه بانکی حاکی از تادیه قسمت نقدی آن که نباید کمتر از 35 % کل سهام باشد.اظهارنامه مذکور باید به امضای کلیه سهامداران رسیده باشد. همچنین تادیه و تقویم سرمایه غیرنقدی و تفکیک آن در اظهارنامه و ذکر سهام ممتازه در صورت وجود چنین سهامی
3- انتخاب اولین مدیران و بازرس یا بازرسان شرکت که باید در صورت جلسه ای قید و به امضای کلیه سهامداران رسیده باشد.
4- قبول سمت مدیریت و بازرسی با رعایت قسمت اخیر ماده 17
5-  ذکر نام روزنامه کثیرالانتشاری که هر گونه آگهی راجع به شرکت تا تشکیل اولین مجمع عمومی عادی در آن منتشر خواهد شد.
از آن جا که طرح و تصویب اساسنامه و انتخاب مدیران و بازرسان و تعیین روزنامه و تنظیم اظهارنامه و ... لزوماَ باید توسط کلیه موسسین انجام می گیرد چنین استنباط می شود که در شرکت های سهامی خاص کلیه تصمیمات در بدو تاسیس باید به اتفاق آراء اتخاذ گردد.
مسئولیت شرکا در شرکت سهامی خاص «به میزان مبلغ اسمی سهام هر شریک» می باشد.

• مزایای شرکت سهامی خاص

_ تجمع سرمایه های کوچک
می توان با جمع آوری سرمایه های کوچک و در محیطی دوستانه به انجام فعالیت تجاری پرداخت.
_ سهولت نقل و انتقال سهام
از آن جاییکه سرمایه سهامداران در شرکت های سهامی به قطعات کوچکتری به نام سهام تقسیم گردیده و بعضاَ این سهام بی نام نیز می باشد ، لذا نقل و انتقال آن ذارای سهولت ویژه ای است.
_ تعیین هیات مدیره در شرکت های سهامی
بر اساس ماده 170 قانون تجارت شرکت سهامی به وسیله یک هیات مدیره از طریق صاحبان سهام انتخاب شده اند.
_ محدودیت مسئولیت سهامداران در شرکت های سهامی
یکی از خصوصیات مهم شرکت های سهامی ، محدود بودن مسئولیت سهامداران در قبال سهام آن ها است.

• معایب شرکت سهامی خاص

_ وجود مقررات بیشتر در شرکت های سهامی
وجود مقررات بیشتر در شرکت های سهامی ، برخلاف شرکت های تضامنی از اهمیت و پیچیدگی بیشتری برخوردار است. زیرا وجود مقرراتی مانند نحوه تقسیم سود و زیان و نحوه نگهداری دفاتر مالی و نحوه تشکیل مجامع عمومی و نحوه گزارش سود و زیان به سهامداران و ... در شرکت های سهامی به مراتب پیچیده تر از شرکت های تک مالی و تضامنی است .
وجود مالیات بردرآمد در شرکت های سهامی به دلیل اعمال کنترل های قانونی و بر اساس قواعد و قوانین مالیات های مستقیم می بایست ابتدا 10 % از درآمد مشمول مالیات به عنوان مالیات شرکت محاسبه و به ترتیب مقرر در قانون مربوطه به عنوان مالیات پرداختنی در نظر گرفته شود.

• شرکت با مسئولیت محدود

شرکت با مسئولیت محدود ، شرکتی است که بین دو یا چند نفر برای امور تجاری تشکیل شده و هر یک از شرکاء بدون اینکه سرمایه به سهام یا قطعات سهام تقسیم شده باشد ، فقط تا میزان سرمایه خود در شرکت مسئول قروض و تعهدات شرکت است . در اسم شرکت باید عبارت ( با مسئولیت محدود ) قید شود و همچنین اسم شرکت نباید متضمن نام هیچ یک از شرکاء باشد والا شریکی که اسم او در اسم شرکت قید شده و در مقابل اشخاص ثالث حکم شریک ضامن را در شرکت تضامنی خواهد داشت . ( م 95 ق.ت )
حداقل تعداد شرکاء در شرکت با مسئولیت محدود دو نفر خواهد بود. ( م 94 ق. ت) . در هر شرکت با مسئولیت محدود که تعداد شرکاء بیش از 12 نفر باشند باید دارای هیات نظار بوده و هیات نظار لااقل سالی یک مرتبه مجمع عمومی شرکاء را تشکیل دهد . ( م 109 ق. ت) هیات نظار مرکب از 3 نفر بوده که از بین شرکاء برای مدت یک سال انتخاب می شوند و اعضای هیات نظار نبایستی عضو هیات مدیره شرکت باشند.
همچنین ، جهت ثبت شرکت با مسئولیت محدود ، حداقل سرمایه با توجه به رویه و حداقل مبلغ دریافت حق الثبت یک میلیون ریال می باشد.

