آیا داروهای رقیق کننده خون در دندانپزشکی اثر مخربی بر بدن میگذارند؟

اهمیت مطلع کردن دندانپزشک از مصرف داروهای رقیق کننده خون

دندانپزشکان معمولا از بیماران خود در مورد مشکلات انعقادی یا مصرف داروهای مرتبط با آنها از بیماران سوالاتی می‌پرسند. کامپوزیت در رشت این یعنی مصرف این داروها تاثیر زیادی در پروسه‌های دندانپزشکی دارند. به همین دلیل هم باید حتما با دندانپزشک خود صادق باشید و وی را از مصرف چنین داروهایی مطلع سازید.
این موضوع زمانی که شما این داروها را قبل از درمان دندانپزشکی مصرف کرده باشید، اهمیت بیشتری پیدا می‌کند. چرا که می‌تواند پروسه تشکیل لخته و بند آمدن خونریزی به خصوص در درمان‌های تهاجمی را تحت‌الشعاع قرار دهد.
البته در خیلی از روش‌های درمانی، ممکن است مصرف این داروها هیچ مشکلی برای شما به وجود نیاورد؛ اما مطلع کردن دندانپزشک باید صورت بگیرد تا وی تمام جوانب را در نظر بگیرد.

تاثیر داروهای رقیق کننده خون بر درمان‌های دندانپزشکی

داروهای رقیق کننده خون همانطور که از نامشان پیداست، خون را رقیق کرده و سپس باعث حل شدن لخته می‌شوند. به همین دلیل اگر از این داروها استفاده کنید، لخته شدن خون به تعویق می‌افتد و خونریزی تا مدت‌ها ادامه پیدا می‌کند.
این خونریزی به خصوص در مواقعی که دندانپزشک بخواهد از درمان‌های تهاجمی استفاده کند، بیشتر اتفاق می‌افتد.

نحوه مدیریت مصرف داروهای ضد انعقادی در دندانپزشکی

نحوه مصرف داروهای ضد انعقادی در دندانپزشکی بسته به دارویی که بیمار مصرف می‌کند می‌تواند متفاوت باشد. البته این را هم در نظر داشته باشید که در هر درمان دندانپزشکی، نیاز به مدیریت مصرف داروهای ضد انعقادی نیست. حتی کشیدن دندان هم در مصرف برخی از این داروها تاثیر زیادی ندارد.
در ادامه، نحوه مدیریت مصرف هر دارو را ذکر کرده‌ایم:

1. مدیریت مصرف وارفارین

   وارفارین دارویی است که دندانپزشک می‌تواند با کاهش دوز مصرف آن برای بیمار، سطح مناسب برای انجام درمان دندانپزشکی را ایجاد کند. البته این کاهش مصرف باید به گونه‌ای باشد که مشکلی برای خود بیمار به وجود نیاورد.
   بسته به اینکه چرا این بیمار از چنین دارویی استفاده می‌کند، ممکن است دوز آن تا مقدار مشخصی کاهش پیدا کند.

2. مدیریت داروهای نواک

   داروهای نواک برای پروسه‌های معمول دندانپزشکی مشکلی به وجود نمی‌آورند. مثلا فردی که قرار است یک دندان خود را بکشد، نیاز به قطع مصرف این داروها ندارد. اما اگر تعداد کشیدن دندان‌ها زیاد باشد، احتمال خونریزی بالاتر می‌رود و باید این داروها را قطع یا مصرف آنها را کاهش داد تا لخته هرچه سریع‌تر از خونریزی بیشتر جلوگیری کند.
   البته باید این نکته را هم در نظر گرفت که قطع طولانی مدت این دارو، عواقب جبران ناپذیری خواهد داشت. این داروها با توجه به اینکه یک بار در روز مصرف می‌شوند، می‌توان بدون قطع آنها نیز برای درمان دندانپزشکی اقدام کرد؛ به گونه‌ای که بعد از حدود ۱۲ ساعت از مصرف آنها، به مطب مراجعه نمایید و سپس از آن درمان بهره‌مند شوید.

داروهای مخل ایجاد لخته خون پس از درمان‌های دندانپزشکی

داروهای زیادی سبب مهار تشکیل لخته پس از درمان‌های دندانپزشکی می‌شوند. هر یک از داروهای زیر ممکن است در این پروسه تاثیر گذار باشند:

1. داروهای ضد پلاکتی

   داروهای ضد پلاکتی با اثر روی پلاکت‌های خون، مانع تشکیل لخته پس از خونریزی خواهند شد. در صورتی که بافتی از بدن دچار خونریزی شود، پلاکت‌ها کنار هم تجمع پیدا می‌کنند و سبب تشکیل لخته خواهند شد. اما این نوع داروها از این موضوع جلوگیری کرده و سبب ادامه پیدا کردن خونریزی می‌شوند.
   از جمله این داروها می‌توان به آسپرین و پلاویکس اشاره کرد. پلاویکس و کشیدن دندان با هم ارتباط زیادی دارند و باید حتما مصرف آن را به دندانپزشک خود اطلاع دهید.

2. داروهای تاثیرگذار روی پروتئین‌های موثر در تشکیل لخته

   خیلی از اوقات، داروها روی تشکیل پروتئین‌هایی تاثیر می‌گذارند که در تشکیل لخته موثر هستند. به عنوان مثال، وارفارین چنین عملکردی دارد و سبب خونریزی طولانی مدت‎‌تر خواهد شد.

3. داروهای مهارکننده ویتامین کا

   برخی از انواع داروها در گروهی قرار می‌گیرند که روی ویتامین K تاثیر گذار هستند. این داروها با مهار این ویتامین، تشکیل لخته را مختل می‌کنند.

4. داروهای ضد انعقادی نواک

   داروهای نواک نیز از جمله داروهای مختل کننده پروسه تشکیل لخته هستند. این داروها تاثیری روی ویتامین کا ندارند و از طریق مکانیسم‌های دیگر سبب چنین اختلالی می‌شوند.

اقدامات احتیاطی در صورت مصرف داروهای ضد انعقادی پیش از انجام خدمات دندانپزشکی

دندانپزشک ممکن است با در نظر گرفتن شرایط بیمار، هر یک از اقدامات زیر را قبل از انجام درمان انجام دهد:

1. مشاوره با پزشک در مواردی که بیمار داروهای زیادی مصرف می‌کند و قطع آنها تاثیر منفی روی وضعیت بیمار می‌گذارد، باید با پزشک بیمار مشورت شود تا با صلاحدید او، این درمان‌ها انجام شوند.
2. ارائه خدمات در یک کلینیک بیمارستانی در صورتی که احتمال خونریزی پس از درمان بالا باشد، بهتر است این درمان در یک کلینیک بیمارستانی انجام شود تا در صورت بروز مشکل، بتوان آن را کنترل کرد.
3. در دسترس بودن وسایل و لوازم مورد نیاز دندانپزشک باید نخ بخیه یا هر وسیله‌ دیگری در دسترس خود قرار دهد تا پس از انجام یک درمان تهاجمی، از آن برای کمک به تشکیل لخته استفاده کند.
4. به تعویق انداختن درمان در صورتی که احتمال خونریزی پس از درمان خیلی بالا باشد، دندانپزشک باید این درمان را به زمان دیگری موکول کند.
   در چنین شرایطی، باید بسته به داروی بیمار، به وی توصیه کند تا قبل از درمان دندانپزشکی، مصرف آن را مدیریت کند.