• شرکت های با مسئولیت محدود برای چه فعالیت هایی مناسبند ؟

این نوع از شرکت ها محدودیت فعالیتی ندارند و می توانند در کلیه امور بازرگانی ، مهندسی ، صنعتی ، فناوری اطلاعات و دیگر اصناف فعالیت نمایند. در مجموع ، شرکت های با مسئولیت محدود برای موضوعاتی نظیر آرایشی ، بهداشتی ، آشامیدنی ، مواد غذایی ، خرید ، فروش ، صادرات ، واردات و به طور کلی کلیه موضوعاتی که نیاز به شرکت در مناقصات و مزایدات دولتی و خصوصی ندارند بسیار مباسند.

• شرایط لازم جهت ثبت شرکت با مسئولیت محدود به قرار ذیل است :

قرارداد شرکت با مسئولیت محدود، چون هر قرارداد دیگری باید دارای شرایط صحت مندرج در ماده 190 قانون مدنی بوده و مخالفتی با مفاد ماده 975 قانون اخیر نیز نداشته باشد.بنابراین ، شرکت با مسئولیت محدود وقتی می تواند تشکیل شود که شرکا اهلیت و رضایت داشته باشند ، موضوع شرکت – که البته باید تجاری باشد – معین باشد و مخالف قانون نباشد ، جهت معامله مشروع باشد و قرارداد شرکت با نظم عمومی مخالفت نداشته باشد.علاوه بر این ، تحقق شرایط خاص قرارداد شرکت ( تجاری ) نیز لازم است تا شرکت با مسئولیت محدود بتواند تشکیل شود.
مانند هر شرکت دیگری ، تشکیل شرکت با مسئولیت محدود موکول است به آوردن حصه از جانب هر یک از شرکاء ، قصد همکاری به منظور بردن سود ، و تقسیم سود و زیان بین تمام شرکا .در این باره تفاوتی میان شرکت با مسئولیت محدود و شرکت های دیگر وجود ندارد.
اما بر تشکیل شرکت با مسئولیت محدود شرایطی حاکم است که به طور مختصر به شرح آن می پردازیم.

• شرایط تشکیل شرکت با مسئولیت محدود

الف- شرایط شکلی تشکیل شرکت
تشکیل شرکت با مسئولیت محدود باید به موجب قرارداد کتبی میان شرکا باشد و کلیه شرکا باید این قرارداد را شخصاَ یا توسط وکیل دارای اختیار امضا کنند.این قرارداد باید حتماَ به صورت رسمی تنظیم شود والا طبق مواد 47 و 48 قانون ثبت بلا اثر خواهد بود.
در شرکتنامه باید به صراحت قید شده باشد که سهم الشرکه های غیر نقدی هر کدام به چه میزان تقویم شده است.این نکته که موضوع ماده 97 قانون تجارت است،تنها نکته ای نیست که باید در شرکتنامه قید شود، ولی اهمیت آن از دیگر نکات بیشتر است؛ چرا که قانون گذار عدم ذکر آن را در قرارداد شرکت ، موجب بطلان قرارداد تلقی کرده است.( ماده 100 ق.ت )
البته تنها چیزی که موجب بطلان قرارداد شرکت است ، عدم قید میزان تقویمی سهم الشرکه های غیر نقدی است.بنابراین، هر گاه در شرکتنامه میزان سرمایه نقدی قید نشده باشد و یا به صراحت قید نشده باشد که سرمایه کلاَ یا جزئاَ پرداخت شده است یا خیر ، قرارداد شرکت باطل نیست.
اما در مواد 107 ، 108 و 111 قانون تجارت به " اساسنامه " شرکت با مسئولیت محدود هم اشاره شده است.آیا وجود اساسنامه ، علاوه بر شرکتنامه برای تشکیل شرکت ضروری است یا خیر ؟ جواب قطعاَ منفی است و اغلب اوقات در عمل برای این نوع شرکت اساسنامه تنظیم نمی شود و این امر ، در صورتی که در شرکتنامه تمام موارد لازم راجع به شرکت قید شده باشد ، ضروری هم نیست.
علی الاصول در شرکتنامه باید نکاتی چند قید شود ، از جمله : سهم هر یک از شرکا در سود و زیان ، اینکه سرمایه شرکت پرداخت شده است و اینکه مدیران شرکت چه اختیاراتی خواهند داشت.مع ذلک، عدم قید این نکات موجب بی اعتباری شرکت نخواهد بود.اسم شرکت نیز باید در شرکتنامه قید شود که نباید متضمن اسم هیچ یک از شرکا باشد والا شریکی که اسم او در اسم شرکت قید شده ، در مقابل اشخاص ثالث ، حکم شریک ضامن در شرکت تضامنی را خواهد داشت.( ماده 95 ق.ت)
ب- شرایط ماهوی تشکیل شرکت
قواعد ماهوی راجع به تشکیل شرکت با مسئولیت محدود عمدتاَ به دلیل حفظ حقوق اشخاص ثالث ، یعنی طلبکاران شرکت ، وضع شده اند.این شرایط را می توان به دو دسته تقسیم کرد: شرایط راجع به شرکا و شرایط راجع به سرمایه شرکت
1.شرایط راجع به شرکا
در قانون تجارت،شرکت با مسئولیت محدود باید لااقل دو شریک داشته باشد.قانون تجارت سقفی برای تعداد شرکا معین نکرده است.بنابراین ، این شرکت می تواند متضمن هر تعداد شریک باشد.
2.شرایط راجع به سرمایه
قانون گذار ایران هیچ گونه حداقل و حداکثری برای سرمایه شرکت با مسئولیت محدود معین نکرده است.بنابراین ، سرمایه شرکت می تواند به هر میزانی باشد.نتیجه این وضع در حقوق ایران این است که شرکت با مسئولیت محدود ، علی الاصول هیچ گاه نمی تواند به دلیل میزان سرمایه اش باطل اعلام شود ، برخلاف آنچه در مورد شرکت های سهامی صدق می کند.
سرمایه شرکت از سهم الشرکه های شرکا تشکیل می شود که ممکن است به هر میزانی باشد.مع ذلک ، نمی تواند به شکل اوراق تجارتی قابل انتقال ، اعم از بانام یا بی نام درآید.( ماده 102 ق.ت ) ؛ پذیره نویسی سهام این نوع شرکت نیز ممنوع است.سرمایه شرکت می تواند از آورده های نقدی تشکیل شده باشد یا از آورده های غیر نقدی
2.1 آورده نقدی
ماده 96 قانون تجارت تشکیل شرکت با مسئولیت محدود را به پرداخت تمام سرمایه نقدی موکول کرده است.برخلاف آنچه در شرکت های سهامی معتبر است ، قانون گذار حداقلی برای سرمایه معین نکرده و فرض کرده است که وضع این قاعده می تواند تضمینی کافی برای طلبکاران در پرداخت طلبشان توسط شرکت باشد.
قانون گذار شکل و تشریفات به خصوصی را برای پرداخت سرمایه نقدی پیش بینی نکرده است و در نتیجه ، پرداخت ممکن است به هر صورتی باشد ، مشروط بر اینکه واقعی باشد.به این ترتیب ، پرداخت می تواند با پول نقد یا چک و یا با حواله حساب به حساب صورت گیرد ، اما هیچ لزومی ندارد که برای پرداخت به شرکت ، حساب به خصوصی در بانک باز شود ، هر چند در عمل تشکیل دهندگان شرکت های با مسئولیت محدود چنین می کنند و وجوه دریافتی از شرکا را در حساب مخصوصی واریز می کنند تا پس از تشکیل شرکت مورد استفاده قرار گیرد.به هر حال پرداخت باید قبل از تشکیل شرکت صورت گیرد و اگر در مدت معقولی پس از پرداخت توسط بعضی از شرکا ، شرکت به سبب عدم پرداخت سهم شرکای دیگر تشکیل نشود ، شرکایی که سهم خود را پرداخته اند می توانند از دادگاه تقاضا کنند که وجه پرداختی به آن ها مسترد شود.
2.2 آورده غیر نقدی
علی الاصول آنچه درباره پرداخت سرمایه نقدی گفته شد ، در مورد آورده های غیر نقدی نیز صدف می کند.مع ذلک ، در مورد آورده های غیرنقدی نیز صدق می کند.مع ذلک ، در مورد آورده های غیر نقدی نکات چندی را در نظر گرفت.و آن اینکه آورده های غیر نقدی که صورت مال دارند.این آورده ها باید تقویم شوند و در شرکتنامه ،ارزش آن ها مشخص شود.تشکیل شرکت با مسئولیت محدود مشروط به تقویم و تسلیم این اموال است.( مواد 96 و 97 ق.ت ) البته تسلیم باید به گونه ای باشد که شرکت بتواند هر گونه تصرفی در مال انجام دهد.
در رابطه با شریکی نیز که صنعت خود را می آورد قابل اذعان است که با توجه به اینکه قانون تجارت ما منعی در آوردن صنعت به عنوان حصه ندارد باید این گونه تلقی کرد که در حقوق ما آوردن صنعت به عنوان حصه در شرکت با مسئولیت محدود مجاز است ، اما مسلم است که تقویم این حصه در حقوق طلبکاران تاثیری ندارد، چه در تشکیل سرمایه موثر نیست ، بلکه برای تعیین سهم شریک در سود شریک است.

• مزایای ثبت شرکت با مسئولیت محدود

شرکت با مسوولیت محدود دارای مزایایی می باشد از جمله:
_شرکت با مسوولیت محدود می تواند تنها با حضور 2 شریک هم تشکیل گردد.
_حداقل سرمایه برای این نوع شرکت پیش بینی نشده است برخلاف شرکت های سهامی عام و خاص.
_در شرکت با مسئولیت محدود یک یا چند نفر مدیر موظف یا غیر موظف ممکن است از خارج از شرکا هم باشند برای مدت محدود یا نامحدود اداره شرکت را بر عهده می گیرند ( ماده 104 ق . ت ) در صورتی که در شرکت سهامی عام حداقل پنج نفر و در شرکت سهامی خاص حداقل سه نفر مدیر برای مدت حداکثر 2 سال انتخاب می شوند  ماده 107 و 3 ( ل.ا.ق.ت ) و 109 ( ق. ت )

• معایب شرکت با مسئولیت محدود

از معایب شرکت با مسوولیت محدود می توان به موارد ذیل اشاره کرد:
* پذیره نویسی و پرداخت تمام سهم الشرکه صوری می باشد و همچنین ورقه ای برای سهم الشرکه به صورت اوراق تجارتی قابل نقل و انتقال صادر نمی گردد.
*چون مسوولیت شرکا در حد سهم الشرکه آن ها می باشد اشخاص برای فرار از مسوولیت و عدم اجرای تعهدات خود این نوع شرکت را تشکیل می دهند.
*همچنین نقل و انتقال سهام آزادانه صورت نمی گیرد بلکه موکول گشته است به رضایت عده ای از شرکا که لااقل سه چهارم سرمایه را داشته باشد و اکثریت محدودی را نیز دارا باشد.همچنین این نقل و انتقال باید به موجب سند رسمی باشد. (ماده 103 قانون تجارت)
*از خصوصیات دیگر شرکت علاوه بر آزادانه نبودن انتقال سهم الشرکه و محدودیت مسوولیت شریکان می توان به موارد ذیل اشاره کرد:
*چون شرکت سرمایه می باشد نه شخص پس با فوت یا ورشکستگی و یا محجوریت شرکا،شرکت منحل نمی گردد.
*مطابق ماده 112 قانون تجارت هیچ شریکی را نمی توان مجبور به ازدیاد سهم الشرکه خود نمود و این کاملاَ منطقی و در تایید اصل پذیرش اراده سرمایه گذار در افزایش سرمایه می باشد.

• تفاوت شرکت سهامی خاص و شرکت با مسئولیت محدود چیست؟

1-. در شرکت با مسئولیت محدود حداقل شرکا 2 نفر است در حالیکه  در شرکت سهامی خاص حداقل 3 نفر سهامدار نیاز می باشد.
2- سرمایه اولیه در شرکت با مسئولیت محدود تنها در اساسنامه قید می گردد و نیازی به افتتاح حساب و واریز وجه نمی باشد.در صورتی که در شرکت سهامی خاص ، سهامداران مکلفند که حداقل 35 % از سرمایه اولیه را به حسابی به نام شرکت تودیع دهند و گواهی مربوطه به هنگام تشکیل شرکت ارائه گردد و 65 % باقیمانده سرمایه در تعهد سهامداران بماند.
3- انتخاب بازرس اصلی و علی البدل در شرکت سهامی خاص اجباری ولی در شرکت با مسئولیت محدود اختیاری است.
4- مدت مدیریت مدیران در شرکت با مسئولیت محدود محدودیتی ندارد و اعضای شرکت می توانند مدت محدود یا نامحدود برای مدیران در نظر بگیرند اما در شرکت های سهامی خاص مدیران حداکثر به مدت دو سال انتخاب می شوند.
5- اعضای هیات مدیره در شرکت با مسئولیت محدود ملزم به انتخاب روزنامه کثیرالانتشار نیستند اما انتخاب روزنامه کثیرالانتشار جهت درج آگهی دعوت شرکت در سهامی خاص الزامی است .
6-مدیران شرکت با مسئولیت محدود را می توان از بین شرکاء یا خارج از آن ها انتخاب نمود اما در شرکت سهامی خاص مدیران باید حتماَ از میان سهامداران شرکت انتخاب شوند و یا بعد از انتخاب تعداد و سهام وثیقه ای که در اساسنامه معین شده است را تهیه و به صندوق شرکت تسلیم نمایند.
7-تشکیل مجامع عمومی در شرکت با مسئولیت محدود شرایط مشکل تری دارد ، اما برای تشکیل مجامع عمومی شرکت های سهامی خاص شرایط آسان تری در نظر گرفته شده است.
8- واگذاری سهام در شرکت های با مسئولیت محدود با توافق سه چهارم شرکا و پس از ثبت در دفتر خانه اسناد رسمی انجام می شود اما این امر در شرکت های سهامی به شکل نقل و انتقال عادی سهام انجام می گیرد.
9- حق رای در شرکت سهامی خاص به تعداد سهام و در شرکت با مسئولیت محدود به نسبت سرمایه خواهد بود.
10- سرمایه در شرکت با مسئولیت محدود به سهام یا قطعات سهام تقسیم نمی شود و شرکا فقط تا میزان سرمایه خود در شرکت مسئول قروض و تعهدات می باشد.
11- نقل و انتقال سهم الشرکه در شرکت های با مسئولیت محدود از طریق تنها تشکیل مجمع قابل انجام می باشد ولی در شرکت سهامی خاص برای نقل و انتقال سهام ابتدا واگذار کنندگان سهام و گیرندگان سهام به اداره دارایی مربوط به حوزه مالیاتی مربوط به شرکت مراجعه می کنند و پس از اخذ گواهی 4%مالیات نقل و انتقال سهام از طریق تشکیل ممجتمع به همراه گواهی نقل و انتقال اخذ شده از دارایی کار خود را به انجام می رسانند.
12- در صورتی که بخشی از شرکت را آورده های غیر نقدی تشکیل دهد تقویم این آورده ها در شرکت با مسئولیت محدود توسط شرکا صورت خواهد گرفت و مسئولیت صحت برآورد به عهده شرکا خواهد بود اما در شرکت های سهامی خاص تقویم آورده های غیر نقدی توسط کارشناس رسمی دادگستری انجام خواهد گرفت.

• مشخصات سایر شرکت های تجاری

* شرکت سهامی عام :
در شرکت سهامی عام، حداقل شرکا 5  نفر ؛ حداقل سرمایه 000/000/ 5 ریال  ؛حداقل هیئت مدیره یا مدیران  5 نفر   و مسئولیت شرکا به میزان مبلغ اسمی سهام هر شریک است.
* شرکت تضامنی :
در شرکت تضامنی  ،حداقل شرکا  2 نفر  ؛حداقل سرمایه  محدودیت ندارد  ؛حداقل هیئت مدیره یا مدیران یک نفر یا بیشتر و مسئولیت شرکا نامحدود است و هر شریک مسئولیت کامل دارد.
* شرکت نسبی :
در شرکت نسبی  ،حداقل شرکا 2 نفر  ؛حداقل سرمایه محدودیت ندارد   ؛حداقل هیئت مدیره یا مدیران یک نفر یا بیشتر و مسئولیت شرکا به نسبت سهم الشرکه هر شریک است.
*  شرکت مختلط سهامی :
در شرکت مختلط سهامی  ،حداقل شرکا  2 نفر ؛حداقل سرمایه محدودیت ندارد  ؛ حداقل هیئت مدیره یا مدیران  یک نفر یا بیشتر و مسئولیت شرکا در شرکای ضامن نامحدود و در شرکای سهامی به میزان مبلغ اسمی هر شریک است.
*  شرکت مختلط غیر سهامی :
در شرکت مختلط غیر سهامی ، حداقل شرکا  2 نفر  ؛حداقل سرمایه محدودیت ندارد ؛ حداقل هیئت مدیره یا مدیران یک نفر یا بیشتر  و مسئولیت شرکای ضامن نا محدود و شرکای غیر سهامی به میزان سهم الشرکه است.
* شرکت تعاونی :
در شرکت تعاونی ، حداقل شرکا 7 نفر ،حداقل سرمایه محدودیت ندارد  ، حداقل هیئت مدیره یا مدیران 3 تا 7 نفر و مسئولیت شرکا در صورت سهامی بودن به میزان مبلغ اسمی هر سهامدار و در غیر سهامی با توجه به تراضی شرکا در اساسنامه است.